Αυτές τις ημέρες της ξεγνοιασιάς όσο μπορεί βέβαια να τις πει ξέγνοιαστες και γιορτινές, συνέβησαν δύο γεγονότα που μπορεί σε πολλούς από εμάς να πέρασαν απαρατήρητα.
Το πρώτο είναι ότι έφυγε από κοντά μας ένας άνθρωπος της δημοσιογραφίας και υπέρμαχος του κυνηγιού ο Δημήτρης Πριμηκύριος. Ο υποψήφιος με το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και εμείς στη Σύρο με την έλευση του Κόμματος. Ένας αγωνιστής του λατρεμένου μας χόμπι και άξιος δημοσιογράφος. Βέβαια εγώ ίσως να μην μπορώ να αποτυπώσω με τα λίγα λόγια που γράφω την δράση του και τον αγώνα του για το κυνήγι. Ξέρω όμως ότι ήταν καταξιωμένος στο χώρο του και αγαπητός σε όλους.
Φαίνεται όμως ότι η καλοσύνη ανταμείβεται και έφυγε έτσι όπως ήθελε: Κυνηγώντας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Το δεύτερο είναι ότι έφυγε από τη ζωή ένας δικός μας άνθρωπος που είχε περάσει από το Δ.Σ του Συλλόγου μας με μεγάλη προσφορά.
Έφυγε από τη ζωή αθόρυβα όπως αθόρυβη ήταν και η προσφορά του στο σύλλογο μας. Αυτό το γνωρίζουν όσοι συνεργάστηκαν μαζί του.
Αυτός είναι ο Αντρέας ο Κόνταρης, ακούραστος και ανιδιοτελής μαχητής μέχρι το τέλος.
Θα μείνει στις μνήμες όλων μας.
ΚΑΛΟΥΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
==========================================
Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τόσο πολύ την δραστηριότητα που ασχολούνται, έτσι ώστε, πολλές φορές, το όνομά τους να γίνεται συνώνυμό της.
Από ακούσματα που έχω σχετικά με τον συνάδελφο Κόνταρη, δυστυχώς δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω προσωπικά, έχω καταλάβει ότι ήταν ένας από τους παθιασμένους οπαδούς του κυνηγίου και κάποιος από αυτούς που ο λόγος τους είχε ιδιαίτερη βαρύτητα στους κυνηγετικούς κύκλους.
Τέτοιοι άνθρωποι συνθέτουν το Συριανό κυνηγετικό πάνθεον του οποίου οι σελίδες είναι γραμμένες με χρυσά γράμματα και θα έπρεπε να αισθανόμαστε αφενός πολύ τυχεροί και αφετέρου υπεύθυνοι που είμαστε οι απόγονοί τους και κουβαλάμε στους ώμους μια κληρονομιά τέτοιου μεγέθους.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Για τον "Βετεράνο" δεν έχω να πω κάτι άλλο, μιας και έχει προηγηθεί άρθρο με την αναγγελία της θλιβερής είδησης του χαμού του. Καλό ταξίδι να έχετε συνάδελφοι.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται στο blog με επιθυμία του Κώστα Καλούδη.
2 σχόλια:
ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΡΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΙΣΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΣΤΡΑΑΝΤΡΕΑ ΟΠΟΣ ΣΙΝΙΘΙΖΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΙ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΑΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΤΕΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΙΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΑΝΟΝ ΜΠΡΑΚ ΠΟΛΛΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΘ ΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΡΙ ΤΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΚΥΝΗΓΟΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ
Να 'σαι καλα φιλε μου για τις πληροφοριες που μας δινεις.
Ειναι γεγονος οτι λυπαμαι που δεν μπορεσα να γνωρισω, πολλα, ατομα σαν τον ΜαστρΑντρεα. Που πολλοι δεν μπορεσαν, απο εμας τους φρεσκους, να λαβουν λιγο απο το κυνηγετικο φως που εκρυβαν στην ψυχη και την ματια τους ατομα σαν κι εκεινον.
Οι γνωσεις και οι εμπειριες τετοιων ανθρωπων, ειναι πραγματικα θησαυρος και φαρος για τις επομενες γεννεες. Ισως θα επρεπε ο καθε συλλογος να προσανατολιζεται στην διασωση των γνωσεων και των καταβολων τετοιων ανθρωπων, ως μαθημα για νεους κυνηγους. Για νεους ανθρωπους. Για καλυτερους ανθρωπους!
Απο τα λιγα λεγομενα σου, καταλαβαινω οτι επροκειτω για εναν απο αυτους τους αγραμματους που, μπορουσαν να φερουν σε δυσκολη θεση εναν γραμματιζουμενο χαρτογιακα των ημερων μας για πλακα!
Τιμη και δοξα σε ολους αυτους τους σπανιους και μοναδικους!
Καλο σου βραδυ και σ' ευχαριστω πολυ.
ΥΓ. Ειναι μεγαλο μειον για ολους εμας, που δεν μπορεσαμε να σωσουμε και να διασφαλισουμε την συνεχιση της ρατσας που χαρακτηριζε το νησι μας και που το εκανε γνωστο στα περατα της πατριδας μας.
Δημοσίευση σχολίου