ΕΝΩ ΔΙΨΑΕΙ Η ΑΥΛΗ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΠΕΣΚΕΣΙΑ!!!

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που εξέφρασα την δυσαρέσκεια μου, για κάποιες κινήσεις του Προέδρου του Συλλόγου μου και από το βράδυ που το Δ.Σ. προσπάθησε να μου εξηγήσει τα ανεξήγητα. Εκείνο λοιπόν το βράδυ, τόσο ο Πρόεδρος όσο κι ο Ταμίας μου είπαν ότι αφού έχω την δυνατότητα και δεν είμαι ένας σκέτος προβοκάτορας, ο οποίος προσπαθεί να μηδενίσει το έργο του Δ.Σ., περίμεναν από εμένα μια «άλλη» συμπεριφορά. Μια συμπεριφορά που αν μη τι άλλο θα διαφήμιζε τον Σύλλογο και θα προέβαλε τα έργα υποδομής που γίνονται, πάντα, με γνώμονα το καλό του συνόλου. Σκέφτηκα εγώ με την σειρά μου, ότι καλό θα είναι, αν μπορώ, να κάνω πιο γνωστό το έργο τους, μήπως, και ξυπνήσουν κάποια μέλη και έρθουν πιο κοντά, τώρα μάλιστα που η συσπείρωση παίζει μεγάλο ρόλο σ’ αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή για το κυνήγι. Από εκείνη την στιγμή ξεκίνησα μια άτυπη διαφήμιση των δρώμενων του Συλλόγου τόσο μέσω του blog, όσο και από τις σελίδες του περιοδικού «ΚΥΝΗΓΙ» του Ελεύθερου Τύπου. Απώτερος σκοπός μου; Η συσπείρωση και μόνο! Προφανώς αυτό που εξυπηρετεί το Δ.Σ. δεν είναι η πολυφωνία, αλλά μόνο η προσφορά των μελών. Που αν είναι άφωνα και δη φερέφωνα, τόσο το καλύτερο. Πως αλλιώς να εξηγήσω το γεγονός ότι μετά από 20 (περίπου) μέρες μετά την προμήθεια των 700 περδίκων από το εκτροφείο του Ξυλοκάστρου, απέστειλαν πεσκέσι σε όμορο νησί 20 πέρδικες; Τι δικαιολογία να βρω για να μην αισθάνομαι χαζός και πώς να κατευνάσω την δικαιολογημένη αγανάκτηση συναδέλφων που αποχαυνωμένοι στο άκουσμα της είδησης έκαναν τον σταυρό τους; «Ρε αυτοί μας δουλεύουν; Εδώ διψάει η αυλή μας και στέλνουν δωράκια;» Αυτά είναι κάποια από τα λόγια των εμβρόντητων μελών στο άκουσμα της είδησης, τα υπόλοιπα είναι ακατάλληλα και μόνο στην σκέψη! Το πιο ξεκαρδιστικό απ΄όλα είναι ότι στο γειτονικό νησί που έστειλαν τα πουλιά, Συριανός κυνηγός δεν πατάει ούτε για πλάκα, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ! Ουσιαστικά λοιπόν, δεν υπάρχει καμία «ευθύνη» για αντικατάσταση των θηραμάτων που θήρευσαν Συριανοί κυνηγοί. Γενικότερα δεν υπάρχει κανένα θετικό και καμία δικαιολογία σε αυτή την χαζή κίνηση, η οποία στο φινάλε χαρακτηρίζεται, μόνο, από το αλισβερίσι ημετέρων, θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου! Κατά τα άλλα, κάναμε όλοι μας παράπονα στον κ. Κιούση για τον χαμηλό αριθμό πουλιών που εκλάβαμε, την στιγμή που άλλα νησιά πήραν τα διπλάσια. Κάτι θα ήξεραν για την ανοιχτοχεριά μας και είπαν να τις στείλουν μια κι έξω αλλού, για να γλιτώνουμε και μεταφορικά!

