Kυκλαδίτικοι ντουμπλέδες.

Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com

Τελικά εμείς οι ρωμιοί είμαστε μυστήρια ράτσα, δύσκολη και δυσεύρετη συνάμα. Έννομοι, φίλοι του σωστού και της αλήθειας από την μια, όλοι, αλλά βάζουμε και τα δάχτυλα στο στόμα όταν τύχει (;) και λερωθούν με «μέλι» κι έχουμε «κρεμασμένη» στα εικονίσματα την φράση «Μην έχεις εμπιστοσύνη ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό»! 

Αγαπάμε μέχρις εσχάτων και υπερηφανευόμαστε για τους θηροφύλακες, που εμείς πληρώνουμε, αλλά κάποιοι από εμάς, τους θέλουν παρόντες που απουσιάζουν!

Φυσικά και δεν έχω προηγούμενα με τα ανακριτικά όργανα τα οποία στην πλειοψηφία τους, όχι ότι δεν υπάρχουν παραδείγματα προς αποφυγήν, οργώνουν νυχθημερόν τα ελληνικά βουνά. Θέλω όμως να θίξω ένα χαρακτηριστικό του Έλληνα, ο οποίος μισεί θανάσιμα τους αγαπημένους του ένστολους πολίτες.

Όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε τον θηροφύλακα στο κυνηγοτόπι που βρισκόμαστε, μην τύχει και χρειαστούμε την συνδρομή του. Φυσικά θέλουμε να βρίσκεται εκεί, αλλά σε μορφή εθελότυφλου! Να μην παρατηρεί εμάς, αλλά τους άλλους που μπορεί να έχουν επιλέξει το ίδιο μέρος για να κυνηγήσουν. 

Να είναι δίπλα μας, αλλά την ώρα που θα πατήσουμε την σκανδάλη λάθος ώρα, σε λάθος θήραμα, να κοιτάζουν αλλού. Εκείνη την στιγμή θέλουμε να είναι εν αχρηστία! Εμένα βρε θα πιάσεις; Εγώ σε πληρώνω. Γιατί δεν κοιτάς τον άλλον που έκανε αυτό, εκείνο και το άλλο; Περιπολούν στο βουνό; Τους θέλουμε στον δρόμο. Είναι στον δρόμο; Μα στον δρόμο τι θα πιάσεις, γιατί δεν πας στο βουνό; 

Μας κάνουν ενδελεχή έλεγχο σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, εξαντλώντας τις αρμοδιότητες που τους δίνει; Σε μένα βρήκες να κάνεις τον σερίφη τώρα που βιάζομαι; Μου έκανε το αυτοκίνητο άνω κάτω, λες και έψαχνε φορτίο κάνναβης! Δεν μας ψάχνει δείχνοντας εμπιστοσύνη, ή απλά τηρώντας κάποιο πλάνο παραπλάνησης κάνοντας ολοκληρωμένο έλεγχο μια άλλη φορά, που θα νομίζουμε ότι είμαστε υπεράνω δικής του υποψίας; Έλεγχος είναι αυτός; Μόνο για να περνά η ώρα να σχολάσουμε, τζάμπα τα λεφτά μας. 

Θα πρέπει λοιπόν να μετρηθούμε και να προσληφθούν τόσοι θηροφύλακες, όσοι και οι κυνηγοί. Ένας για τον καθένα, αλλά ο δικός μου να μην ελέγχει εμένα, αλλά τον άλλον, τον παράνομο. Εγώ είμαι νόμιμος πάντα και πάντα έχω δίκιο. Που θα πάει; Θα μεγαλώσω, θα ωριμάσω και θα μπορέσω να καταλάβω ότι και αυτοί είναι κοινοί θνητοί όπως κι εγώ και όχι ο Superman. Μήπως θέλουν λίγη βοήθεια από μένα; 

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου "ΚΥΝΗΓΙ" στις 14/9/2011.