Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια!

ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΔΙΚΑΣ ΕΔΡΑΣΑΝ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΤΗΝΟ. "ΦΙΛΟΙ" ΚΥΝΗΓΟΙ ΑΠΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΕΠΙΔΟΘΗΚΑΝ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΙ ΠΕΡΔΙΚΑΣ ΣΤΟ.....ΚΑΡΤΕΡΙ. ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ (ΕΝΑΡΞΗ) ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΠΕΡΑΣΜΑΤΟΣ ΟΡΤΥΚΙΩΝ. ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΛΙ, ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΛΙΩΝΑΝ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ, ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΙΑΣΕΙ ΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΩΝ ΡΕΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΣΚΟΥΝΤΑΝ ΣΤΗ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ !!! ΔΥΣΤΥΧΩΣ , ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΦΙΛΟΥΣ", ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΜΟ. ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ Η ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ."ΑΦΟΥ ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΝΟΥΜΕ, ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΑΥΤΑ" !!! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ (Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΕΤΣΙ) ΚΥΝΗΓΩΝ, ΓΝΩΣΤΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΥΚΛΑΔΟΝΗΣΙΑ . ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΕΑΤΟΣΥΛΛΕΚΤΕΣ !!!

Το παραπάνω κείμενο είδε το φως της δημοσιότητας πριν δυο μέρες στο facebook και αναδημοσιεύθηκε σε κάποιο κυνηγετικό forum. Ήρθε, δε, να δυναμιτίσει τις ήδη «τεταμένες» σχέσεις που έχουν εδώ και χρόνια, τα παιδιά της κυνηγετικής οικογένειας των Κυκλάδων και να αναμοχλεύσει την φωτιά που σιγοκαίει και ακούει στο όνομα «η κάρπωση της Alectories choukar»…της νησιωτικής πέρδικας ντε!

 Έχει την γεύση της αρμύρας, για όσους ταξιδεύουν. Της απογοήτευσης, για όσους δεν καταφέρνουν να την βάλουν στον σάκο στο φινάλε και είναι πνιγμένη στο αίσθημα της αποστροφής, για όλα αυτά που διαδραματίζονται ολόκληρη την κυνηγετική, αλλά και νεκρά περίοδο ανάμεσα σε θηρευτές, θηράματα και γειτόνους.

Φυσικά το εν λόγω κείμενο, είναι μικρό και εν μέρη μεροληπτικό για να αποτυπώσει πλήρως μια σφαιρική εικόνα του φαύλου κύκλου που δεν έχει τελειωμό και που, για κακή τύχη όλων, δεν έχει βρεθεί ακόμα αυτός, ή, αυτοί που θα βάλουν ένα τέλος στα καραγκιοζιλίκια που επιδίδονται αμφότερες οι πλευρές, τόσο των επισκεπτών, όσο και των οικοδεσποτών.

Αιχμηρό και η περιγραφή του κάνει λόγω για αγρίμια που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο ντουρβάς και τίποτα άλλο. Δυστυχώς ο πολύ καλός μου φίλος και συντάκτης του, έχοντας ανεπτυγμένο το αίσθημα της εξ ίσου αναμέτρησης με το θήραμα, εξαπολύει το δριμύ κατηγορώ του έναντι μιας θηρευτικής συνήθειας η οποία, ναι μεν δεν αξίζει στην πέρδικα, αλλά δεν απαγορεύεται κιόλας, το καρτέρι.

Και τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Οι Συριανοί!
Αυτοί οι φονιάδες, οι αιμοσταγείς, οι οπλοφόροι. Αυτοί που δεν ξέρουν αριθμητική και έχουν, επί μονίμου βάσης, χαλασμένο καλεντάρι κι ως αποτέλεσμα δεν ξέρουν τι ώρα και τι μέρα είναι. Αυτοί οι τεμπελχανάδες που δεν θέλουν να χάσουν θερμίδα από το λίπος των κρεμαστών κοιλιών τους. Αυτοί οι κρεατοσυλλέκτες, όπως χαρακτηριστικά τους αναφέρει.

Όλα ξεκινούν και τελειώνουν από τον αυτοσεβασμό. Αν δεν έχεις αυτοσεβασμό, πως θα σεβαστείς τον άλλον! Πως θα σεβαστεί ο επισκέπτης τον οικοδεσπότη μα και τανάπαλι. Με ποιο τρόπο, λοιπόν, θα σεβαστεί ένας απολέσασας τον αυτοσεβασμό του το θήραμα;

Φτάνουν στο, γελοίο, σημείο οι δυο πλευρές, να ξεστομίζουν απείρου κάλλους…κάλους του τύπου:

Δικές μας είναι γιατί τις ντουφεκάτε. Λες και η άδεια θήρας, ειδικά η γενική, περιορίζει κάποιον εντός του λιμανιού του νησιού του, ή, οι πέρδικες στην ούγια γράφουν «μόνο για ντόπιους»!
Εμείς σας τις δώσαμε, άρα έχουμε μερίδιο σ’ αυτές. Αυτό θα το θίξω παρακάτω.
Γιατί δεν περπατάτε ρε και τις κυνηγάτε στο καρτέρι. Όντας ο νόμος δεν απαγορεύει το κυνήγι της πέρδικας στο καρτέρι, όπως αυτό της μπεκάτσας, ή μήπως αν περάσει σε κάποιον από τους «παλικαράδες» μια πέρδικα περατζάδα, δεν θα σηκώσει το ντουφέκι, αλλά θα περιμένει να την βγάλει ο ίδιος.

Πολλές άλλες τέτοιες, ηλίθιες παρόλες, χώρια τις «ευχές», αντηχούν στα ρέματα των περδικοτόπων κάθε χρόνο. Ποιος έχει άδικο; ΟΛΟΙ. Ποιος έχει δίκιο; ΟΛΟΙ. Ποιος θα απονέμει δικαιοσύνη και ποιος θα κατευνάσει τα πνεύματα έτσι ώστε οι κυνηγοί να κυνηγούν το θήραμα και όχι ο ένας τον άλλον; Έλα μου ντε;!

Η συνεργασία των Δ.Σ. αρχίζει και τελειώνει στα τηλέφωνα που ανταλλάσουν οι πρόεδροι μεταξύ τους για διάφορα άλλα μείζονος, ή, λιγότερης σημασίας και στις ανταλλαγές κατηγοριών για όλες αυτές τις ασχήμιες που συμβαίνουν στα νησάκια μας.

Οι πλέον αδικημένοι σε όλο αυτό το τουρλουμπούκι είναι τα θηράματα και οι θηροφύλακες, οι οποίοι, ειδικά εκείνη την περίοδο, είναι υποχρεωμένοι να μεταλλάσσονται σε σούπερ ήρωες και να πετούν πάνω από τα κυνηγοτόπια για να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή, σαν τον souperman, παντού και να υπερασπίζονται τους αδυνάτους! Φυσικά όταν η παρουσία τους δεν βολεύει κανέναν, για ευνόητους λόγους, θα πρέπει να απουσιάζουν, ή να κουφένονται και να στραβώνονται για να μας είναι αρεστοί.

Οι δυο πλευρές, λοιπόν, έχουν βρει λύσεις, του κώλου, οι οποίες τους ικανοποιούν πρόσκαιρα αλλά, τι κρίμα, σε βάθος χρόνου είναι η ταφόπλακα που θα σταματήσει το αγαπημένο τους κυνήγι μια για πάντα! Οι μεν επισκέπτες μόλις βρεθούν στον κυνηγότοπο ξεχνούν το όριο θηρεύσιμων με το βολικό ερώτημα «θα τις ξαναδώ;» κι δε οικοδεσπότες, ξεκινούν, λάθρα, την θήρα από την αρχή της κυνηγετικής περιόδου, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα, όσα πουλιά έχουν μείνει είναι για το τρελάδικο και σηκώνονται μίλια μακριά, ή αποψιλώνονται ολόκληρες περιοχές με σκοπό να σπάσουν τα μούτρα τους οι ξένοι, να απογοητευτούν, να μην ξαναρθούν και να πουν τα κακά μαντάτα στους επίδοξους ταξιδευτές που περιμένουν πίσω να κάτσουν κι αυτοί στ’ αυγά τους.

Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ, φίλε μου επισκέπτη, καλέ μου φίλε και συντάκτη του κειμένου που με τρέλανε, είναι ότι η χαζομάρα (για να μην την πω αλλιώς) δεν έχει όρια. Κάτι στο οποίο συμφωνήσαμε και τηλεφωνικώς

Να με βρίσεις και να τσαμπουκαλευτείς με απώτερο σκοπό το μέλλον του θηράματος και κατ’ επέκταση το καλό του κυνηγίου επειδή θηρεύω παράνομα, να το καταλάβω. Καλό θα ήταν κιόλας να έχει ο καθένας στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι κάποιοι από αυτούς που κάθονται στα ρέματα και περιμένουν, είναι κάποιοι οι οποίοι κατά καιρούς οι σύλλογοί τους βραβεύουν, γιατί παρά τους πολλούς Μάηδες που έχουν περάσει από την πλάτη τους, ακόμα αυτοί επιμένουν και μένουν κυνηγοί! Φυσικά και όλα τα σκάφη δεν ήταν γεμάτα με ηλικωμένους, προσφορά των ΚΑΠΗ.
  Να πω βρε στόκο συντοπίτη ότι πλήρωσες ΜΟΝΟ εσύ για τις πέρδικες που πήραν τα νησιά και θέλεις μερίδα λέοντος, άντε να σου κάνω την χάρη να το συζητήσω.

Εδώ όμως από την μια οι ντόπιοι θηρεύουν νυχθημερόν κι ολοχρονίς λαγούς και πέρδικες και είναι οι πρώτοι που τσίμπησε και φέτος και πέρσι η θηροφυλακή (οι άδειοι κάλυκες σε μέρη όπου μόνο πέρδικες υπάρχουν και κάποιοι από αυτούς σε κατ' ιδίαν συζητήσεις το καταμαρτυρούν) κι από την άλλη οι επισκέπτες φερόμενοι ως δωρητές μνημονεύουν με κόλλυβα τα οποία πλήρωσαν και οι 69 σύλλογοι της ΚΟΣΕ και πέραν τούτου, η συμπεριφορά τους δεν έχει καμία σχέση ούτε με τους γραπτούς, αλλά ούτε με τους άγραφους νόμους που διέπουν το κυνήγι. Αυτά κύριοι ούτε του θεού αρέσουν, αλλά ούτε και του διαόλου!

Που είναι άραγε τα Δ.Σ. που εκλέχθηκαν για την προάσπιση των συμφερόντων του συλλόγου, του κυνηγίου και της άγριας ζωής να βάλουν κάτω τον εγωισμό τους, να ενώσουν τα λαμπρά μυαλά τους και μαζί με τους θηροφυλάκους να βρουν λύση; Γιατί η ρουφιάνα η συνεργασία περιορίζεται μόνο στα αντάμα κυνήγια και στην ανταλλαγή ευχών στις γιορτές; Που είναι το πνεύμα συναδελφικότητας που θα αντιταχθεί έναντι αυτού όλων των πολέμιων του κυνηγίου;

Γιατί οι κατά καιρούς εκλεκτοί καλεσμένοι περνούν στο απυρόβλητο και δεν υπάρχει γι' αυτούς κανένας περιορισμός;

Έκλυση κάνω στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος και νήσων, για την διοργάνωση ενός πανκυκλαδικού κυνηγετικού συνεδρίου, γιατί δεν είναι μόνο Στερεάς, αλλά και νήσων! Και τα νησιά μας έχουν προβλήματα και μάλιστα, λόγω της ιδιομορφίας τους, είναι πολύ μεγάλα. Σίγουρα υπάρχει μέριμνα κι ενδιαφέρον από τον πρόεδρο κ. Σταθόπουλο, άλλα πρέπει κάποια στιγμή να κάτσουμε ΟΛΟΙ στο ίδιο τραπέζι για να λύσουμε κοινά και χρόνια προβλήματα, όπως το παραπάνω.

ΥΓ. Ειρωνικά σχόλια και παρλαπίπες που θα ρίξουν κι άλλο λάδι στην φωτιά, δεν θα δημοσιευθούν! Μόνο απόψεις που θα έχουν κάτι να προτείνουν, θα δουν το φως της δημοσιότητας.