Εύλογα δημιουργούνται τα παρακάτω ερωτήματα:
Κύριοι του Δ.Σ.
1. Με ποια ζυγαριά ζυγίσατε την απόφαση;
2. Από πού ορμώμενοι;
3. Ποιον ενημερώσατε πριν και γιατί το κρατάτε μυστικό;

Δεν σας αφήνω με την γλύκα μην σας νοιάζει, εξασφάλισα και τις απαντήσεις! Επικοινώνησα με τον Πρόεδρο και τον ρώτησα τι έχει γίνει. Σύμφωνα λοιπόν με έγγραφο που έφτασε στο γραφείο του Συλλόγου μας υπογεγραμμένο από το Δ.Σ. του εκεί Συλλόγου, οι κλωβοί του εν λόγο νησιού υπέστησαν δολιοφθορά. Η μανία των ανεγκέφαλων δεν σταμάτησε στις εγκαταστάσεις, αλλά έβαλαν χέρι και στο περιεχόμενο (πέρδικες), το οποίο βρέθηκε αποδεκατισμένο. Παρακάλεσαν λοιπόν οι γείτονες να συμβάλουμε έστω και με 20 πουλιά γιατί δεν είχαν άλλα. Να τονίσω εδώ ότι ο αριθμός των άτυχων πουλιών ήταν 350(!) και ότι ήταν από προσφορά της Ομοσπονδίας, δηλαδή (σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προέδρου μας) ξέχωρα από τα 700 που είχαν πάρει από κρατικό εκτροφείο! Σύνολο: 1050, σε αντίθεση με μας που πήραμε μόνο 700.
Ερώτηση : Πρόεδρε τι δουλεία είχαμε εμείς να βοηθήσουμε , την στιγμή που εμείς δεν κυνηγάμε εκεί;
Απάντηση : Έχεις δίκιο και εγώ αντίθετος είμαι, αλλά τι μπορούσα να κάνω αφού μας παρακαλούσαν;
Ερώτηση : Εδώ έχετε κάνει τόσο κόπο, στέγες, δυχτιοστάσιο, μηχανές, μπετά. Έχουμε βάλει όλοι μαζί κάποιο στοίχημα για τις πέρδικες, δεν λυπάστε τους κόπους σας και τους κόπους μας;
Απάντηση : Το συζητήσαμε και ήταν απόφαση κοινή να στείλουμε το ελάχιστο που μπορούσαμε.
Αφού λοιπόν ήταν κοινή απόφαση, η ευθύνη του λάθους βαραίνει όλους σας το ίδιο. Γιατί για λάθος μέγα πρόκειται. Τι θα πούμε στους Ανδριώτες, τους Τηνιακούς, τους Κυθνιούς, τους Σιφνιούς που πάμε και κυνηγάμε και που κάποιοι το κάνουν αλόγιστα με αποτέλεσμα τα γνωστά «μαχαιρώματα» μεταξύ συναδέλφων; Όταν μας πουν «δώσε και μένα μπάρμπα» τι θα τους πούμε τότε; Έχουμε την δυνατότητα να μοιράζουμε γύρω γύρω πέρδικες και δεν το ξέρουμε; Γιατί εγώ σαν Γραμματέας, άλλα είχα πει στον Πρόεδρο της Τήνου όταν μου είχε κάνει τηλεφωνικά την αίτηση. «Φίλε Γιάννη ότι άλλο θες, εκτός από πέρδικες». Και είχαμε στείλει τότε 51 αυγά Φασιανού.
Δεν θα με ξενίσει τώρα αν κάποιοι κάτσουν και πουν ότι δημιουργώ θέμα και κάνω την τρίχα τριχιά. Ή ότι με το να κάνω γνωστό το συμβάν, θα γίνω αιτία που κάποια νησιά που σηκώνουν κυνηγετικα το βάρος μας, μπορεί να το δουν στραβά. Μπορεί και να γίνει αυτό, αλλά εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω τον «Κινέζο» και να μην μιλάω. Κανονικά δεν θα πρέπει να μας φανεί παράξενο αν κάποιος από αυτούς, τους άλλους, τους «ριγμένους» μας πει: «Να φύγετε κύριοι να πάτε αλλού, εκεί που δώσατε και σώσατε!».
Φαντάζομαι ότι αυτός ήταν και ο λόγος που στην επίσημη σελίδα του Συλλόγου δεν φιγουράρισαν ούτε φωτογραφίες από την αποστολή, ούτε η ευχαριστήρια απάντηση των αποδεκτών, αν υπάρχει κάτι από τα δυο. Μπορεί κάποιος άλλος να μου πει «Τι ψυχή έχουν ρε φίλε 20 πέρδικες και κάνεις έτσι;». Αν είναι τόσο απλά τα πράγματα, το ξέρουν όλοι αυτοί που έχουν βάλει πλάτη για να γίνουν κάποιες εργασίες.
Με τέτοιες συμπεριφορές κύριοι καταφέρνετε αντί να προτείνουν κάποιοι την πλάτη τους, να την γυρνούν τόσο σε σας όσο και στον Σύλλογο και είναι κρίμα.