Τι φταίω εγώ που μου τα λένε; Τι φταίνε κάποιοι που δεν τους πίστεψαν όταν έπρεπε; Με τούτα και με ‘κείνα φτάσαμε να είμαστε απολογούμενοι ως δολοφόνοι. Μια μεγάλη μερίδα του Ελληνικού λαού οδηγείται στον Καιάδα, περνά στο περιθώριο. Την στιγμή που ο Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Σαρκοζί προσφέρει, ως δώρο, κυνήγι αγριογούρουνου και ζαρκαδιού σε εκλεκτούς προσκεκλημένους, εμείς κάνουμε τον σταυρό μας να δώσει φώτιση ο Θεός στην κ. ΥΠΕΚΑ, να μας αφήσει να κυνηγήσουμε και του χρόνου! Μιλάμε για την έννοια της κατάντιας, της μιζέριας και της κακομοιριάς!
Όταν στις περασμένες ευρωεκλογές ο κ. Τσαγκανέλιας, ο κ. Μαρκόπουλος και ο κ. Αραμπατζής, μαζί με το «Έθνος Κυνήγι» τον κ. Φωτακόπουλο και τόσους άλλους, όργωναν την Ελλάδα προσπαθώντας να αφυπνίσουν όλους εμάς και να μας κάνουν να καταλάβουμε τον κίνδυνο που ήταν (τότε) προ των πυλών, η Κ.Σ.Ε. «κοιτούσε αλλού» αδιάφορα (ασχέτως ότι φήμες λένε πως διαχώριζε από το Κ.Ε.Κ. την θέση της) προσκολλημένη προφανώς σε κομματικές υποχρεώσεις.
Τώρα που «έσφιξαν τα γάλατα» και ξαφνικά η άλλοτε φίλια κυβέρνηση ούτε μας ξέρει ούτε μας είδε, τώρα (λένε οι φήμες) ο κ. Παπαδόδημας θυμήθηκε τον κ. Τσαγκανέλια και το κόμμα. Τώρα που η κ. Μπιρμπίλη έχει το καρβέλι και ο κ. Αγγελέτος με την παρέα του το μαχαίρι, τώρα φωνάζουμε (όλοι μας) ότι δεν περισσεύει κανείς. Τώρα τρέχουμε να βρούμε παλιούς φίλους, αυτούς που κάποτε έδιναν και το υστέρημα τους για το κυνήγι. Τώρα βαράμε πόρτες και μονολογούμε «Τρέξετε γιατροί, γειτόνοι γιατί εφέτος δεν την γλυτώνει»! Σαν απάντηση σε όλα αυτά τα «τώρα», θα παραπέμψω άπαντες τους όψιμους δρομείς στο λαϊκό άσμα που λέει: «Τώρα είναι αργά»! Έτσι έμαθα, είναι αλήθεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου