Αφορμές και αιτίες για να βάλει κάποιος ένα μολύβι και μια κόλλα χαρτί να «μαλώσουν» υπάρχουν καθημερινά πολλές.
Δεν ξέρω σήμερα πια απ’ όλες να δράξω και να ταμπουρωθώ, βλέποντας τον μπουχό και ακούγοντας τον θόρυβο των όπλων. Αν άρχιζα γράφοντας τα ονόματα όλων αυτών που από την αρχαιότητα μας βοήθησαν και εμείς αντί για «ευχαριστώ», άλλους τους στείλαμε στην φυλακή να σαπίσουν κι άλλους τους κρεμάσαμε την πινακίδα του τρελού και του ρουφιάνου των ξένων συμφερόντων, όσο ήταν εν ζωή, για να τρέξουμε όλοι μας (πολιτεία και πολίτες) να στήσουμε ανδριάντες με χρυσά γράμματα μετά θάνατο, θα έπρεπε να γράφω μέρες! Δια πυρός και σιδήρου έχει περάσει κι αυτή η άμοιρη η δημοκρατία μας. Βασιλείς που «έπεσαν», τανκς που έσβησαν οι μηχανές τους απ’ το αίμα των αθώων. Σημαιάκια, παλαμάκια, βαρύγδουποι λόγοι από ευπατρίδεις και μεγάλους εθνάρχες. Όλα, για να γυρίσει ο ήλιος! Οξύμωρο το σχήμα, αλλά μόλις γύρισε ο ήλιος της δικαιοσύνης και τον ανεβάσαμε ψηλά, όλοι μας παρακαλάμε μια χούντα να έρθει, για να βάλει στην θέση τους όλους αυτούς που «έβλαψε» η πολύ δημοκρατία. Όλους αυτούς που νομίζουν ότι η δημοκρατία είναι δεκατάχυτο ποδήλατο και ο καθένας επιλέγει ποια απ’ όλες τις ταχύτητες τον εξυπηρετεί και πάει την βόλτα του στο ξέφραγο αμπέλι του εκάστοτε θεσμού που ρημάζουμε. «Η αλήθεια είναι μια και πρέπει να λέγεται» λένε κάποιοι, προσποιούμενοι τους φιλαλήθεις δημοκράτες. Άλλη φορά οι ίδιοι, θάβουν την αλήθεια ως αναπόσπαστο δημοκρατικό τους δικαίωμα και φυσικά προς όφελος του συνόλου. Κάποιοι άλλοι, κρατούν κρυμμένο το ποδήλατο της δημοκρατίας στο γκαράζ τους, εφαρμόζοντας δημοκρατικά τον νόμο του «αποφασίζω και διατάζω».
Μπράβο Απόστολε! Συγχαρητήρια Απόστολε! Πέστα χρυσόστομε Απόστολε! Κι εμείς μαζί σου Απόστολε! Δεν περισσεύει κανένας μας Απόστολε! Το ένα Απόστολε, το άλλο Απόστολε. Μόλις όμως ο Απόστολος άγγιξε με την πένα του τα καλά και συμφέροντα κάποιων, σε συνδυασμό με την ημιμάθεια της Ελληνικής γλώσσας, που φιγουράρει ως μια από τις πιο δύσκολες του κόσμου, και σε συνάρτηση με την φίλια τακτική της γάτας που όταν χέσει, σκεπάζει τα σκατά για να μην βρωμάνε και που χαρακτηρίζει όλες τις κυνηγετικές οργανώσεις μας, άρχισαν τα όργανα!
Γιατί τα ταράζεις βρε Απόστολε; Κάλυψε τα κι άλλο μην τα δουν οι οικολόγοι και μας πάρουν με τις πέτρες Απόστολε. Έτσι είπαμε Απόστολε; Αααα καταφέρεσαι εναντίον μας Απόστολε!
Τελικά, θέλουμε δημοκρατία; Θέλουμε να λάμπει ο ήλιος της δικαιοσύνης; Και στο φινάλε, που και ποιον έθιξε ο Απόστολος; Τα μάτια προσπαθεί να μας ανοίξει. Τα μάτια που εδώ και χρόνια κάποιοι μας τα κρατούν ερμητικά κλειστά, γιατί ο ήλιος βλάπτει. Όχι τα μάτια μας, αλλά εκείνους. Εκείνους που το αλισβερίσι και η διαπλοκή είναι μέσα στο αίμα τους. Εκείνους που ο ωχαδερφισμός και η δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη είναι το άλλο τους "εγώ". Εκείνους που δράττονται κάθε ευκαιρίας και «βολεύονται» ή «βολεύουν».
Σίγουρα ο Απόστολος Αντωνάκης δεν έχει ανάγκη την υποστήριξη μου, έχει σπάσει το καρύδι του. Και σίγουρα την προσφορά του στα κυνηγετικά μετερίζια της χώρας μας, την ξέρουν όλοι και δεν περιμένουν κάποιον σαν κι εμένα, που κατάλαβα την χρήση του μολυβιού με το χαρτί στα 38 μου, να τους την μάθω. Ας ανοίξουμε όμως τα μάτια μας κι ας δούμε καθαρά τι φταίει. Μόνο η σωστή διάγνωση θα φέρει την ίαση, την γιατρειά από το σαράκι που σιγοτρώει το κυνήγι και δεν είναι άλλο από ΕΜΑΣ τους ίδιους και τις λάθος επιλογές μας. Η δημοκρατία είναι μια, το φως της διάχυτο παντού και ο τρόπος που εφαρμόζεται είναι ένας. Μην πάει ο νους σας ότι ο Απόστολος εισέπραξε την κατακραυγή της μάζας. Αντιθέτως τα εύσημα για το άρθρο με τις πέρδικες – μουλάρια που δημοσίευσε στο τεύχος που κυκλοφόρησε στις 14/4/10 είναι πολλά. Σίγουρα το περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» δεν ήταν αυτό που έθιξε για πρώτη φορά το θέμα. Ήταν αυτό όμως που μας έκανε γνωστό το μέγεθος του λάθους που κάνουμε τόσα χρόνια με τις ευλογίες του κράτους και όχι μόνο. Κάτι το οποίο με κάνει και θυμάμαι τα λόγια κάποιου συνάδελφου, όταν τα έλεγε σε φιλικές κουβέντες. Ανοσιούργημα το βάφτισε και δεν είχε άδικο. Ποια νησιώτισσα και ποιο στοίχημα; Ποια choukar και ποια graeca; Ποια εκτροφεία και ποιους ελέγχους; Ποια δημοκρατία και ποιοι θεσμοί;
Κύριε Απόστολε Αντωνάκη, εάν νομίζεις ότι υπάρχει έστω και ένας από εμάς ο οποίος ενδιαφέρεται πραγματικά για το ελεύθερο κυνήγι, κάτσε εκεί και γράφε μόνο γι’ αυτόν. Τουλάχιστον θα ξέρεις ότι σε διαβάζει κάποιος γνήσιος δημοκράτης! Που ξέρεις; Μπορεί όταν αφήσεις τον μάταιο ετούτο κόσμο (φτου φτου φτου) να σου κάνουμε καμιά προτομή και κάθε 20 Αυγούστου, ή όποτε είναι η έναρξη τέλος πάντων, να καταθέτουμε στεφάνι βγάζοντας λόγους για τον "υπηρέτη" του ελεύθερου κυνηγίου που χάσαμε! Αν δεν πιστεύεις σε όλες αυτές τις αηδίες, θα έχεις τουλάχιστον την συνείδηση σου καθαρή, ότι προσπάθησες να είσαι δημοκρατικός και δίκαιος. Συγχώρα με που πήρα φόρα, αλλά σε αντίθεση με σένα, έχω υπομονή χήρας στο κρεβάτι και μου εξαντλήθηκε η ρουφιάνα! ΑΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου