ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η φετινή κυνηγετική σεζόν πνέει τα λοίσθια και σε γενικές γραμμές οι πολλοί, δεν έχουν μείνει ευχαριστημένοι από τα χειμωνιάτικα περάσματα. Αν και εδώ που τα λέμε δεν ήταν και πολύ χειμώνας ο φετινός (τουλάχιστον μέχρι σήμερα).
Σάπισε το κοκαλάκι μας από νοτιά σε νοτιά. Το μόνο καλό στην όλη ιστορία ήταν οι επανωτές βροχούλες που δροσίζουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα το πάντα διψασμένο ξερονήσι μας.
Η σεζόν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, αφού τα τρυγόνια και τα ορτύκια που είδαν σε σύνολο όλες οι Κυκλάδες είχαν να περάσουν πάρα πολλά χρόνια (σίγουρα πριν πιάσω ντουφέκι στα χέρια μου).
Η συνεχόμενη μετέπειτα καλοκαιρία σε όλη την Ελλάδα, εξαφάνισε τα πουλιά και «πήρε πίσω» την ικανοποίηση και τις φρούδες ελπίδες που απλόχερα έδωσε σε χιλιάδες συναδέλφους σε όλη την επικράτεια. Λιγοστά ήταν τα μέρη που η ημερήσια κάρπωση έφτανε κοντά στα επιτρεπτά όρια, μιας ακόμα και μέρη που μέχρι πέρσι θεωρούντο «βασιλικά» φέτος στερήθηκαν της παρουσίας κάθε φτερωτού θηράματος.
Το τελευταίο δεκαήμερο που ο καιρός αποφάσισε να επανέλθει στις ενδείξεις του ημερολογίου και να θυμίζει χειμώνα, κάποια από τα θηράματα έκαναν την εμφάνιση τους, έτσι, αναμνηστικά, για να έχουμε να θυμόμαστε ότι υπάρχουν ακόμα τσίχλες, γερακότσιχλες και φάσες.
Σε αυτό το σημείο καλό θα είναι να αναφέρω ότι θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν κάποια είδη που το κυνήγι τους τελείωσε στις 31/1 όπως το Κιρκίρι, η Πρασινοκέφαλη, η Κυνηγόπαπια, η Φλυαρόπαπια και η Καλημάνα. Τα επόμενα φτερωτά στην σειρά που βρίσκονται κοντά στο τέλος της κυνηγετικής τους περιόδου είναι η Σιταρήθρα , το Σφυριχτάρι, η Σουβλόπαπια, η Σαρσέλα, η Χουλιαρόπαπια, η τσικνόπαπια, η Φαλαρίδα, η Ασπρομετωπόχηνα, η Νερόκοτα και το Μπεκατσίνι των οποίων το κυνήγι σταματά στις 10/2 και η Φάσα, Δενδρότσιχλα, Κότσυφας των οποίων η θήρα σταματά στις 20/2. Θεωρώ περιττό να αναφερθώ στα τρία θηρεύσιμα είδη που το κυνήγι τους έλαβε τέλος τον Δεκέμβριο και δεν είναι άλλα από τα δυο είδη Πέρδικας και ο Φασιανός.
Αφού ευχαριστήσουμε τον Μεγαλοδύναμο που μας κράτησε υγιείς και φέτος έτσι ώστε να ξαναζήσουμε αυτές τις μοναδικές εμπειρίες, νομίζω ότι ένα ευχαριστώ αξίζει και στον κ. Αγγελέτο και στο σινάφι του για τα εκατομμύρια ευρώ του κρατικού, αλλά και ευρωπαϊκού κορβανά που έβαλαν στην τσέπη έτσι ώστε να έχουν την ευχέρεια να μας κάνουν την ζωή δύσκολη για να μην πλήττουμε . Κλείνοντας να ευχηθώ να μην έπρεπε ο τίτλος να ήταν «Κυνήγι, τέλος εποχής»!