Διαβάστε ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τόσο το παρακάτω κείμενο, όσο και στην σελίδα του ΥΠΕΚΑ (στο κάτω μέρος της ανάρτησης) την περίληψη του νομοσχεδίου. Απο Δευτέρας πρέπει να πάρουμε ΟΛΟΙ μας μέρος στην διαβούλευση. Ήρθε η ώρα και για τους ψαράδες να μάθουν τι σημαίνουν τα αρχικά ΖΕΠ - ΕΖΔ κτλ...! Πάντως για άλλη μια φορά οι Κυνηγετικές Οργανώσεις, λείπουν απο τις ομάδες που μπορούν να προσφέρουν τις γνώσεις τους έτσι ώστε, το σ/ν να μπορέσει να είναι όσο το δυνατόν σωστότερο και λειτουργικότερο! Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Να ευχαριστήσω τον administrator του www.kynigos.net.gr που μας κρατά ενήμερους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 2 Ιουλίου 2010
ΘΕΜΑ: «Σε ανοικτή διαβούλευση το σ/ν του ΥΠΕΚΑ για τη βιοποικιλότητα»

Σε ένα αποτελεσματικό πλαίσιο προστασίας της βιοποικιλότητας, στην απλοποίηση των διαδικασιών χαρακτηρισμού προστατευόμενων περιοχών, στον εκσυγχρονισμό της σχετικής νομοθεσίας και την εναρμόνισή της με την αντίστοιχη κοινοτική, στοχεύει το σχέδιο νόμου «Προστασία της βιοποικιλότητας» του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το οποίο τίθεται, από τη Δευτέρα 5 Ιουλίου, σε ανοιχτή διαβούλευση στο www.opengov.gr

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που έρχεται 24 χρόνια μετά το Νόμο Α.Τρίτση (1650/1986) ενός πρωτοποριακού για την εποχή του νόμου, ο οποίος όμως εφαρμόστηκε μόνο εν μέρει, αν και υπήρξε πολύτιμος για την προστασία του βιολογικού πλούτου της χώρας. Σήμερα, με το σ/ν του ΥΠΕΚΑ, επικαιροποιείται και συνδέεται με τη δασική και την κοινοτική νομοθεσία. Βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι ότι:

Καθορίζεται ένα εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, σύμφωνα με το οποίο οι προστατευόμενοι βιότοποι μπορούν να χαρακτηρίζονται ως: α) Περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης, β) Περιοχές προστασίας της φύσης, γ) Φυσικά πάρκα, τα οποία διακρίνονται σε Εθνικά και Περιφερειακά Πάρκα, δ) Περιοχές προστασίας οικοτόπων και ειδών που διακρίνονται σε Ειδικές Ζώνες Διατήρησης, Ζώνες Ειδικής Προστασίας και Καταφύγια Άγριας Ζωής, και ε) Προστατευόμενα τοπία. Σε αυτό το σύστημα βρίσκει για πρώτη φορά σημαίνουσα θέση το θαλάσσιο περιβάλλον, καθώς δίνεται η δυνατότητα χαρακτηρισμού σημαντικών περιοχών ως θαλάσσια καταφύγια ή προστατευόμενα θαλάσσια τοπία.

Στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000, απαγορεύεται η εγκατάσταση ιδιαιτέρως επικίνδυνων βιομηχανιών και γενικότερα οι μη φιλικές με το περιβάλλον δραστηριότητες. Επιτρέπονται όσες ενδεχομένως επιβλαβείς δραστηριότητες τεκμηριωμένα και ελλείψει εναλλακτικών χαρακτηρίζονται ως εθνικής σημασίας και επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος για την εθνική οικονομία, υπό την προϋπόθεση ότι λαμβάνονται επαρκή αντισταθμιστικά μέτρα. Θεσπίζονται μέτρα για την προστασία των σημαντικών ειδών και του φυσικού χώρου και την προστασία της ενδημικής βιοποικιλότητας και του γενετικού κεφαλαίου. Θεσπίζονται επίσης ποινές για την πρόκληση ζημιάς σε προστατευόμενες περιοχές και ευαίσθητα οικοσυστήματα και προβλέπεται διαδικασία λήψης έκτακτων μέτρων σε περιπτώσεις κρίσιμης υποβάθμισης.

Κάθε φορέας συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων για την κατάσταση του περιβάλλοντος, όπως ακαδημαϊκά ιδρύματα, περιβαλλοντικές ΜΚΟ, κ.ά., υποχρεούται να διευκολύνει την ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών σε σχετική πληροφόρηση.

Η Εθνική Επιτροπή ΦΥΣΗ 2000 (που επανασυστάθηκε στις 10 Μαΐου 2010, μετά από απραξία έξι ετών) αποτελεί το κεντρικό επιστημονικό, γνωμοδοτικό όργανο του κράτους για το συντονισμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών και μέτρων προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας.

