Σύμφωνα με μελέτες που έχει στα χέρια της η Greenpeace και όχι μόνο, μερίδα από τα πιο δημοφιλή αλιεύματα του πλανήτη μας βρίσκεται στο κόκκινο! Συγκεκριμένα οι πληθυσμοί του Τόνου, του Ξιφία, οι Γαρίδες, ο Μπακαλιάρος, το Κοκκινόψαρο από αλόγιστη υπεραλιεία, τείνουν προς εξαφάνιση.
Η επίσημη ανακοίνωση της Οργάνωσης:
«Η χρόνια υπεραλίευση σημαντικών εμπορικών ειδών, οι καταστροφικές και οι μη επιλεκτικές μέθοδοι αλιείας, αλλά και η καταστροφή των περιοχών αναπαραγωγής και ανάπτυξής τους, έχουν οδηγήσει πολλούς πληθυσμούς ψαριών και θαλασσινών στο χείλος της κατάρρευσης.»
Διαβάζοντας την όλη ανακοίνωση και φτάνοντας στις προτάσεις για την προστασία των ειδών και την ανάκαμψη του πληθυσμού τους. Φτάνουμε στο παρακάτω σημείο:
«Για την προστασία της θαλάσσιας ζωής είναι απαραίτητο ένα παγκόσμιο δίκτυο θαλάσσιων καταφυγίων που θα καλύπτει το 40% της θαλάσσιας έκτασης. Τα θαλάσσια καταφύγια είναι περιοχές απόλυτης προστασίας, οι οποίες θα δώσουν την ευκαιρία στους πληθυσμούς των ψαριών να αποκατασταθούν. Παράλληλα, στο υπόλοιπο 60% των ωκεανών η εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων θα πρέπει να είναι βιώσιμη, ώστε να διασφαλίζεται ο θαλάσσιος πλούτος. Έτσι, θα είμαστε σίγουροι ότι δε θα πούμε το ψάρι... ψαράκι!»
O τελικός αποδέκτης της κίνησης – διαμαρτυρίας της Οργάνωσης δεν είναι άλλος από μεγάλες αλυσίδες Super Market. Στυλοβάτης αυτής, φυσικά ο απλός καταναλωτής! Η φόρμα είναι έτοιμη στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης και ψάχνει υποστηρικτές – αποστολείς.
«Οι περισσότεροι ιχθυοπληθυσμοί απειλούνται άμεσα από την υπεραλίευση, τις καταστροφικές μεθόδους αλιείας και την καταστροφή των περιοχών αναπαραγωγής των ψαριών και θαλασσινών. Ενώ οι θάλασσες αδειάζουν, η εταιρία σας εξακολουθεί να διαθέτει τα είδη που κινδυνεύουν περισσότερο.
Ως καταναλωτής σας ζητάω να θεσπίσετε συγκεκριμένη πολιτική ώστε να εξασφαλίσετε ότι τα ψάρια και τα θαλασσινά που προμηθεύεστε έχουν αλιευθεί με βιώσιμο τρόπο. Σας παρακαλώ να με ενημερώσετε για τα βήματα που προτίθεστε να ακολουθήσετε προς τη θέσπιση πολιτικής για την προστασία της θαλάσσιας ζωής.
Αν θέλουμε θάλασσες πλούσιες σε ζωή, πρέπει κι εμείς ως καταναλωτές να αναλάβουμε δράση για την προστασία τους.
Υπόγραψε την επιστολή που ακολουθεί. Η Greenpeace θα συγκεντρώσει τις υπογραφές και θα τις παραδώσει στα αντίστοιχα σούπερ μάρκετ.
Μέχρις στιγμής έχουν σταλεί 1853 μηνύματα. Πρόσθεσε κι εσύ το δικό σου.»
Εξασφαλίσαμε για σας και την άλλη άποψη. Αυτήν που έχει ένας επαγγελματίας ψαράς. Που ζει την οικογένεια του από το ψάρεμα του Τόνου και του Ξιφία. Ο καπετάν Μάμας είναι από την Κάλυμνο και μαζί με τους γιους του, τον Κώστα και τον Σκεύο, ξενιτεύονται από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, για να βγάλουν το μεροκάματο.
Μας λέει ο καπετάν Μάμας:
«Είμαι στην θάλασσα από παιδί, όταν δούλευα με τον πατέρα μου στα σφουγγαράδικα. Αξιώθηκα και έβγαλα ετούτο το σκαρί και μαζί με τα παιδιά μου καταγινόμαστε μερόνυχτα για μήνες μακριά από το σπίτι μας. Τα πρώτα χρόνια ήταν καλά, μετά όμως πλάκωσαν τα Γρι Γρι και μας πήρε όλους και μας σήκωσε. Αυτοί δεν ψαρεύουν, αρμέγουν στην κυριολεξία την θάλασσα! Απλώνουν δίχτυα και ότι μπει μέσα, πάει!»
ΕΡ. Με ποιον τρόπο ψαρεύετε καπετάνιο και για πόσο καιρό;
ΑΠ. Εμείς δουλεύουμε με το λεγόμενο Ξιφοπαράγαδο. Ρίχνουμε δηλαδή παραγάδια τα οποία ταξιδεύουν και ότι γίνει! Από την 1η του Φλεβάρη μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη ότι μπορέσουμε και κάνουμε.
ΕΡ. Οι μεγάλοι ανταγωνιστές σας πως δουλεύουν;
ΑΠ. Κυκλώνουν τα κοπάδια με δίχτυα, τα κάνουν σάκους και μπορεί να δεις ένα Γρι Γρι να σέρνει από πίσω του και τρεις ή τέσσερις από δαύτους. Χιλιάδες κιλά! Τα παίρνουν μεγαλύτερα αλιευτικά που τους περιμένουν απίκο! Μέχρι ελικόπτερα έχουν επάνω, τα παραδίδουν και ξαναβγαίνουν για δουλεία αμέσως. Αυτοί εκεί έχουν τον εξοπλισμό και τα ζυγίζουν, μετρούν το πάχος τους και αν είναι όπως θέλουν οι πελάτες τους στην Ιαπωνία, τα πουλάνε. Αλλιώς τα έχουν μέσα εκεί και τα εκτρέφουν μέχρι να πάνε εκεί που θέλουν. Σαν να πούμε ένα ιχθυοτροφείο. Αυτά τα ψάρια όμως δεν προλαβαίνουν να γεννήσουν, έτσι μειώνονται τα μεγάλα ψάρια, οι γεννήτορες να πούμε. Αυτή είναι η καταστροφή και όχι τα παραγάδια που βάζουμε εμείς και που πρέπει αν έχουμε ψάρια, να πιάσουμε λιμάνι, να ξεφορτώσουμε και να ξαναβγούμε την επόμενη μέρα.
ΕΡ. Υπάρχει δηλαδή κύκλωμα που δουλεύει.
ΑΠ. Κύκλωμα δεν λες τίποτα! Ξέρουμε όλοι όσοι είμαστε στον χώρο, μια Ελληνική και μια Ιταλική εταιρία που εμπορεύονται ψάρια, οι οποίες αγόρασαν Γρι Γρι από Τουρκία που ήταν φτηνά. Έβαλαν Έλληνες καπεταναίους μέσα που ξέρουν την δουλειά. Πήραν και Τούρκους ή άλλες λατσιόνες που θέλουν φτηνά μεροκάματα και ψαρεύουν με δίχτυα που ταξιδεύουν. Εδώ στην Ευρώπη απαγορεύονται αυτά, εκεί όμως όχι. Αυτοί έχουν καταστρέψει τις θάλασσες.
ΕΡ. Έτυχε ποτέ να συναντήσεις κανένα τέτοιο;
ΑΠ. Άκου τι λέει! Πήγα με τα αδέλφια μου, που κάνουν την ίδια δουλεία, κάτω στην Κύπρο. Ένα μήνα ταξίδι σχεδόν! Πριν χρόνια οι Τούνες και οι Ξιφιοί μαύριζαν τα νερά. Εκεί να δεις μεροκάματα καλά. Μετά πλάκωσαν τα Γρι Γρι και δεν βλέπεις τίποτα πια. Ήρθανε μια μέρα και αυτοί οι οικολόγοι…πως τους λένε μωρέ; Αυτοί με τα σκάφοι και τις σημαίες, να μας κάνουν έλεγχο. Έλεγχο σε μας, με τα παραγάδια. Στον δίπλα κάβο όμως που ήταν τα μεγάλα, δεν πήγαν. Ποιος να πάει κοντά!
