Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com
Λίγο πολύ είναι γνωστές οι τακτικές που ακολουθούν οι καθεστωτικοί ηγέτες για να χειραγωγούν τις μάζες με απώτερο σκοπό, να μην γίνει εμφανή η ανεπάρκειά τους έτσι ώστε, να μπορούν να συντηρούνται στους πολυαγαπημένους θώκους τους.
Μια από αυτές τις τακτικές είναι και η ανεπαρκής ή η επιλεκτική ενημέρωση, που σε συνδυασμό με την αποκοπή από τον έξω κόσμο και την απώλεια παιδείας, μετατρέπει σε τηλεκατευθυνόμενα πολυπληθείς ομάδες. Βέβαια σε τούτη την προσπάθεια δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ηθικοί φραγμοί, οι οποίοι επιβάλλονται από διάφορες παροιμίες, δοξασίες, σοφές ρήσεις και αποφθέγματα του τύπου: «Πίστευε και μη ερεύνα», «Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί», «Λύκε γιατί ο λαιμός σου είναι χοντρός, γιατί κάνω την δουλειά μου μοναχός» και άλλα τέτοια.
Παράδειγμα όλων των παραπάνω, είναι το ανάθεμα που είχαν ρίξει όλες οι κομμουνιστικές δημοκρατίες στον δυτικό, ανεπτυγμένο κόσμο. Πέρα, λοιπόν, από αυτήν την άμοιρη την μερίδα των δημοσιογράφων που σέβονται τον εαυτό τους και που έχουν μπει σε καραντίνα από τους κατέχοντες τα κυνηγετικά ηνία, ποιος ασχολείται με το τι γίνεται κυνηγετικά ένα βήμα από την μύτη μας; Ποιος από τους ταγούς μας αντιγράφει τα καλώς κείμενα για να πάμε παραπέρα; Κανείς! Εμείς επιμένουμε να παλινδρομούμε ανάμεσα στο ένδοξο, ιστορικό παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον.
Και εγένετo...internet και άνοιξαν τα μάτια των μανδαρίνων και είδαν τι σημαίνει κυνήγι για τους άλλους λαούς και απόρησαν που εδώ, στην Ελλάδα, αυτή η ιδιότητα είναι ντροπή, μίασμα και η μητέρα των καταστροφών της πανίδας της χώρας, ενώ στην γηραιά Αλβιώνα είναι μέγιστη τιμή και δόξα. Αντιθέτως αυτού, ο αρχαιότερος σύλλογος της επικράτειας έχει άγνοια για το ιστορικό παρελθόν του γιατί φρόντισε να το απολέσει! Ψήγματα αυτού του παρελθόντος μόνο, αναπαύουν αράχνες και ακάρεα σε μια αποθήκη.
Κανένα κυνηγετικό μουσείο στην Ελλάδα δεν έχει κάνει ακόμα εγκαίνια και, μέχρι πριν λίγα χρόνια, καμία κυνηγετική γιορτή δεν έκανε σαφή τον αριθμό και τις προθέσεις όλων αυτών που έχουν το κυνήγι στις φλέβες τους. Μας φαίνονται παράξενες και γραφικές η συνήθεια και η όλη διαδικασία διεξαγωγής του παραδοσιακού κυνηγίου της αλεπούς με άλογα και στολές στην Αγγλία. Ακούμε σαν φασαρία και μονότονο σκοπό τον ετήσιο, εθνικό, διαγωνισμό κυνηγετικών πνευστών. Ένας διαγωνισμός, ο ποιος συγκεντρώνει χιλιάδες κόσμου από ολόκληρη την Γαλλία για μέρες.
Άραγε δεν είναι μονότονη και ένοχη η μηδενική κυνηγετική ανάπτυξη που ζούμε εδώ και αιώνες;
Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 11/1/2012.
