Κάθε τόπος της πατρίδας μας αποτελεί ένα μικρό λιθαράκι στην
μεγάλη ιστορία της. Οξύμωρο το σχήμα, αλλά τόσο αληθινό! Η Σύρα δεν αποτελεί εξαίρεση
σ’ αυτό το γεγονός τουναντίον, η αρχόντισσα των Κυκλάδων έχει προσθέσει σοβαρά
και μεγάλα κεφαλαία στο βιβλίο τόσο της αρχαίας, όσο και της σύγχρονης ιστορίας
της Ελλάδας.
ΚΑΙ κυνηγετικά η Σύρα κατέχει άλλη μια πρωτιά όντας η μάνα
του κυνηγητικού συνδικαλισμού, αφού ο πρώτος κυνηγετικός σύλλογος της χώρας ιδρύθηκε
στο νησί του Φερεκύδη το 1893, τότε που το να είναι κάποιος κυνηγός ήταν μεγάλη
υπόθεση. Πλήρωση του ελεύθερου χρόνου των πλουσίων και παθιασμένη ενασχόληση
των φτωχών, που για τους περισσότερους ήταν πηγή βιοπορισμού.
Καημός και μεράκι αποτελεί το ιστορικό αρχείο του κυνηγετικού
συλλόγου Σύρου για τα περισσότερα μέλη του, που κάποια από τα οποία ψάχνουν μέχρι
σήμερα σε μουχλιασμένα σεντούκια να βρουν έστω και ψήγματα αυτής της ιστορίας. Αφενός
το να γνωρίζει κανείς την ιστορία του είναι πλούτος και σοφία, αφετέρου, οι μνηστήρες
για την πρωτιά της ίδρυσης του πρώτου κυνηγετικού συλλόγου στην Ελλάδα είναι πολλοί!
Μέχρι τώρα η μόνη απόδειξη για το έτος ίδρυσης του συλλόγου μας
ήταν ένα ποίημα «Πέρδικας παράπονο» γραμμένο σε μεταξωτό ύφασμα από τον Φίλιππο Αδάμ ως χαιρετισμό στις εορταστικές εκδηλώσεις του συλλόγου για τα δυο χρόνια λειτουργείας του το
1895, ο οποίος υπογράφει ως σημαιοφόρος του συλλόγου! Άλλη μια απόδειξη του κοινωνικού
στάτους για την κυνηγετική οικογένεια και τα μέλη της.
Την περασμένη εβδομάδα στα χέρια της υπεύθυνης της δημοτικής
βιβλιοθήκης της Ερμούπολης κυρίας Χαρούλας Σκαβάκη, ήρθε το πλέον αδιάσειστο αποδεικτικό
στοιχείο για την χρονική στιγμή που τα σπλάχνα της Σύρας γέννησαν την πρώτη
κυνηγετική οργάνωση της Ελλάδας. Ένα παλιό, σκληρόδετο βιβλίο στις σελίδες του οποίου
κρύβονται τα καταστατικά ίδρυσης τόσο του κυνηγετικού συλλόγου του νησιού, όσο
και κάποιων άλλων συλλόγων μεταξύ των οποίων και του ναυτικού ομίλου Σύρου, εν έτη
1894!
Αργότερα όταν οι σύλλογοι φύτρωναν σαν μανιτάρια σε όλη την χώρα,
κάποιο κοφτερό μυαλό σκέφτηκε να τους βάλει σε τάξη και ίδρυσε τις ομοσπονδίες
και την συνομοσπονδία, για να μπορεί να διαχειρίζεται τα αποθεματικά τους με άνεση
και κάπως έτσι, χάθηκε η «μπάλα» και ζούμε τώρα την απόλυτη παρακμή, γαλλιστί…décadence!
Ας μείνουμε στις δάφνες του παρελθόντος όμως που πλέον στεφανώνουν
με αποδείξεις τον σύλλογο της Σύρας και το άδοξο παρόν, ας το αφήσουμε να βαραίνει
τους ώμους των κυνηγοπατέρων μας.
Τιμή και δόξα στον κυνηγετικό σύλλογο Σύρου!!!