Με τούτα και με κείνα πέρασε και η φετινή χρονιά. Κοντός ψαλμός αλληλούια δηλαδή, γιατί ακόμα έχουν μείνει κάποιες μέρες για όσους έχουν ακόμα την οικονομική δύναμη να ξοδέψουν και να βρεθούν στα κυνηγοτόπια για τα επιστρόφια.
Μια ανασκόπηση ίσως να ήταν πρέπουσα, αλλά έχουμε ακόμα τράτο που λέμε και στην Σύρα. Προς το παρόν ετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για να πέσουν οι τίτλοι τέλους κι αυτής της κυνηγετικής περιόδου. Βέβαια ακόμα οι πρωτοχρονιάτικες πίτες δεν έχουν κοπεί όλες και μια από αυτές, είναι και του συλλόγου μου.
Εδώ και χρόνια η τελευταία αποκριά είναι η ώρα μηδέν για να ανταλλάξουμε ευχές και βλοσυρές ματιές! Έτσι και φέτος, λοιπόν, στις 26 του Φλεβάρη θα γλεντήσουμε αντάμα και θα προσπαθήσουμε να πνίξουμε μέσα στα ποτηράκια με το ντόπιο τους καημούς και τα πικρά τα λόγια. Ας πάει και το παλιάμπελο, σύλλογος είναι αυτός και γι’ αυτόν γίνονται όλα. Όσα γίνονται, όταν και αν!
Τέλος πάντων το δικό μου το ζητούμενο δεν είναι οι άκοπες πίτες και πότε θα κοπούν. Άλλωστε, παραφρασμένα, η παροιμία το λέει ξεκάθαρα: Από πίτα που δεν τρως, μην σε νοιάζει αν δεν...κοπεί!
Το ζητούμενο είναι: Στο τέλος του μήνα θα σταματήσει το κυνήγι για όλους, ή για κάποιους; Γιατί αν κρίνω από το γεγονός ότι κι εφέτος κυνήγι δεν πήγαν μόνο όσοι έβγαλαν άδεια, αλλά και αυτοί που το αποφύγανε για διάφορους λόγους, τότε μάλλον σκούρα τα βλέπω τα πράγματα. Σκούρα όχι για μένα και για μερικές χιλιάδες άλλων που θα λαδώσουν τα ντουφέκια και θα τα βάλουν για ύπνο, αλλά για το κυνήγι και για όλους εκείνους που νομίζουν ότι ξεμπλέξανε κι εφέτος με αυτούς που έχουν στο αίμα τους την αμαρτία, για να μην πω τίποτα άλλο!
Και εντάξει, οι θηροφύλακες είναι δικοί μας υπάλληλοι, χορτάτοι και ευσυνείδητοι. Όχι ότι στους κρατικούς λείπει η συνείδηση, τουναντίον, με τέτοιο πετσόκομμα μισθών ακόμα αρκετοί από αυτούς τρέχουν για το καθήκον. Ως πότε όμως θα το κάνουν; Ως πότε μπορούμε να περιμένουμε για κάποιους η μόνη πληρωμή να είναι το φιλότιμό τους;
Και στο φινάλε με τους άλλους τι θα γίνει; Θα τους φυλάει κανείς, ή το κυνήγι γι’ αυτούς δεν θα τελειώσει φέτος, αιτία και της κρίσης; Είναι ακριβό το κρεατάκι, τα μάτια που θα μείνουν στο βουνό λίγα και η πείνα θερίζει!
Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 8/2/2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου