Καλό μήνα, καλή μέρα και καλή εβδομάδα. Για άλλη μια χρονιά το κυνήγι τέλειωσε, αν εξαιρέσουμε την 10ήμερη επιμήκυνση του, στα μέρη που θα κυνηγηθεί το κουνέλι. Αυτή η αρχέγονη δραστηριότητα έβαλε μια άνω τελεία, για να συνεχίσει την επόμενη σεζόν, έτσι, θα κάνει και η φύση την δουλειά της. Όλο αυτό το πάρε – δώσε έλαβε τέλος. Τα κυνηγομάγαζα θα περιοριστούν να πουλούν πετονιές. Τα 4χ4 θα παροπλιστούν (λόγο και της αυξημένης τιμής των καυσίμων). Τα ξενοδοχεία στις απομακρυσμένες περιοχές θα βάλουν λουκέτο. Οι βιομηχανίες εξοπλισμού θα περιοριστούν σε δοκιμές και οι κυνηγετικοί σκύλοι, θα κοιμούνται και θα ξυπνούν με την ανάμνηση μιας εξόδου. Ουσιαστικά δηλαδή, δεν θα αλλάξουν και πολλά πράγματα, αφού όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σημασία και επίπτωση για κανέναν! Ποιος νοιάζεται για μερικά εκατομμύρια ευρώ; Δόξα τον Θεό, λεφτά έχουμε.
Φέτος, αν πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, η χρονιά ξεκίνησε με την απογοητευτική και καθοδηγούμενη (κατ’ εμέ) ήττα του Κ.Ε.Κ. στις Ευρωεκλογές. Συνεχίστηκε με την καθιερωμένη πλέον καθυστέρηση της ρυθμιστικής αποφάσεως θήρας. Επακολούθησε η ολιγοήμερη απαγόρευση του κυνηγίου λόγο της απόφασης του Σ.τ.Ε. με την γνωστή παρέμβαση Αγγελέτου. Και έφτασε στην λήξη του, μέσω πληροφοριών που θέλουν το Υ.Π.Ε.Κ.Α. να γυρίζει την πλάτη σε 230.000 κυνηγούς, ικανοποιώντας τις φίλιες κρατικοδίαιτες Μ.Κ.Ο. σερβίροντας μας τις Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές.
Το καζάνι της κυνηγετικής οικογένειας βράζει, με την Κ.Σ.Ε. να συνεχίζει να τηρεί σιγή ιχθύος. Η χρονική περίοδος που η επικείμενη διαβούλευση για την νέα κυνηγετική σεζόν πλησιάζει και κανένας μας δεν ξέρει τι θα γίνει. Φαντάζομαι, ότι αν κάποια στιγμή το ελεύθερο κυνήγι θωρακιστεί με ένα νομικό πλαίσιο, που δεν θα επιτρέπει σε καμία κυβέρνηση ή αντικυνηγετική οργάνωση να το πλήξει ή και να αμφισβητήσει τον τρόπο εξασκήσεως του, θα μας λείψουν όλα αυτά τα ευτράπελα που ζούμε εδώ και χρόνια τώρα! Θα μας λείπουν οι αιχμηροί διάλογοι με τους οικ(ω)λόγους. Οι υποσχέσεις στήριξης του, από πολιτικάντηδες της κακιάς ώρας. Ανούσια και εντελώς ελεύθερα, θα παίρνουμε τα βουνά και τα λαγκάδια και οι τουφεκιές μας θα μοιάζουν να πηγαίνουν στον βρόντο, αφού κανείς δεν θα ασχολείται μ’ αυτές παρά μόνο το θήραμα. Α ρε καημένα χρόνια, που τα τζιπ της θηροφυλακής ξεχύνονταν στην ύπαιθρο για να μας μαζέψουν. Που κοιμόμαστε με ανοιχτό το κυνήγι και ξυπνούσαμε και ήταν απαγορευμένο. Πως θα πηγαίνουμε τώρα στο βουνό; Ποιος θα μας κυνηγάει και γιατί;
Η πλάκα καλό θα είναι να μείνει εδώ. Καλό θα είναι όλοι οι έχοντες και κατέχοντες της μοίρας του κυνηγίου και των κυνηγών, να βρουν βιώσιμη λύση εδώ και τώρα. Πρέπει να σταματήσουν οι αμπελοφιλοσοφίες άρδην. Δεν φτάνει οι κυνηγοπατέρες μας να λένε ότι χάνουν χρόνο από την ζωή τους ασχολούμενοι με τα κοινά. Δεν έχουν το δικαίωμα να ζητούν τη σιωπή όλων αυτών που θίγονται από τους λάθος χειρισμούς τους. Ας βάλουμε λοιπόν εμείς τα όπλα στο ντουλάπι προς το παρόν κι ας βάλουν οι υπεύθυνοι τον πισινό τους κάτω, γιατί φύση χωρίς κυνήγι είναι λουκουμάς χωρίς ζάχαρη!
Και του χρόνου να είμαστε καλά, με θωρακισμένο και κερδισμένο, το ελεύθερο κυνήγι. Ευχής έργο θα ήταν, να μην ξεχνούσαμε όλοι μας να αποστείλουμε το δελτίο «ΑΡΤΕΜΙΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου