ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Ως πότε παλικάρια;



Όταν πριν από κάποιους μήνες έκανα γνωστό το ενδιαφέρον μου σε φίλους και γνωστούς για την ενεργώ εμπλοκή μου στα συνδικαλιστικά του Κυνηγετικού Συλλόγου Σύρου, του Συλλόγου μας, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως προσπάθησαν να με μεταπείσουν!

Μου παρέθεσαν τότε σωρεία παραδειγμάτων, για να με κάνουν να αλλάξω γνώμη και να μην χαλάσω την ζαχαρένια μου μέσα σε ένα μέρος που είχε έδρα η ίντριγκα. Να μην προσπαθήσω να καθαρίσω τους κόπρους του Αυγεία, γιατί «το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι και όχι από την ουρά», μου έλεγαν.

Ρομαντικός ηλίθιος και άπειρος εγώ, προσπαθούσα να τους πείσω ότι αν δεν είμαστε κοντά, δεν θα άλλαζε ποτέ τίποτα. Αν δεν δίναμε χείρα βοηθείας σ’ αυτούς που απεγνωσμένα –τάχα μου- την ζητούσαν, κατηγορώντας τις απουσίες από τα δρώμενα ουσίας και καυτηριάζοντας τις παρουσίες στα γλέντια μετά τραγανών κοψιδίων, δεν επρόκειτο να πάει ο Σύλλογος παρά πέρα.

Δυσάρεστη έκπληξη τότε, μου έκανε το γεγονός ότι σοβαροί κύριοι, επιφανείς μέλη της μικρής μας κοινωνίας και κυνηγοί με σωστή κυνηγετική παιδεία, είχαν την ίδια άποψη και έδειχναν έμπρακτα την απέχθεια τους απέχοντας από όλα αυτά, ρίχνοντας συνάμα και ένα καρφί με πολλά υπονοούμενα για τον λάκκο που έχει η φάβα! Πάντα στα λεγόμενα τους υπήρχε κάποιος, κάτι, που εμπόδιζε την εξέλιξη. Που χαράμιζε τους κόπους και την προσφορά όλων αυτών που κατά καιρούς είχαν καταθέσει αποθέματα ψυχής στον Σύλλογο της Σύρας μας.

«Οι παράνομοι συνέχεια ξεγλιστρούν από την δαγκάνα του νόμου και οι νόμιμοι περνούν στο περιθώριο, γιατί δεν είναι της κλίκας. Με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να σταθούμε στα άλλα νησιά»

«Έχουμε γίνει ο περίγελος της Ελλάδος, μας ξεφτιλίζουν από περιοδικά και ραδιόφωνα»

«Σε όποιο μέρος πας και πεις -ΕΙΜΑΙ ΣΥΡΙΑΝΟΣ- σε κοιτάζουν περίεργα κουνώντας το κεφάλι τους»

«Κινδυνεύουν τα αυτοκίνητα, τα σκυλιά μας και εμείς οι ίδιοι, από τις επιθέσεις των ντόπιων κατοίκων, γιατί νομίζουν ότι όλοι είμαστε ίδιοι»

«Γιατί εμπλέκεται ο Σύλλογος με μηχανάκια, με άρες και ξόβεργες; Όποιος θέλει, ας τα βάζει υπ’ ευθύνη του. Ο Σύλλογος πρέπει να είναι απέναντι σε όλες αυτές τις μορφές λαθροθηρίας και όχι να τάζουν λαγούς με πετραχήλια για να πάρουν ψήφους»

«Ποιος είναι ο λόγος που δίνονται υποσχέσεις για την εξασφάλιση της παράνομης θήρας με την δήθεν ανοχή των υπηρεσιών;»

«Πόσοι είναι αυτοί που έχουν παραιτηθεί από τον Σύλλογο λίγο μετά την εκλογή τους, την στιγμή που είχαν όνειρα και θέληση για να κάνουν πράγματα, γιατί δεν ήταν της κλίκας;»

«Θα σε φάει κι εσένα το σκοτάδι, αν πας λίγο κόντρα στα νερά του κυκλώματος»


Όλες αυτές οι μαρτυρίες και οι φωνές απόγνωσης σταματούσαν στο παραπέντε! Εκεί που έπρεπε να πουν ένα όνομα. Το όνομα εκείνου ή εκείνων, που ήταν πίσω από όλα αυτά.

Κι εγώ ακόμη δεν το ξέρω, το ψάχνω.

Είναι γεγονός ότι ο Σύλλογος είναι κομμένος σε στρατόπεδα! Έχουν καταφέρει κάποιοι να εμπλέξουν ομάδες, θρησκείες, κόμματα και πολιτικές πεποιθήσεις ως μέτρο σύγκρισης και γνώρισμα για το αν είναι ή όχι κάποιος ικανός για να μετέχει στο Δ.Σ.! Κάποιοι «εθελοντές» προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με αντάλλαγμα σε είδος, αυγά, πέρδικες κτλ.

Στις περασμένες αρχαιρεσίες του Συλλόγου, έκανα πρόταση σε κάποιον τέως επαγγελματία του χώρου της οικοδομής, να θέσει υποψηφιότητα κι αυτός, καθότι είχε προϋπηρεσία στα κοινά του Συλλόγου και έτυχε να συμπίπτουν οι απόψεις μας. Η απάντηση που είχα πάρει τότε με άφησε άφωνο, με το στόμα ανοιχτό!

«Άσε Νικόλα, την τελευταία φορά που ήμουν μέσα και είχαμε διαφωνήσει, είχα τρεις μήνες να πάρω δουλειά, μόλις τα είχαμε ξαναβρεί πήρα τρεις δουλειές απανωτά! Έχω οικογένεια και παιδιά, δεν με παίρνει να τους κάνω δίαιτα με το ζόρι για χατίρι του Συλλόγου!»

Σε άλλες παλαιότερες εκλογές για την ανάδειξη Δ.Σ. είχε ακουστεί: «Κάντε κάτι, έρχονται να μας πάρουν τον Σύλλογο οι Φράγκοι», επειδή έτυχε και κάποιοι υποψήφιοι ήταν καθολικοί! Να μας πάρουν τον Σύλλογο οι Φράγκοι, το προπύργιο της Ορθοδοξίας, να μας μαγαρίσουν το δόγμα μας οι άπιστοι, να προσβάλουν το σημάδι της πίστης μας!

Ποιοι είμαστε εμείς; Ποιοι είναι οι άλλοι; Που θα μας πάνε τον Σύλλογο όταν μας τον πάρουν; Γιατί να μας τον πάρουν; Είναι δικός μας μόνο; Κάποιος πρόεδρος κατά την αποχώρησή του, γιατί ευχαριστούσε τον Καθολικό Επίσκοπο για την συνεργασία τους όπως έκανε και με τον Ορθόδοξο;

Συνάδελφε Απανωχωρήτη τα θυμάσαι όλα αυτά που γράφω, είσαι κι εσύ ένας από τους Φράγκους που θα μας έπαιρναν τον Σύλλογο.

Η στάση του ΕΝ ΤΟΥΤΟ ΝΙΚΑ ξαναζούσε μέσα από τις αρχαιρεσίες του Συλλόγου, ιστορικές στιγμές! Δόξα τον Ορθόδοξο Θεό, καταφέραμε και ανακόψαμε τους ξένους! Έτρεξαν τα κουτορνίθια και φίμωσαν τις φωνές που έλεγαν κάτι άλλο. Την επόμενη των εκλογών όμως, οι ίδιοι φώναζαν πάλι για τα κακώς κείμενα και τις παραλήψεις του Συλλόγου. Σκας αυγό ή χύνεσαι; Που λέει και η ρήση.

Ας σοβαρευτούμε λίγο κάποια στιγμή.

Πολλές παραιτήσεις μελών του Δ.Σ. έχουν κοινό παρανομαστή. Έχουν τα ίδια αίτια και φυσικά την ίδια κατάληξη. Αηδιάζουν τόσο πολύ όλους αυτούς που ενεπλάκησαν και που έγιναν αποδέκτες ύβρεων και απειλών, που ούτε απ’ έξω από τον Σύλλογο δεν ξαναπερνούν.

Στις γραπτές παραιτήσεις τόσο την δική μου, όσο και του κ. Καλούδη, αναφέρεται το ίδιο όνομα ως ο κύριος λόγος και υπαίτιος των παραιτήσεων μας και του γκρεμίσματος των όποιων προσδοκιών που είχαμε εμείς και τα μέλη που μας εμπιστεύτηκαν. Αυτός δεν είναι άλλος από τον κ. Μώτο Γιάννη, Αντιπρόεδρο του Κ.Σ. Σύρου, ο οποίος μέχρι να οδηγηθώ στην έξοδο, πολλές φορές είχε προβεί σε τηλεφωνικές απειλές της τάξης: «Έχω φίλους εγώ και όχι ρουφιάνους όπως εσύ. Θα σε θάψω» και διάφορα τέτοια αστεία και χαζά που μου θυμίζουν απειλές ενός 8χρονου μαθητή δημοτικού.

Φυσικά εγώ δεν ονομάτισα τότε στην παραίτηση μου μόνο εκείνον, τόσο ο Αντιπρόεδρος, όσο και ο παραιτηθείς Πρόεδρος, υπέσκαπταν τις κινήσεις μου. Δεν ξεχνώ το θρυλικό «Τρέχει, αλλά γιατί τρέχει» που είχε ξεστομίσει ο Πρόεδρος σε κάποιον συνάδελφο ο οποίος επιβράβευσε ρητώς τις προσπάθειες μου τότε. Λες κι εγώ είχα στο μυαλό μου να γίνω υπουργός και είχα ξεκινήσει την αναρρίχηση από τις τάξεις του Συλλόγου, για να γίνω δημοφιλής!

Το απαύγασμα βέβαια της συναδελφικότητας, της ευγενής άμιλλας και του μεγαλείου της ψυχής ενός ανθρώπου με γκρίζα μαλλιά, ήταν η παραπομπή μου στον εισαγγελέα για συστάσεις, με τον ίδιο πάντα εντολέα, τον κ. Μώτο! Εκείνος φυσικά ήταν απών, γιατί ήταν συγχυσμένος, τα ξέρετε άλλωστε δεν χρειάζονται περαιτέρω.

Τελευταίο δείγμα γραφής, είναι η εμπλοκή του ονόματός μου στην καταγγελία που έγινε η αφορμή για την επιδρομή της Δασικής υπηρεσίας στα βουνά της Σύρου σπάζοντας άρες, λες και είμαι εγώ ικανός να υποδείξω την δουλειά τους. Αν έχω να πω κάτι, το λέω ευθέως, όπως κάνω τώρα από εδώ. Εκτός αυτού Καλιακούδας ρουφιάνος, δεν έχει γεννηθεί ακόμα! Υπάρχουν μάλιστα μαρτυρίες που θέλουν άλλον θιγμένο να έχει προειδοποιήσει τον κ. Μώτο για το τι επρόκειτο να γίνει φέτος. Εγώ δεν θα γίνω ποτέ η αιτία να εμπλακούν άλλοι, χατίρι δικών μου διαφορών με τον οποιονδήποτε. Κι αυτό το ξέρετε, γι’ αυτό και μου ζήτησε συγνώμη ο φίλος μου ο Μάρκος όταν με πήρε τηλέφωνο αναστατωμένος να μου κάνει παράπονα για την δήθεν εμπλοκή μου. Μακριά από εμένα τέτοιες τακτικές. Όλα μπροστά και φανερά.

Αυτό που δεν ξέρετε είναι το γεγονός ότι πριν από τρεις μέρες, δέχθηκα τηλεφώνημα από τον ίδιο τον κ. Μώτο, με σκοπό να λυθεί η παρεξήγηση «Για το καλό του Συλλόγου» όπως μου είπε. Το καλό του Συλλόγου άραγε πηγάζει μόνο από το αν μιλάνε ο Νίκος με τον Γιάννη, ή αν ο Γιάννης, όντας στην σύνθεση του Δ.Σ. και υψηλόβαθμο στέλεχος, κάνει πράγματα με αυτόν τον γνώμονα και όχι το προσωπικό συμφέρον;

Αυτό το λέω, γιατί ο ίδιος μου είπε ότι η αποστολή ατόμων πέρδικας σε όμορα νησιά ήταν δική του ιδέα. Το καλό του Συλλόγου δεν μου υπέδειξε και το ψάχνω ακόμα, μαζί με τόσα άλλα καλά από κινήσεις που, το μόνο που κάνουν είναι να εκθέτουν τον Σύλλογο και να εξανεμίζουν το οικονομικό του απόθεμα σε κινήσεις εντυπωσιασμού και τίποτα άλλο. Ένα από όλα αυτά είναι και η επιλογή του χώρου εγκατάστασης των κλωβών εξοικείωσης δίπλα σε σπίτια, με αποτέλεσμα οι πέρδικες στο κατακαλόκαιρο, να φάνε τα μποστάνια και οι κάτοικοι να ζητούν αποζημίωση από τον Σύλλογο.

Εγώ δεν προτίθεμαι να ξαναμπώ στην ίδια διαδικασία για τέταρτη φορά (!) όταν οι άλλες τρεις, είχαν την ίδια κατάληξη! Εδώ δεν μιλάμε πια για ατυχείς συγκυρίες και παρεξήγηση, αλλά για σχέδιο οργανωμένο και αναδίπλωση, ανασυγκρότηση των δυνάμεων μέχρι νεοτέρας!

Ο καθένας έχει την δική του προσωπικότητα, αξιοπρέπεια και «πιστεύω» και δεν είναι σε θέση ΚΑΝΕΝΑΣ να του τα σπιλώνει επειδή δεν κατάλαβε, δεν ήξερε και επειδή κάποιοι του είπαν και του φούσκωσαν τα μυαλά. Επειδή δεν ξέρει να διαβάζει και δεν μπορεί να καταλάβει τι διαβάζει. Επειδή φοβάται μήπως στην πορεία ο κόσμος καταλάβει τι γίνεται και του στερήσουν την χαρά του «εκλέγεσθαι».

Κάποιος μου είπε να αποφύγω αυτό το άρθρο γιατί έχω παιδιά! Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι έχοντας το θάρρος της γνώμης μου δεν θα πρέπει να φοβηθώ κανέναν και τίποτα, την στιγμή μάλιστα που δεν βρίζω κάποιον, ούτε πλάθω ιστορίες βγαλμένες από το άρρωστο μυαλό μου με σκοπό να θίξω κάποιον ή κάποιον συγγενή του. Άλλωστε την πόρτα της εισαγγελίας την έμαθα πια!

Φτάνοντας στο τέλος να σας πω, ότι είναι καιρός πια να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους. Το κυνήγι πλήττεται από παντού και κυρίως εκ των έσω. Βάζοντας σε θέσεις κλειδιά άτομα τα οποία έχουν άλλα στο μυαλό τους, εκτός από την προάσπιση των κυνηγετικών συμφερόντων, θα έχουμε άλλα αποτελέσματα πέρα των επιθυμητών και πάντα θα είμαστε αυτοί που θα μένουν στο περιθώριο γλύφοντας το δάχτυλο τους. Εισπράττοντας τις καρπαζιές των από πάνω, μαζί με αυτές των πολέμιων του κυνηγίου.

Σκεφτείτε ποιος ήταν ο λόγος ή ποιος ήταν η αιτία που έχουν φύγει από τον Σύλλογο τα τελευταία χρόνια όλα αυτά τα άτομα, που είχαν αναλάβει να φέρουν σε πέρας κάτι παρατώντας το στην μέση και πράξτε τα δέοντα στην επόμενη ευκαιρία. Η αποχή δεν τιμωρεί τον αίτιο, αλλά όλους ΕΜΑΣ και τον Σύλλογό μας.

Οι φιλίες και οι υποχρεώσεις δεν θα έπρεπε να είναι το κριτήριο για την εκλογή του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, αλλά το κέφι, το όραμα και το φιλότιμο των υποψηφίων.
Έρχεται ο καιρός που ο καθένας μας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να στείλει σπίτι τους, όλους όσους έχουν κάνει ζημιά στον Σύλλογο, τον Σύλλογό μας.

Όλους αυτούς που παλεύουν για προσωπικά συμφέροντα και όλους αυτούς που έχουν γίνει η αιτία κατά καιρούς, να γινόμαστε από συνάδελφοι αντίδικοι κι εχθροί αναμεταξύ μας στην μικρή γειτονιά των Κυκλάδων!

Όποιος θέλει να ζυμώσει...


Θεσμός Ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων

Από το γραφείο τύπου ανακοινώνεται,
Από σήμερα 26 Οκτωβρίου λειτούργησε ο θεσμός των «Ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων».
Ο παραπάνω θεσμός θα λειτουργεί με τον εξής τρόπο,
Κάθε δέκα ημέρες θα αναρτώνται σε κεντρικό σημείο της ιστοσελίδα του γραφείου τύπου του συλλόγου μας ερωτηματολόγιο το οποίο θα απαντάται με την μέθοδο multi choice, και θα αφορά ερωτήματα γύρω από τον σύλλογο μας και το κυνήγι στο νησί μας.
Παρακαλούνται οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μας να ψηφίζουν με αληθή στοιχεία ώστε να οδηγούμεθα σε αληθή συμπεράσματα.

===================================================

Με την φόρα που έχουν πάρει εκεί στην Άνδρο, το επόμενο βήμα είναι να τους έχουν και τα θηράματα έξω από την πόρτα για να μην κουράζονται!

Αυτό σημαίνει ΕΙΜΑΙ δίπλα στα μέλη και όχι ΦΑΙΝΟΜΑΙ! Αυτό σημαίνει ΜΕΡΙΜΝΑ και ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ!

Αυτός είναι ο τρόπος να εδραιώνεις την θέση σου μέσα στο Δ.Σ. και να κάνεις τα μέλη να σε παρακαλάν να μην φύγεις. Όχι να τους τρως έναν έναν, για να μην φαίνεται η διαφορά επιπέδου σου και ο πραγματικός σκοπός που έχεις καταστρατηγήσει την καρέκλα!

Θερμά συγχαρητήρια κύριοι συνάδελφοι.

Αυτά για μας εδώ στην Σύρα, είναι ο πόλεμος των άστρων. Εδώ καλά καλά δεν έχουμε αποφασίσει ποιοι είμαστε και προς τα πού θα πάμε, πόσοι θα φτάσουν και αν τους θέλουν οι υπόλοιποι, όχι αστεία!