Ο μεσαίωνας σαν περίοδο, έχει μείνει στις μνήμες μας σαν μια σκοτεινή, αποκρυφηστική και απάνθρωπη στιγμή στον πλανήτη.
Πυρές με αδηφάγες γλώσσες, κατάπιναν όλους όσους είχαν ιδέες και όνειρα για το μέλλον. Στις μέρες μας η αναφορά σε εκείνη την εποχή, σημαίνει την εθελουσία επιμονή κάποιου να μην βλέπει και δη να μην θέλει, την εξέλιξη των πραγμάτων. Ακόμα, παραπέμπει σε σωρεία τακτικών και πρακτικών που ακολουθούσαν οι θεματοφύλακες. Όταν μαστίγια ανεβοκατέβαιναν ασταμάτητα, για την παραγωγή του απαιτούμενου έργου με πενιχρές, ή ανύπαρκτες απολαβές. Όταν η αναφορά στο μέλλον ήταν κακούργημα και δήλωνε υποταγή σε μάγισσες και ξόρκια.
Ο νομοθέτης τότε έδινε την πλήρη ευχέρεια στον ευγενή εργοδότη, να εξοντώσει βιολογικά τον εργαζόμενο χωρίς να δίνει λογαριασμό. Η πλήρης απόκρυψη των διαθέσεων, των κινήσεων και των εξελίξεων ήταν η βάση και η αλαζονεία, το αποκορύφωμα.
Μερικές χιλιάδες χρόνια μετά, αφού τα φάγαμε μαζί και παχύναμε σαν κάπροι κι αφού πουπουλένια στρώματα κακόμαθαν τις ράχες μας. Αφού κάποιοι επέμειναν και πότισαν το χώμα με το αίμα τους, για να μπορούμε να σκεπτόμαστε ελεύθερα, επιστρέφουμε στις ρίζες μας! Σιγά σιγά, όλοι θα βιώσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα, κοντινό παράδειγμα για μένα η γυναίκα μου, και ήδη βιώνουμε τον μυστικισμό στα κυνηγετικά μας δρώμενα.
Πυρές ανάβουν με σκοπό να τιμωρήσουν όποιον οραματιστεί το μέλλον ή όποιον τολμήσει να έχει αντίθετη άποψη από αυτή των ταγών μας.
Η ειδησεογραφία καταγράφει εξελίξεις στο πράσινο πεδίο μαχών της κ. ΥΠΕΚΑ, αλλά η σιγή ιχθύος είναι η τακτική που έχει, εδώ και καιρό, υιοθετήσει η ΚΣΕ.
Το γνωστό παιδικό τραγουδάκι «περπατώ εις το δάσος» είναι ο διακαείς πόθος της Τίνας, που κανένας φίλος της δεν μπορεί να την βοηθήσει να το τραγουδήσει δυνατά. Εκείνη βέβαια επιμένει να αγνοεί την βοήθεια κάποιων που ξέρουν και μπορούν, βυθισμένη στον δικό της μεσαίωνα. Εμμένοντας στην πρακτική «πονάει μάτι, κόβει κεφάλι».
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΚΥΝΗΓΙ του Ελεύθερου Τύπου στις 2/2/11 στην μόνιμη στήλη "ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ"
