ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΙ

Σίγουρα είναι περιττό να χαραμίσω κάποιες γραμμές για ένα γεγονός που, εδώ και χρόνια, βιώνουμε όλοι μας για να το κάνω γνωστό. Η κλιματικές αλλαγές που συμβαίνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας εκτός ότι έχουν αναγκάσει, εκ των υστέρων, τον άνθρωπο να προσπαθεί απεγνωσμένα να τις προβλέψει και να περιορίσει τις επιπτώσεις τους, έχουν καταφέρει πολλά και καίρια χτυπήματα σε όλες τις μορφές ζωής πάνω σ’ αυτόν. Η φύση εκδικείται λένε και δεν έχουν άδικο.
Τι επίδραση έχουν οι κλιματικές αλλαγές όμως στο κυνήγι; Πόσο και πως επιδρά μια ξαφνική και δυνατή νεροποντή στην θηρεύσιμη πανίδα σε χρόνο που η θερμοκρασία έπρεπε να είναι άλλη; Και μάλιστα σε περίοδο αναπαραγωγής!

Το τέλος της αποδημίας των πουλιών προεξοφλούν 200 επιφανείς επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο σε συνέδριο που διεξήχθη στην Ισπανία, κατηγορώντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου για τις αλλαγές στις συνήθειες των μεταναστευτικών πτηνών. Σύμφωνα με τα πορίσματα πρόσφατης έρευνας, η κλιματική αλλαγή ευθύνεται για την αλλαγή πορείας 20 εκ. μεταναστευτικών πτηνών τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ τα πουλιά που διανύουν μικρές αποστάσεις για την εξεύρεση τροφής και τη διαιώνιση του είδους προτιμούν να μη φθάσουν στον προορισμό τους εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Εξαιτίας των απότομων καιρικών φαινομένων που εμφανίζονται όλο και πιο συχνά τα τελευταία 25 χρόνια, τα πουλιά αναγκάζονται να παρεκκλίνουν της «πεπατημένης οδού» αναζητώντας τροφή σε πιο προσιτούς -από πλευράς θερμοκρασίας- τόπους.

Όπως επισημαίνει ο Ισπανός ερευνητής - ορνιθολόγος, Μιγκέλ Φερέρ, στη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», η μετανάστευση των αποδημητικών πτηνών είναι μία από τις σημαντικότερες φάσεις του κύκλου της ζωής, η οποία καθορίζεται από τις κλιματικές συνθήκες. Σύμφωνα με μαρτυρία του κ. Χατζηνίκου Ευάγγελου έγκριτου Βιολόγου της Δ' Κ.Ο.Σ.Ε., τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ζήσαμε το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου, έδρασαν κατά τόπους και ευτυχώς στο τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου. Καταρρίπτοντας τον μύθο που θέλει τις πέρδικες να φωλεύουν για δεύτερη φορά -εξαιρουμένων αυτών που οι φυσικοί εχθροί χάλασαν τις φωλιές τους στην αρχή της περιόδου, πριν δηλαδή καθίσει το θηλυκό να τα πυρώσει- ο καλός μου φίλος, εξήγησε ότι μετά την εκκόλαψη των νεοσσών οι μητέρες περνούν στην φάση της πτερόρροιας η οποία σημαίνει την συρρίκνωση των ωοθηκών τους άρα, την παύση ωοτοκίας.

Ως αποτέλεσμα λοιπόν κάθε ζευγάρι κάνει μια φωλιά. «Ας ελπίσουμε ότι τα ελεύθερα ζευγάρια δεν ενοχληθήκαν τόσο ώστε να μην πρόλαβαν να εκκολάψουν τα αυγά τους στην αρχή, που ο καιρός ήταν χωρίς εκπλήξεις» ήταν τα λόγια του. Πράγματι, μικρά έχουν κάνει την εμφάνιση τους εδώ και έναν μήνα περίπου, ηλικία που καθιστά αδύνατη την εξόντωση τους από ένα τέτοιο μπουρίνι σύμφωνα με τα λεγόμενα του. Και ως επαλήθευση αυτού μετά την βροχή, άκουσα τις φωνές τους! Τι γίνετε όμως με τα μεταναστευτικά; Ποιο θα είναι το μέλλον των ειδών που «χάνουν» τον δρόμο τους; Σίγουρα εκεί δεν φταίνε οι κυνηγοί και το κυνήγι, αλλά ποιος μπορεί να το χωρέσει στα στενά μυαλά κάποιων που έχουν τεχνηέντως δαιμονοποιήσει το κυνήγι για όλα τα δεινά της πανίδας της χώρας μας;
Όλοι όσοι ασχολούνται με το κυνήγι της μπεκάτσας, βιώσαν τον περασμένο χειμώνα μια κατάσταση που δεν είχε προηγούμενο. Το πολυπόθητο κρύο ήρθε μόνο για μια εβδομάδα με αποτέλεσμα τα πουλιά να μείνουν βόρεια, αφού δεν ένοιωθαν «κάτι» να τα σπρώχνει προς τον Νότο, έτσι όπως συνέβη με τα τρυγόνια στις αρχές της κυνηγετικής περιόδου ’09 – ‘10 και όλη η Ελλάδα έγινε ένα απέραντο τρυγονοκαρτέρι!


Είναι κοινή διαπίστωση όλων ότι οι εποχές από τέσσερεις έχουν γίνει δυο, με μια δυναμική τάση για να συγχωνευτούν σε μια, σε αχταρμά μορφή! Οι συχνές εναλλαγές της έντονης ηλιοφάνειας, των υψηλών θερμοκρασιών με τις τροπικές καταιγίδες και την κάθετη πτώση του υδραργύρου και την χαλαζόπτωση, ίσως γίνουν δυστυχώς κομμάτι της καθημερινότητας μας. Ποιο είναι όμως αυτό το είδος που μπορεί να αντισταθεί και να επιβιώσει με τόσο έντονες και ακαριαίες αλλαγές του καιρού; Αν φυσικά πάρουμε την γνώμη κάποιων που θέλουν να λέγονται οικολόγοι και που έχουν εξισορροπήσει στο μυαλό τους τις έννοιες «διαχείριση» και «αποστείρωση» σίγουρα η απάντηση θα είναι μια: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ…! Είναι όμως η απαγόρευση πανάκια; Ή μήπως είναι απλά έστω και μια λύση; Δεν νομίζω! Έχει δει κανείς από δαύτους τους οικ(ω)λόγους της πλάκας, τι συμβαίνει όπου δεν ασκείται θήρα; Αυτήν την στιγμή μέρος του πλανήτη πνίγεται, άλλο μέρος καίγεται και ότι περισσεύει ταλαιπωρείται ανάμεσα σε έντονες ηλιοφάνειες, χιονοπτώσεις και μεγάλα σκαμπανεβάσματα της θερμοκρασίας και σίγουρα δεν φταίει το κυνήγι για όλα αυτά. Επιστρέφοντας στο θέμα και κλείνοντας να ευχηθώ, η φύση να μην θελήσει να εξοφλήσει με μιας όλα τα κακά που της έχει επιφέρει η κατά τόπους και υπό άλλες ονομασίες κατά περίπτωση και χώρα «Πράσινη Ανάπτυξη», αλλιώς…!