Ως βασικό εργαλείο διαχείρισης της βιοποικιλότητας, ορίζεται η Εθνική Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα, η οποία θα συντάσσεται από το ΥΠΕΚΑ ανά δεκαπέντε έτη και θα εγκρίνεται με πράξη Υπουργικού Συμβουλίου. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνεται αναλυτικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο θα επικαιροποιείται ανά πενταετία. Αρμόδιος φορέας του κράτους, για την προστασία της βιοποικιλότητας και την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας είναι το ΥΠΕΚΑ.

Περίληψη του νομοσχεδίου για την προστασία της βιοποικιλότητας ΕΔΩ

Η χειρότερη Κρίση

Απόγευμα. Διπλό λεωφορείο από Γλυφάδα για κέντρο. Φίσκα. Οι όρθιοι κρεμασμένοι από τις χειρολαβές. Οι καθισμένοι έκλειναν τα μάτια κατάκοποι από δουλειά και έγνοιες. Μέσα κατήφεια κι ιδρώτας. Από τα ανοιχτά παράθυρα αύρα και καυσαέριο...

Σε μια στάση επιβιβάστηκε μια μεγάλη παρέα εφήβων. Απλώθηκαν σπρώχνοντας άγαρμπα τους ήδη στριμωγμένους. Από την άμμο που σκόρπισαν σε κάθε τους κίνηση φαινόταν ότι επέστρεφαν από μπάνιο στη θάλασσα. 'Αρχισαν να φωνάζουν. Για την ακρίβεια να ουρλιάζουν. Η εθνική μας λέξη επανερχόταν σε κάθε φράση υποκαθιστώντας ονόματα, επίθετα, ουσιαστικά, ρήματα. Δεν ήταν κουβέντα αλλά παραλήρημα. Υστερία διανθισμένη με άναρθρες κραυγές που ξεσήκωναν τα εξωπραγματικά γέλια των υπόλοιπων της αγέλης.

Η μόνη αντίδραση στην εισβολή, απειροελάχιστες συσπάσεις ενόχλησης στα πρόσωπα των επιβατών. Και ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι του ο καθένας. Καρτερικά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε. Ήταν γύρω στα εξηνταπέντε με εβδομήντα. Στον τόνο παράπονου κι όχι της επίπληξης, με χροιά απελπισίας, είπε χαμηλόφωνα στον έφηβο που στεκόταν δίπλα του και έκανε το μεγαλύτερο σαματά: "Βρε αγόρι μου κουφός είσαι και φωνάζεις έτσι; Πιο σιγά σε παρακαλώ, δεν αντέχουμε. Κουρασμένοι άνθρωποι είμαστε."

Οι επιβάτες αναθάρρησαν για μια στιγμή, πιστεύοντας ότι θα έπιαναν τόπο τα λόγια του. Τα ουρλιαχτά σταμάτησαν για δευτερόλεπτα για να συνεχίσουν επιδεικτικά εντονότερα από πριν. Στάση τη στάση η αγέλη άρχισε να αποδεκατίζεται. Τελευταίος έμεινε ο έφηβος που δέχτηκε την παράκληση του ηλικιωμένου. Επιτέλους ήσυχος. Το μόνο που έκανε ήταν κάποιες περίεργες, ανεξήγητες γκριμάτσες με το στόμα του.

Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

Ο ηλικιωμένος δεν είδε τη χειρονομία. Στεκόταν ακίνητος στη θέση του σαν να μην μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και το λεωφορείο ξεκίνησε, έβγαλε από την τσέπη του με αργές κινήσεις ένα υφασμάτινο άσπρο μαντήλι. Όλοι τριγύρω που είχαν δει τη σκηνή στράφηκαν προς άλλες κατευθύνσεις, αφήνοντάς τον διακριτικά μόνο να σκουπίσει πρώτα το μάτι, μετά το μάγουλό του και τέλος το πουκάμισό του. Ύστερα το δίπλωσε προσεκτικά στα τέσσερα, στα οχτώ, στα δεκάξι. Μέχρι το τέρμα δεν σήκωσε το κεφάλι. Το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στα δάχτυλα που τρέμοντας έστριβαν τις άκρες του υγρού μαντηλιού.

Κανένας δεν σχολίασε, κανένας δεν είπε κουβέντα. Μόνο μετά από αρκετή ώρα, ανηφορίζοντας πια τη Συγγρού κάποιος μουρμούρισε: "Αυτή είναι η χειρότερη κρίση..." Η φωνή του όμως σκεπάστηκε από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου.

Δυστυχώς αυτό είναι το προφίλ της οργισμένης νεολαίας εντός των τοιχών της Πρωτεύουσας. Ακόμα, οι νέοι της επαρχίας θυμούνται τι σημαίνει οικογένεια, ντροπή, τσίπα, αρχές. Η μεγαλύτερη κρίση είναι αυτή της διάβρωσης του κοινωνικού ιστού. Αποχαυνώνεται η νεολαία και δέχεται καταιγισμό ερεθισμάτων προς λάθος κατεύθυνση, απο συμφέροντα που στοχεύουν μακροπρόθεσμα. Τόπο στα νιάτα...γαμώ τα νιάτα μου γαμώ!