ΕΡ. Τώρα που μάλλον θα μπει ποσόστωση και στον Ξιφία, όπως στον Τόνο, τι θα κάνετε όταν σας γυρίζουν στα λιμάνια, πως θα βγάζετε μεροκάματο;
ΑΠ. Θα αναγκαστούμε να κάνουμε μερικές χιλιάδες ευρώ έξοδα, να μετατρέψουμε τα καΐκια μας και θα ασχοληθούμε και με άλλα είδη ψαρέματος. Θα κόψουμε δηλαδή κι άλλων τα μεροκάματα. Τι να κάνουμε όμως; Πρέπει να ζήσουμε κι εμείς!
ΕΡ. Τι έξοδα έχει αυτό το ψάρεμα;
ΑΠ. Αυτό το ψάρεμα έτσι όπως έχει γίνει, έχει μόνο έξοδα! 200 ευρώ έχουν τα δολώματα. Κάθε δηλωσία βάζουμε και κάτι φώτα (CYALUME) πάνω στα παραγάδια για να τραβούν το ψάρι, αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα. 25 σεντς το ένα βάλε επί 400 φώτα, να δεις την σούμα. Πετρέλαια, ο μηνιάτης (ο ναύτης που πληρώνεται με τον μήνα), φθορές του καϊκιού. Όλα αυτά από το ψάρεμα που κάναμε χθες βγήκαν ίσα ίσα. Ας μην σου βάλω τις φουσκοθαλασσιές που μας κρατούν δεμένους.
Τα έσοδα να σου πω, για να τα ξέρεις όλα! 7 ευρώ το κιλό μας τα αγοράζει ο μανάβης. Εσύ το αγοράζεις όμως 30 και 35 ευρώ από τον ψαρά!
ΕΡ. Έχεις τίποτα παράξενο να μας πεις;
ΑΠ. Πρώτη φορά πριν τρεις μέρες, πιάσαμε ένα ψάρι που στην ράχη του είχε ένα μαραφέτι! Το πήγαμε εδώ στην Σύρα στο γραφείο αλιείας της περιφέρειας και μας είπαν ότι το έχουν μαρκάρει από την Ισπανία. Θα μεριμνήσει το γραφείο τώρα να τους το στείλει, για να διαγράψουν το ψάρι από τους καταλόγους και να δουν την εξέλιξη του. Πήρα και 200 ευρώ! Τόσο κάνει λέει η μάρκα στην ράχη. Έχει κι άλλες που είναι ηλεκτρονικές και κάνουν 400€. Που είναι όμως δεν μου είπαν, να κάνουμε χαρτζιλίκι!
Να πούμε εδώ ότι ο Διεθνής Οργανισμός για τη Διαχείριση των Τονοειδών (ICCAT) έχει εισηγηθεί στην Ε.Ε., η οποία με την σειρά της αποδέχτηκε, την απαγόρευση δύο μηνών κάθε χρόνο -Οκτώβρη και Νοέμβρη- το ψάρεμα ξιφία στη Μεσόγειο.
Στην Ελλάδα, ωστόσο, η απαγόρευση ισχύει για περισσότερα από 15 χρόνια και μάλιστα 4 μήνες κάθε χρόνο (Οκτώβρη - Γενάρη). Είχε θεσμοθετηθεί με πρωτοβουλία των ίδιων των ψαράδων, οι οποίοι όμως σήμερα αντιδρούν για αθέμιτο ανταγωνισμό, έναντι ενός είδους που κινείται συνεχώς μέσα στην Μεσόγειο, έχοντας να ανταγωνιστούν μεγάλα σκάφη που ανήκουν σε εταιρείες μεγαθήρια. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουν μερικές υπογραφές να σταματήσουν αυτόν τον χορό των εκατομμυρίων! Όπως επίσης δεν ξέρω κατά πόσο προτίθενται τα super market να μειώσουν τα κέρδη τους, κάνοντας ένα υποτιθέμενο μποϊκοτάζ σε αλιεύματα που έχουν αλιευτεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μήπως μια κρούση προς άλλη κατεύθυνση θα έφερνε καλύτερα αποτελέσματα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι για μια ακόμα φορά επαληθεύεται η παροιμία που λέει: Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Μπορούμε επίσης να καταλάβουμε τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που εγείρονται με βιαστικούς και λάθος χειρισμούς. Ο πλανήτης μας δέχεται καθημερινά πλήγματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του. Κάποιοι κερδίζουν από αυτό, θα μπορέσει η κυρά Μαρίκα και ο κυρ Πανάγος να σταματήσουν αυτές τις μηχανές του θανάτου; Η ενημέρωση του πολίτη είναι το Α και το Ω, όλα τα όνειρα όμως έχουν και τον ανάλογο ουρανό να τα χωράει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου