Οι μέρες που πέρασαν, αυτές που ζούμε, μα κι αυτές που θα’ρθουν μας έχουν κάνει όλους ανεξαιρέτως, λίγο ως πολύ, οικονομικούς αναλυτές και δεινούς σχολιαστές της επικαιρότητας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της! Κάποιοι φοβούνται μην χάσουν τα κεκτημένα, άλλοι για αυτά που ήθελαν να κάνουν κτήμα τους και ξεθωριάζουν, έτεροι για να μην τους προδώσει η δυσωδία που αναδύουν οι βρωμιές που έχουν κάνει και οι συνήθως ριγμένοι, οι πολλοί, για τους κόπους τους που είναι στο χείλος του γκρεμού, αν όχι στην κατηφόρα αυτού! Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που μονίμως δεν ανησυχούν για τίποτα, είναι απλώς αδιάφοροι.
Σημεία επαφής όλων είναι η σιωπή, η εσωστρέφεια, τα μισόλογα και οι υστερόβουλες κουβέντες και κινήσεις. Οι έχοντες και κατέχοντες εναλλάσσονται με σειρά και υπομονή που θα την ζήλευαν ακόμη και τα γαϊδούρια. Οι επόμενοι «ξεκουράζουν» τους προηγούμενους αφήνοντας για τα μάτια κάποιες εμφανείς αιχμές για να δικαιολογήσουν την επάνοδο τους, συνεχίζοντας από την άλλη το θεάρεστο και εμπεριστατωμένο έργο των προηγουμένων για να μην χαρακτηριστούν μηδενιστές!
Και επειδή όπως λέει το ρητό «βίος ανεόρταστος μακρά οδό απανδόχευτος», κάνουν και κανένα τσιμπούσι. Φυσικά κατασπαταλώντας τα χρήματα όλων αυτών που άλλοι εύκολα και άλλοι δύσκολα μαζεύουν με σκοπό την ενίσχυση του κοινού κορβανά. Παίρνουν και δίνουν οι κατά τόπους «Μπαϊρακτάρηδες». Με δέκα μασέλες μασουλάνε όλοι αυτοί που στην πλειοψηφία τους, δεν θα έπρεπε ούτε απέξω να περνούν. Πλήθος φωτογραφιών με γραβάτες, χαμόγελα και άλλες επί το έργο, κοσμούν κορνίζες που σε περίοπτη θέση, προκαλούν τον θαυμασμό των ανυποψίαστων περαστικών και αυτών που τους νοιάζει μόνο το «φαίνεστε» και όχι το «είστε».
Τα κενά, οι παραλήψεις, οι λάθος χειρισμοί και οι ρεμούλες σε βάθος χρόνου, εξανεμίζουν τον κόπο της μάζας, πληγώνουν τον εγωισμό προσβάλλοντας συνάμα και την νοημοσύνη αυτών, που έχουν σημαία το φιλότιμο και την καλή θέληση για προσφορά. Τα παραπατήματα τα οποία (όλως τυχαίως!) ωφελούν κάποιους φίλους, συγγενείς, κουμπάρους και ημέτερους, κατακερματίζουν τον σκοπό για τον οποίο έχουν όλοι αυτοί βρεθεί στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα την σταδιακή απομάκρυνση όλων αυτών που έχουν ακόμα ανεπτυγμένο το αίσθημα ευθύνης και προσφοράς. «Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά» λέει η παροιμία και κάποιοι φιλότιμοι που αναλαμβάνουν ένα υπεύθυνο πόστο, σαλαμοποιούνται από τους καλοστημένους μηχανισμούς γνωρίζοντας την κατακραυγή. Και η ζωή συνεχίζεται! Οι υπερτιμολογήσεις, η εύνοια προς τα «δικά μας παιδιά», ο ωχαδερφισμός, η δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη, κτλ κτλ είναι σε ημερήσια διάταξη, σπρώχνοντας τους θεσμούς σε αφανισμό. Στο φινάλε όλοι αυτοί, βγαίνουν και ζητούν βοήθεια. Επιρρίπτοντας κατά παντός ευθύνες, μακαρίζοντας τα ψίχουλα που μπόρεσε η αλαζονεία τους να αφήσει αλώβητα. Με ύφος μεγαλεπήβολο ζητούν τις ευχαριστίες όλων αυτών, που ακόμα ψάχνουν τα οφέλη νιώθοντας ένοχοι, για την ανικανότητα των αρχοντάδων τους. Παρουσιάζουν (οι κυβερνόντες) τα αυτονόητα ως μεγάλες επιτυχίες και όσα απαιτούν κάποια προσπάθεια, ως ανυπέρβλητα εμπόδια που χρίζουν ειδικού χειρισμού και υπομονής, μέχρι να ξεχαστούν από τους αιτούντες! Κάποιοι υφιστάμενοι αυτών των αφεντάδων, επωφελούνται από την αλλαγή «φρουράς» και κάνοντας τον σταυρό τους λένε: «Τώρα ησύχασα, έφυγε ο πρώην πρωθυπουργός, υπουργός, αφέντης και ο νυν, είναι πιο μ..αλακός!». Πουλούν εκδούλευση και έχουν τάχα μου φαεινές ιδέες. Ποζάρουν με το ζόρι (;) και συντηρούν το προφίλ ενός ακάματου εργάτη, κούνια που τους κούναγε!
Όλος αυτός ο φαύλος κύκλος, κουράζει και πικραίνει τα υποζύγια που κατά καιρούς εναλλάσσονται στον μάγγανο. Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής: «Για ν’ ανεβεί ο Ήλιος θέλει δουλειά πολύ». Μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν έχουμε και χούντα! Εκλέγονται οι άρχοντες, από τα ζώα ετούτα. Όλοι αυτοί που βρίζουνε, μονολογούν και «ψέλνουν», σαν έρθει η ώρα κι η στιγμή τους ίδιους πάλι φέρνουν. Ποιος είναι ο λόγος άραγε, ποια να’ ναι η αφορμή, που μες τα σπλάχνα η κάλπη μας, τα ίδια εγκυμονεί!
Μην βγάζετε άχνα γάιδαροι κι όλοι μαζί τραβάτε, κι αντί νερό μες τον κουβά, σκαστά θα κουβαλάτε!
Γαμώ τις κυβερνήσεις μας και ο νοών, νοείτο!
Υ.Γ.
Α! Μην ξεχάσετε, την Κυριακή 25 Απριλίου 2010 έχουμε γενική συνέλευση στις 09:00πμ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης.
Θα έχουμε και υψηλό καλεσμένο γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε όλοι εκεί, για μπούγιο ξέρετε! Αφού ούτως ή άλλως, άχνα δεν βγάζουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου