ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΝΗΓΙ



-Μην μπερδευτούμε με τον τίτλο του άρθρου ναι; Εντάξη, μπορεί κατά καιρούς να "κάνουμε" κανένα λουλά, αλλά σε γενικές γραμμές είμαστε νομοταγείς πολίτες...!

-Η βάση βράζει, η κορυφή...φέτααα !!!


Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αυτήν την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ Ή ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ ;


«Σε γενικές γραμμές, ο όρος εθελοντισμός αναφέρεται στην ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιο κοινωφελή σκοπό. Θεωρείται πως ο εθελοντισμός δεν έχει υλικά ανταλλάγματα.»
Το παραπάνω κείμενο είναι, κατά κανόνα, ο ορισμός του εθελοντισμού. Είναι το ένα σκέλος της βάσης, πάνω στην οποία στηρίζεται από καταβολής του το κυνήγι, το κυνήγι μας! Το άλλο σκέλος είναι η αυτοχρηματοδότηση των Οργανώσεων μας από τα μέλη. Όσο αφορά το δεύτερο εκ των δυο όλα βαίνουν καλώς, τα «στάζουμε» όλοι μας κανονικά. Τι γίνεται όμως με το πρώτο; Που είναι η γραμμή που χωρίζει τον εθελοντισμό με το αλισβερίσι; Πόσοι και γιατί κινούνται στα όρια; Ποιος συντηρεί αυτή την πορεία κάποιων μελών στην κόψη του ξυραφιού; Πληρώνονται κάποιοι για τις εθελοντικές, υποτίθεται, υπηρεσίες που προσφέρουν;
Μη με ρωτάτε «που», για τον Σύλλογο μου αναφέρομα. Δυστυχώς ή ευτυχώς εδώ ξεκινούν και τελειώνουν όλα, άσχετα τις ενδιάμεσες κυνηγετικές διαδρομές του καθενός μας. Το βιβλιάριο θήρας στον χώρο θεώρησης, έχει την σφραγίδα του αρχαιότερου συλλόγου της πατρίδας μας. Φυσικά και καμαρώνω που είμαι μέλος του. Φυσικά και θέλω να συνεχίσω να είμαι (το παλεύω με νύχια και με δόντια), ασχέτως αν με εκφράζουν – κι αν το θέλετε, με εκπροσωπούν επάξια – τα πρόσωπα του Δ.Σ. έτερον εκάτερον, κανένας τους δεν αυτοδιορίστηκε και με αυτούς θα πορευτούμε! Είμαι υπερίφανος για το παρελθόν του, αισθάνομαι ντροπή για το παρόν και ανησυχώ για το μέλλον του.
Η έννοια της λέξης «εθελοντισμός» χάνεται όταν αυτός που δουλεύει αμείβεται - λαϊκά - τα παίρνει, τα πιάνει, λαδώνεται κτλ. Όταν ανάμεσα σε δυο πλευρές υπάρχει η λεπτομέρεια της αμοιβής, υπάρχει πλέον συναλλαγή, αλισβερίσι, εμπορική συνεργασία. Εδώ και χρόνια, πολλά είναι τα μέλη του Κ.Σ. Σύρου που αναμασούν ότι κάποιοι «τυχεροί» απολαμβάνουν άλλης, άνισης, μεταχείρισης. Μέχρι πέρσι, υπήρχαν ψίθυροι ότι, κάποιοι, λάμβαναν ως δώρο πέρδικες από το εκτροφείο. Φέτος, που η πολύ καλή δουλειά από όλους τους «εθελοντές» απέδωσε καρπούς και μάλιστα πολλούς, ακούγεται ότι τα δωράκια είναι με τσόφλι! Ίσως από εκεί ορμώμενο το Δ.Σ. διοργάνωσε σεμινάριο για τις εκκολαπτικές μηχανές στο εκτροφείο την περασμένη εβδομάδα. Ρωτώ εγώ: «Είναι νόμιμο αυτό; Το Δασαρχείο είναι ενήμερο; Όταν φύγει το τσόφλι, που πάνε οι πέρδικες;» Γιατί πέρδικες βγαίνουν και κάπου πάνε! Ξαναρωτώ: «Η ΚΟΣΕ μήπως το ξέρει κι’ αυτό, όπως είναι ενήμερη για τα πουλιά που αποστείλαμε στην Μύκονο; Ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός αυτού του κατάπτυστου πάρε - δώσε;». Από τα λιγοστά οικονομικά που γνωρίζω μπορώ να καταλάβω ότι αν δεν υπήρχαν δανειολήπτες, οι τράπεζες δεν θα παρείχαν δάνεια, άρα (!) κάποιοι ζητούν και κάποιοι άλλοι που είναι αιχμάλωτοι του «εκλέγεσθαι» ή όποιου άλλου όρου, δίνουν. Τέλος, «Ο Πρόεδρος είναι ενήμερος για όλα αυτά;» Και το βασικότερο: «Είναι αλήθεια όλα αυτά;». Σίγουρα ο μόνος που θα μπορούσε να μας ανοίξει τα μάτια είναι ο κ. Πρόεδρος, εκτός αν συμβαίνουν πράγματα εν αγνοία του. Πάντως οι φήμες είναι πολλές και ταξιδεύουν γρήγορα. Μια από αυτές θέλει μέλος του Δ.Σ. που όντας έχοντας χάσει την μπάλα με αυτό το υποτιθέμενο πάρε - δώσε, και ίσως επειδή είναι απών σε πολλά και δικαιολογημένα να χάνει επεισόδια, κατηγορεί συνάδελφο ως αποδέκτη, ο οποίος ουσιαστικά δεν εμπλέκεται. Κύριοι σοβαρευτείτε θα μας πάρουν με τις πέτρες! Και πάνω απ’ όλα απαντήστε. Πάντως εγώ, έχω κάτι βασιλεύοντες κατά νου, ΑΝ τύχει και κληθώ από κάποια αρμόδια αρχή σε απολογία! Λέμε τώρα, ΑΝ!

ΥΓ. Γ ια να μην με λένε κάποιοι και μηδενιστή, να δώσω τα συχαρίκια μου στο Δ.Σ. που μπόρεσε να συντάξει και να παραδώσει την λίστα των εθελοντών δασοπυροσβεστών, έστω και σε βάθος χρόνου! Κάλιο αργά παρά ποτέ.

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ο ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου "ΚΥΝΗΓΙ" στις 26/5/10


Τα εξερευνητικά ταξίδια ήταν, είναι και θα είναι η απόλυτη πηγή αδρεναλίνης για τον άνθρωπο. Μην έχοντας καλά καλά εξερευνήσει την συμπαγή μάζα πάνω στην οποία γεννιέται, μεγαλώνει και υπάρχει, το ανθρώπινο είδος από την αρχαιότητα βάλθηκε να κατακτήσει τόσο την επιφάνεια του υγρού στοιχείου, όσο και τον βυθό του.
Ο Ιούλιος Βέρν, στο μυθιστόρημα του «Από την Γη στην Σελήνη» περιγράφει παραστατικά τις αντιδράσεις και τα αισθήματα μιας ομάδας ανθρώπων, που κλεισμένοι μέσα σε ένα γιγαντιαίο βλήμα βρέθηκαν ελεύθεροι από την επίδραση της βαρύτητας. Αυτήν την έλλειψη της βαρύτητας την ένοιωσαν, στην πραγματικότητα πλέον, οι αστροναύτες μέσα στα διαστημόπλοια. Πολύ πριν από αυτούς όμως, την χαρά της ελεύθερης κίνησης προς όλες τις διαστάσεις του χώρου την είχαν νιώσει οι αυτοδύτες. Σε ένα περιβάλλον άπειρα γοητευτικό, την θάλασσα!
Πλήρως απελευθερωμένος και στις τρεις διαστάσεις, περιβαλλόμενος από μια παλέτα χρωμάτων που θα την ζήλευαν κι οι πιο φημισμένοι ζωγράφοι της οικουμένης, ο αυτοδύτης μοιάζει σαν μια μέλισσα σε ανοιξιάτικη κοιλάδα.
Ορμώμενος από την περιέργεια του για το απέραντο γαλάζιο, ο άνθρωπος μηχανεύονταν από πολύ νωρίς τον τρόπο με τον οποίο θα εξασφάλιζε την παραμονή του μέσα στο υγρό στοιχείο. Οι φουσκωμένοι ασκοί, οι σωλήνες με πλωτήρα και οι κώδωνες, ήταν οι προπομποί των αεροσυμπιεστών και των σκάφανδρων, μέχρι που το 1943 ο Πλωτάρχης Ζακ Κουστώ και ο μηχανικός Εμίλ Γκανιό χάρισαν στους αυτοδύτες την ελευθερία τους, κατασκευάζοντας την αυτόνομη συσκευή συμπιεσμένου αέρα. Για να φτάσουμε όμως μέχρι το σημείο που ξέρουμε όλοι όσοι χαιρόμαστε την αυτόνομη κατάδυση, η ανθρωπότητα μπόλιασε την θάλασσα με πολλές ζωές και ακόμα πιο πολλά πειράματα. Αυτή η χρόνια επαφή με το αντικείμενο θεμελίωσε κάποιους κανόνες, τους οποίους πρέπει αυτός που θα θελήσει να ασχοληθεί όχι απλά να τους μάθει, αλλά να τους έχει πραγματικά Ευαγγέλιο! Αυτοί οι γραπτοί βασικοί κανόνες δεν είναι άλλοι από τους νόμους των αερίων που κάποτε προσπάθησαν να μας μάθουν οι καθηγητές Φυσικής στο Γυμνάσιο. Οι νόμοι των Μπόιλ, Ντάλτον, Χένρυ και Τσάρλς.
Φυσικά υπάρχουν και οι ηθικοί κανόνες, οι οποίοι χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο και τον κάνουν να διαφέρει από τα υπόλοιπα όντα του πλανήτη μας. Ο σεβασμός στην φύση και στους κατοίκους της, επίγειους, υποβρύχιους και εναέριους, είναι ο κυριότερος από αυτούς και σε αυτόν θα μείνω.
Η χώρα μας είναι μια από τις λίγες που έχει τόσο μεγάλη διαύγεια νερού, κοντά στα 10 μέτρα βάθος. Μακάριοι, τουλάχιστον, λοιπόν όλοι αυτοί που έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε την γαλήνη και την ηρεμία που μας προσφέρει μια βουτιά. Η αξία όλων αυτών που λαμβάνει κάποιος από την θέα όλου αυτού του μαγευτικού κόσμου είναι τόσο μεγάλη και μοναδική που μόνο ένα τίμημα θα τα ξεπλήρωνε, η ίδια η ζωή του δύτη. Σύμφωνα λοιπόν με μια παλιά δοξασία, η θάλασσα ζήτησε από τον δημιουργό του Σύμπαντος να παίρνει την ζωή αυτού που θα ανακάλυπτε έστω και ένα της μυστικό. Ο δίκαιος Πλάστης όμως, της επέτρεψε να το κάνει μόνο με όσους είναι άπληστοι, απρόσεκτοι και φαμφαρόνοι. Έτσι λοιπόν η πλανεύτρα η θάλασσα κρατά για πάντα κοντά της όλους όσους δεν την σέβονται, την υποτιμούν και την θεωρούν κάτι εύκολο, κάτι μικρό που μπορούν εύκολα να το διαφεντέψουν.
Επιστρέφοντας στα πεζά τα επίγεια να πω, ότι όπως όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου και αυτή εδώ, θεσπίζεται από νόμους. Επειδή όλο το Φ.Ε.Κ. είναι μεγάλο και υπάρχει πρόβλημα χώρου, απλά σας κάνω γνωστό τον νόμο που από τις 4/2/2006 διέπει την αυτόνομη κατάδυση στην Ελλάδα: Ν3409/2005 - (ΦΕΚ 273) και είναι σίγουρο ότι όλα τα κέντρα κατάδυσης τον κάνουν γνωστό στους επίδοξους εξερευνητές του μπλε. Καλές και ασφαλείς βουτιές σε όλους μας.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΝΗΓΙ



- Συνέντευξη ΣΟΚ της χήρας του αδικοχαμένου Θηροφύλακα.
- Μετά εορτής το SOS της ΚΣΕ

Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αυτήν την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

ΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ


Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
www.orion.net.gr orion@orion.net.gr Αθήνα, 23/5/2010

Προς: - Υπουργό ΠΕΚΑ κα Τ.Μπιρμπίλη
- Υφυπουργό ΠΕΚΑ, κο Αθ.Μωραϊτη

Κοιν: - Πολιτικός κόσμος
- Μέσα μαζικής ενημέρωσης
- Κυνηγετικές οργανώσεις
- Κυνηγ.Περιοδικά και Ιστοσελίδες
- Επαγγελματίες του κυνηγ.χώρου
- Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα

Θέμα: Βιοποικιλότητα και Κυνήγι



Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμε κύριε Υφυπουργέ,

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα για τη βιοποικιλότητα, και σε συνδυασμό με την επιχειρούμενη σύνδεση της προστασίας της με τους κατά χώρο και χρόνο περιορισμούς θήρας που έχουν εισηγηθεί με σχέδιο νόμου (!) συγκεκριμένες περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. στο αρμόδιο Υπουργείο ΠΕΚΑ, το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Ωρίωνα επιθυμούμε να σας γνωστοποιήσουμε τα παρακάτω.

Οι βασικές αιτίες μείωσης της βιοποικιλότητας σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι:

«...η καταστροφή, ο κατακερματισμός και η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων λόγω επιβλαβούς μεταβολής της χρήσης της γης, η υπερεκμετάλλευση και η μη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, τα χωροκατακτητικά ξένα είδη, το παράνομο εμπόριο απειλουμένων με εξαφάνιση ειδών, η αύξηση της οξύτητας των ωκεανών, η ρύπανση, και, σε αυξανόμενο βαθμό, η αλλαγή του κλίματος...»

Στην Ελλάδα το ανώτατο όριο ημερήσιας (και κατ' επέκταση ετήσιας) κάρπωσης από τους κυνηγούς ορίζεται από το εκάστοτε Υπουργείο και δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κάποια μελέτη που να αποδεικνύει τη μείωση του πληθυσμού κάποιου θηρεύσιμου είδους σε βαθμό «υπερεκμετάλλευσης ή μη βιώσιμης χρήσης» από την άσκηση της νόμιμης θήρας.

Εξαίρεση στα παραπάνω αποτελεί σύμφωνα με τους συγγραφείς του Ελληνικού Κόκκινου Βιβλίου που εκδόθηκε πρόσφατα, η ορεινή πέρδικα της οποίας το πληθυσμιακό καθεστώς διατήρησης κρίθηκε «τρωτό». Την αξιοπιστία όμως της συγκεκριμένης αναφοράς αμφισβητούμε με συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία είμαστε πρόθυμοι να διαθέσουμε σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Η άσκηση της νόμιμης θήρας επομένως, με τον τρόπο που γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί απειλή για τη βιοποικιλότητα. Αυτό επιβεβαιώνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση που αναφέρει σχετικά:

«...Αν και η ετήσια συγκομιδή μπορεί να εξαλείψει σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, το γεγονός αυτό αντισταθμίζεται από χαμηλό επίπεδο φυσικής θνησιμότητας και/ή καλύτερους ρυθμούς αναπαραγωγής. Ο μέγιστος αριθμός πτηνών που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο δραστηριοτήτων θήρας κάθε χρόνο, θα επιτευχθεί όταν ο μέγιστος αριθμός πτηνών αναπαράγεται με τον ταχύτερο δυνατό ρυθμό. Αυτό επιτυγχάνεται όταν ο αριθμός των ζώων αναπαραγωγής μειώνεται σε επίπεδο σημαντικά κατώτερο της ικανότητας του ενδιαιτήματος...»
(Newton, 1998. Περιορισμός του πληθυσμού στα πτηνά)

«...Μία πρόσφατη επισκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με την ενεργειακή φυσιολογία των πτηνών έθεσε σε αμφισβήτηση την υπόθεση ότι η θήρα οδηγεί πάντα σε παρενόχληση που θα αποτελέσει σοβαρή απειλή για την επιβίωση των πληθυσμών πτηνών...»

Συμπληρωματικά αναφέρουμε το γεγονός πως από τα 442 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα επιτρέπεται η θήρα μόλις των 32, ενώ από τα 116 θηλαστικά επιτρέπεται η θήρα μόλις των 5.

Τα περισσότερα από τα είδη των οποίων η θήρα επιτρέπεται χαρακτηρίζονται από πληθυσμιακό καθεστώς που έχει αυξηθεί σημαντικά ή θεωρείται σταθερά υψηλό τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με τα στοιχεία του «Προγράμματος ’ρτεμις» της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος. Αυτό επιβεβαιώνεται από τη νέα οδηγία της Ε.Ε. για τα πτηνά (2009/147) σύμφωνα με την οποία το πληθυσμιακό καθεστώς των θηρεύσιμων πτηνών της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Ορεινής Πέρδικας κρίνεται υγιές και βάσει αυτού δίνεται η δυνατότητα στη χώρα μας να επιτρέψει τη θήρα τους για την κυνηγετική περίοδο 2010-2011.

Τα απειλούμενα είδη πτηνών αντίθετα, παρά τις υψηλές επιχορηγήσεις που λαμβάνουν συγκεκριμένες Μ.Κ.Ο. για τη διατήρησή τους, παραμένουν απειλούμενα, γεγονός που εγείρει έντονα ερωτηματικά για την αποτελεσματικότητα της αναγκαστικής «ανάθεσης» της προστασίας τους στις περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. λόγω θεσμικής ανεπάρκειας εκ μέρους των αρμόδιων Υπουργείων στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος.

Σε ότι αφορά στην κλιμακωτή λήξη της περιόδου θήρας και το αν και κατά πόσο αυτή επιτρέπεται, η Ε.Ε. αναφέρει σχετικά:

«Ποιοί όροι πρέπει να τηρούνται όταν ένα κράτος μέλος επιθυμεί να επωφεληθεί της δυνατότητας κλιμάκωσης των ημερομηνιών έναρξης και/ή λήξης της θήρας βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 4 της οδηγίας;

2.6.23 Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτό συνάδει με την αρχή της πλήρους προστασίας, όπως αυτή ερμηνεύτηκε από το Δικαστήριο, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποδεικνύουν, στο σχετικό γεωγραφικό επίπεδο στο οποίο πρόκειται να εφαρμοστεί η κλιμάκωση, ότι δεν υφίστανται σοβαροί κίνδυνοι συγχύσεως και παρενόχλησης.

2.6.24 Σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο συγχύσεως, πρέπει να κατηγοριοποιηθούν οι 'παρόμοιες' ομάδες θηρεύσιμων πτηνών που χρησιμοποιούν κατά την ίδια χρονική περίοδο τους ίδιους τύπους ενδιαιτημάτων, καθώς και να καθορισθούν ίδιες ημερομηνίες έναρξης και λήξης της θήρας για αυτές τις ομάδες, κατά τρόπο που να αποφεύγονται οι επικαλύψεις με περιόδους απαγόρευσης της θήρας. Επίσης, πρέπει να καθοριστεί ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται η θήρα δεν εγκυμονούν σημαντικό κίνδυνο συγχύσεως μεταξύ διαφορετικών θηρεύσιμων ειδών.»

«...Εντούτοις, πολλοί κυνηγοί θηρεύουν συγκεκριμένες ομάδες πτηνών και σπανίως είδη στα οποία δεν έχουν πείρα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι κυνηγοί γίνονται ειδικοί στην αναγνώριση των ειδών που κατά προτίμηση αποτελούν στόχο τους...»

Είναι προφανές πως από τα παραπάνω δεν προκύπτει απαγόρευση της κλιμακωτής λήξης της θήρας αλλά η ανάγκη για ομαδοποίηση των θηραματικών πτηνών που μοιάζουν μεταξύ τους έτσι ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση από τους κυνηγούς. Ακόμα και με το σημερινό καθεστώς όμως είναι τελείως αβάσιμη η αξίωση των περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο. για γενική απαγόρευση της κλιμακωτής λήξης με δεδομένο το γεγονός πως υπάρχουν αρκετά θηρεύσιμα πτηνά που δεν μοιάζουν με κανένα άλλο είδος όπως για παράδειγμα η μπεκάτσα, το ορτύκι, ο φασιανός, η φαλαρίδα, η νερόκοτα, η καρακάξα, το ψαρόνι και οι δύο Πέρδικες (νησιώτικη και ορεινή, οι οποίες μοιάζουν μεταξύ τους αλλά δεν απαντώνται στον ίδιο γεωγραφικό χώρο άρα δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ τους).

Σχετικά με την περίοδο έναρξης της εαρινής μετανάστευσης των θηρεύσιμων πτηνών θεωρούμε τη μοναδική μελέτη που αναφέρουν οι παραπάνω Μ.Κ.Ο. ελλιπή και περιορισμένη ποιοτικά και ποσοτικά και εκτιμούμε πως πρέπει να συγκριθούν τα αποτελέσματά της με αυτά του αντίστοιχου προγράμματος για τη «Φαινολογία της Μετανάστευσης των Θηρεύσιμων Πτηνών» που εκπονεί η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Μεσογειακό Οργανισμό για τη Μετανάστευση των Πτηνών τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το οποίο είναι πληρέστερο τόσο στο σύνολο των γεωγραφικών περιοχών που καλύπτει όσο και στη συχνότητα καταμετρήσεων.

Σχετικά με τη θήρα στις προστατευόμενες περιοχές, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως όταν ασκείται αειφορικά, όχι μόνο δεν αποτελεί απειλή για τη βιοποικιλότητα αλλά αντίθετα την ενισχύει σημαντικά μέσα από την προστασία και διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων για την οποία οι κυνηγοί καταβάλλουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σημαντικές προσπάθειες και κονδύλια. Παραθέτουμε σχετικά αποσπάσματα:

«...Τα άρθρα 3 και 4 αφορούν τα ενδιαιτήματα. Περιλαμβάνουν διατάξεις σχετικά με θέματα πρόληψης σημαντικής παρενόχλησης εντός των ειδικών ζωνών προστασίας (ΖΕΠ), οι οποίες έχουν ταξινομηθεί βάσει του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2. Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες - όπως για παράδειγμα η θήρα - αντιβαίνουν αυτές τις διατάξεις...»

«...Η θήρα είναι μία από τις πολλές πιθανές χρήσεις των περιοχών NATURA 2000, ενώ άλλες χρήσεις είναι η γεωργία, η αλιεία και άλλες μορφές αναψυχής. Δεν υπάρχει γενικό τεκμήριο κατά του κυνηγίου σε περιοχές NATURA 2000 βάσει των οδηγιών σχετικά με την προστασία της φύσης...»

«...Η αειφόρος θήρα μπορεί να αποβεί επωφελής σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων μέσα στις περιοχές NATURA 2000 και γύρω από αυτές...»

«...Μερικές από τις σημαντικότερες περιοχές άγριας ζωής στην Ευρώπη έχουν επιβιώσει των πιέσεων ανάπτυξης και εξάλειψης εξαιτίας των συμφερόντων διαχείρισης των θηραμάτων...»

«...Συνεπώς, η θήρα μπορεί να υποστηρίξει τη διατήρηση μέσω της ορθολογικής χρήσης. Τα μέτρα που λαμβάνονται για τη βελτίωση της κατάστασης των θηρεύσιμων ειδών όχι μόνο ενισχύουν τη βιώσιμη απόδοση αλλά είναι και ευεργετικά για ένα ολόκληρο φάσμα άλλων ζώων και φυτών με παρόμοιες απαιτήσεις...»

«...Πρέπει, ως εκ τούτου, η θήρα, η οποία αποτελεί χρήσιμη κατανάλωση της άγριας ζωής, να τοποθετηθεί στο ευρύτερο πλαίσιο της αειφόρου χρήσης των πόρων...»

Εκτός αυτών, σε ότι αφορά τη διαδικασία λήψης διαχειριστικών μέτρων, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διαπιστώνεται η ανάγκη συμμετοχής των χρηστών και των κατοίκων μίας περιοχής για την επίτευξη αποτελεσματικής προστασίας της και δε γίνεται λόγος για απαγορεύσεις, παρά μόνο για διαχείριση με κανόνες, βάσει συγκεκριμένου σχεδίου και στόχων, όπως αναφέρεται στα παρακάτω αποσπάσματα:

«...η δράση της Ε.Ε. επιτρέπει την πλήρη συμμετοχή όλων των φορέων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο στην ανάπτυξη πολιτικών και πρωτοβουλιών και πιστεύει ότι αυτές οι συμμετοχικές προσεγγίσεις θα οδηγήσουν με τη σειρά τους στις αναγκαίες και συμπληρωματικές πρωτοβουλίες «από τη βάση στην κορυφή» από εκείνους που συμμετέχουν άμεσα στη διαχείριση της χρήσης της γης -και της θάλασσας- και ιδίως τις τοπικές κοινότητες...»

«...είναι σημαντικό να καθοριστεί σαφής βάση αναφοράς, η οποία θα καθορίζει τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογούνται τα επιτεύγματα, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποκατάσταση μπορεί επίσης να συνίσταται σε φυσική αναζωογόνηση...»

«...η προστασία της βιοποικιλότητας και η διατήρηση των οικοσυστημικών υπηρεσιών απαιτούν οικονομικώς αποδοτικές πολιτικές και δράσεις και υπερβαίνει κατά πολύ τις προστατευόμενες περιοχές και τα οικολογικά δίκτυα...»

Ενώ σχετικά με τις υποχρεώσεις των κρατών μελών της Ε.Ε. αναφέρεται:

«...Στο άρθρο 2 ορίζεται η γενική υποχρέωση των κρατών μελών να "υιοθετούν όλα τα αναγκαία μέτρα με σκοπό να διατηρηθεί ο πληθυσμός όλων των ειδών των πτηνών που αναφέρονται στο άρθρο 1 σε ένα επίπεδο που να ανταποκρίνεται ιδιαίτερα στις οικολογικές, επιστημονικές και μορφωτικές απαιτήσεις, λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη τις οικονομικές και ψυχαγωγικές απαιτήσεις..»

Τα παραπάνω θεωρούμε βέβαιο πως δεν εφαρμόζονται στο βαθμό που απαιτείται με δεδομένο το γεγονός πως η Ελλάδα μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής:
Δεν έχει καταρτίσει ακόμα δασολόγιο.
Δεν έχει θωρακιστεί απέναντι στις πυρκαγιές που κατακαίνε κάθε καλοκαίρι την Ελληνική ύπαιθρο.
Δεν έχει καταφέρει να προστατέψει τις περιοχές Ramshar στις οποίες απαγορεύεται η θήρα, εν τούτοις κάποιες βρίσκονται στα πρόθυρα οικολογικής καταστροφής.
Εφαρμόζει ακόμα πρωτόγονες μεθόδους υλοτομίας (ληστρικές, αποψιλωτικές) στα δημόσια και δημοτικά δάση, όπου τα πολύτιμα ώριμα και υπερήλικα δέντρα είναι είδος προς εξαφάνιση.
Έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά δεν έχει ξεκινήσει ακόμα ουσιαστικές ενέργειες για επίλυση του σημαντικού αυτού ζητήματος που έχει να κάνει και με τη δημόσια υγεία.
Δεν έχει και δεν προβλέπεται να έχει έγκυρη και επίκαιρη καταγραφή της πληθυσμιακής κατάστασης του συνόλου των ειδών της πανίδας και χλωρίδας αλλά και της κατάστασης διατήρησης των φυσικών ενδιαιτημάτων της χώρας όπως υποχρεώνεται από τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Δεν έχει το απαραίτητο και με επάρκεια γνώσεων προσωπικό στις αρμόδιες υπηρεσίες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε μία Ελληνική προστατευόμενη περιοχή που να μπορεί να χαρακτηριστεί πρότυπο αειφορικής διαχείρισης.
Δεν έχει υλοποιήσει καμία από τις προτάσεις των Κυνηγετικών Οργανώσεων σχετικά με τη βελτίωση διαχείρισης της θήρας και των θηραματικών πληθυσμών.
Δεν φυλάσσει καμία από τις προστατευόμενες περιοχές, για τις οποίες θεσπίζει ανέξοδες απαγορεύσεις σε θεωρητικό επίπεδο και στη συνέχεια τις εγκαταλείπει στην τύχη τους.
Έχει καταστρέψει τελείως τα αγροτικά ενδιαιτήματα στα οποία παρατηρούνται τοπικά μεγάλες απώλειες ειδών πανίδας και χλωρίδας, μέσα από τις λανθασμένες αγροτικές πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.
Υιοθετεί χωρίς τον απαραίτητο επιστημονικό έλεγχο τα αποτελέσματα των μελετών που εκπονούν διάφορες περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. των οποίων η αποτελεσματικότητα στη διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αμφισβητείται, ενώ αντίθετα δεν αξιοποιεί τις σχετικές μελέτες που έχουν εκπονήσει οι Κυνηγετικές Οργανώσεις οι οποίες σε θέματα διαχείρισης της θήρας και των θηραματικών πληθυσμών είναι ασύγκριτα πιο εμπεριστατωμένες και έγκυρες.
Δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, στη δύσκολη για τη χώρα συγκυρία που ζούμε, να ανατρέψει ουσιαστικά κάποιο από τα παραπάνω.

Συμπεράσματα - Προτάσεις:
Η άσκηση της νόμιμης θήρας όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δε αποτελεί απειλή για τη βιοποικιλότητα αλλά αντίθετα την ενισχύει.
Η κλιμακωτή λήξη της θήρας στη χώρα μας επιτρέπεται υπό όρους που είναι δυνατό να επιτευχθούν εύκολα, άμεσα και ανέξοδα για το Ελληνικό Δημόσιο.
Η έναρξη της εαρινής μετανάστευσης των θηρεύσιμων πτηνών που καθορίζει σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες την ημερομηνία λήξης της περιόδου θήρας τους, απαιτεί διαρκείς μελέτες για κάθε είδος ή ομάδα πτηνών χωριστά και μέχρι σήμερα τέτοιες μελέτες έχει εκπονήσει μόνο η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος.
Η θήρα αποτελεί δραστηριότητα πλήρως συμβατή με τους σκοπούς προστασίας που ισχύουν στις περιοχές που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο «NATURA 2000».
Η συμμετοχή των εκπροσώπων και των επιστημόνων των Κυνηγετικών Οργανώσεων θεωρείται επιβεβλημένη σε κάθε διαδικασία λήψης μέτρων σχετικά με τη διαχείριση της θήρας και των θηραματικών πληθυσμών και πρέπει να προηγείται αυτής των εκπροσώπων των περιβαλλοντικών οργανώσεων λόγω εξειδίκευσης.
Η λήψη μέτρων που θα περιορίσουν χωρικά ή χρονικά τη θήρα για την επόμενη κυνηγετική περίοδο με το πρόσχημα της προστασίας της βιοποικιλότητας χωρίς παράλληλα να ληφθούν άλλα μέτρα που να αντιμετωπίζουν ουσιαστικά τις απειλές που δέχεται η τελευταία, συνιστά παραβίαση της συνταγματικά κατοχυρωμένης στη χώρα μας αρχής της αναλογικότητας.
Ενδεχόμενη άρνηση στην αναγνώριση μέρους ή του συνόλου των παραπάνω από πλευράς ΥΠΕΚΑ στο επερχόμενο σχέδιο νόμου για τη βιοποικιλότητα, στο βαθμό που δε θα τεκμηριωθεί επιστημονικά, θα ισοδυναμεί με συνειδητή κατάργηση των όσων ορίζει σχετικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Σύνταγμα της Ελλάδος και η επιστήμη της διαχείρισης της ’γριας Πανίδας.

Πηγές:
Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών
http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/hunting_guide_el.pdf
Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Βιοποικιλότητα Μετά το 2010, Όραμα και στόχοι σε επίπεδο E.Ε. και παγκόσμιο επίπεδο και διεθνές καθεστώς πρόσβασης και συμμετοχής στα οφέλη (ΑΒS)
http://register.consilium.europa.eu/pdf/el/10/st07/st07536.el10.pdf
Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2010:020:0007:0025:EL:PDF
Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Το κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ζώων της Ελλάδας, Επιμέλεια έκδοσης: Α.Λεγάκις - Π.Μαραγκού, Αθήνα 2009
http://www.ypeka.gr/ypeka/Default.aspx?tabid=518&language=el-GR
Διεθνής Ένωση για την προστασία της φύσης (IUCN), Το κόκκινο βιβλίο.
http://www.iucnredlist.org

Για τον Ωρίωνα, με εκτίμηση,

O Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας

Δημήτρης Χριστοδουλάκης Νίκος Παπαϊωάννου

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Ανακοίνωση της ΚΣΕ, εν όψη της επερχόμενης ήττας...!



ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.

ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ

ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63

Τηλ.: 210-32.31.271 - Fax.: 210-32.22.755 ΑΘΗΝΑ 19-5-10

http://www.ksellas.gr, e-mail: info@ksellas.gr Αριθ. Πρωτ. 532



Προς- Όλες τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες της χώρας

- Έντυπο & Ηλεκτρονικό Κυνηγετικό Τύπο

Θέμα: Οι απειλές για το κυνήγι συνεχίζονται και αυξάνονται

Όπως είναι γνωστό το ΥΠΕΚΑ ετοιμάζει την έκδοση ΚΥΑ για τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας. Στην ΚΥΑ αυτή δεν αρκείται να ρυθμίσει τα θέματα των ΖΕΠ αλλά βρίσκει την ευκαιρία χωρίς λόγο, χωρίς σχετική αναφορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή δική μας, ν’ αλλάξει την κείμενη νομοθεσία για το κυνήγι. Να επιβάλει δηλαδή, περιορισμούς και απαγορεύσεις που καταργούν μεγάλο μέρος της κυνηγετικής μας δραστηριότητας σε έκταση (νέες περιοχές απαγόρευσης) σε είδη (απαγόρευση της Πέρδικας) και σε διάρκεια (κατάργηση του κυνηγίου του Φλεβάρη).

Από το Φεβρουάριο και μετά, όταν πληροφορηθήκαμε αυτές τις προθέσεις αναδυθήκαμε σ’ έναν σχεδόν καθημερινό αγώνα προς το Υπουργείο για ν’ αποτρέψουμε αυτή την εξέλιξη.

Ο αγώνας αυτός περιελάμβανε πολλές επισκέψεις, σύνταξη σχετικών κειμένων σχεδίων ΚΥΑ, σύνταξη πινάκων και καταλόγων ειδών, κ.λ.π. Όλες μας οι προτάσεις είχαν πλήρη νομική κατοχύρωση, πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση και απόλυτη εναρμόνιση με τις αποφάσεις του ΔΕΚ και τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Παρά ταύτα η καθαρά αντικυνηγετική στάση των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ, που περιτριγυρίζονται από τις γνωστές ΜΚΟ οι οποίες εξασφαλίζουν τα δικά τους συμφέροντα, είχαν σαν αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα, να μην αποδώσουν οι προτάσεις μας το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Μεταξύ άλλων, καταστήσαμε σαφές στο ΥΠΕΚΑ ότι αποτελεί τεράστιο ατόπημα στη σημερινή οικονομική και κοινωνική συγκυρία βαθειάς ανησυχίας και έντονης διαμαρτυρίας της κοινωνίας να προσθέτουν, χωρίς λόγο και αιτία, από απλή αντικυνηγετική θέση, αγωνία, ανησυχία και αναστάτωση σε 230.000 πολίτες και να απειλούν χιλιάδες θέσεις απασχόλησης που εξασφαλίζει η κυνηγετική δραστηριότητα.

Ενόψει των τελικών θέσεων του ΥΠΕΚΑ, για τις οποίες έχουμε κάθε λόγο ν’ ανησυχούμε εντόνως, καλούμε όλους τους κυνηγούς και όλες τις Κυνηγετικές Οργανώσεις της χώρας να βρίσκονται σε εγρήγορση για ενέργειες και δράσεις που η εξέλιξη της υπόθεσης αυτής μπορεί να μας οδηγήσει. Τότε η ενεργοποίηση όλων μας θα είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΙΩΑΝ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
 

===================================================
Με την λυτή αυτή ανακοίνωση, η ΚΣΕ προαναγγέλλει ουσιαστικά ότι η μάχη χάθηκε. Ως άλλος Χαρίλαος Τρικούπης ο κ. Παπαδόδημας, με άλλα λόγια μας λέει : "δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Σε μικρό χρονικό διάστημα θα μας ζητήσει να βγούμε με λάβαρα, σκύλοι, ντουφέκια και τα βιβλιάρια θήρας, στους δρόμους της Πρωτεύουσας για να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας και να δείξουμε πόσο έχουμε θιγεί από το ΥΠΕΚΑ, αιτία της "κουτσουρεμένης" κατά πολύ ρυθμιστικής! Από ποιους θα το ζητήσετε κύριε Πρόεδρε; Από αυτούς που δεν στηρίξατε στις ευρωεκλογές; ή μήπως από αυτούς που εδώ και χρόνια έχετε βαρεθεί να κοροϊδεύετε; Βγάλτε τα πέρα μόνος σας κ. Πρόεδρε, εσείς και η φατρία σας. Είναι κοντά όμως η ώρα που θα λογοδοτήσετε σε όλους εμάς τους 230.000 που χρησιμοποιείτε κατά το δοκούν και όποτε μας θυμάστε.

ΜΗ ΜΟΥ ΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΚΟΒΕΤΑΙ, ή αλλιώς, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ!


Όλοι όσοι έχουν έναν κάπως ποιο εκλεπτυσμένο ουρανίσκο και δεν αρκούνται στα άγευστα, άοσμα, ανούσια και συνηθισμένα φαγητά. Σίγουρα έχουν δοκιμάσει την ξινόπικρη γεύση της κάπαρης και, σίγουρα, έχουν γίνει fun του μικρού αυτού «κόμπου», που συνοδεύει από μια απλή χωριάτικη σαλάτα, μέχρι μεγαλεπήβολα κυρίως πιάτα σε ακριβά ή αλλιώς gourmet εστιατόρια.
Ο πατέρας του γαμπρού μου, ο μπάρμπα Νίκος, ήταν ένας άνθρωπος γέννημα θρέμμα αγρότης. Κάποιος από αυτούς που παλεύουν μέχρι τα βαθειά γεράματά τους με την γη. Κάποιος που έχτισε το σπίτι του, όπως όλοι τότε, κουβαλώντας πέτρα την πέτρα με τον ώμο από το Γερούσι. Κάποιος από αυτούς που εμείς, οι ξιπασμένοι αστοί, τους αποκαλούμε χωριανούς. Πάντα όταν η κουβέντα έγερνε στο οικονομικό μου έλεγε: «Ξέρεις πόσα λεφτά είναι χάμω; Αρκεί να έχεις γερή μέση, να σκύβεις να τα μαζεύεις!». Βέβαια δεν εννοούσε τα χαμένα χαρτονομίσματα και κέρματα που κατά καιρούς έχουν απολέσει κάποιοι περαστικοί. Εννοούσε πράγματα τα οποία η γη και σαν επέκταση η φύση, μας τα δίνει απλόχερα χωρίς τον κόπο της καλλιέργειας, αλλά μονό αυτόν της συγκομιδής. Ρίγανη, φασκόμηλο, τσάι, σαλιγκάρια, χόρτα του βουνού, μάραθο, κάπαρη, κρίταμο και τόσα άλλα βοτάνια που στις μέρες μας καταστήματα με οικολογικά - παραδοσιακά προϊόντα, μοσχοπουλούν στις βιτρίνες τους. Με τα χρόνια ο τρόπος ζωής άλλαξε, δεν νοείται τώρα «μοντέρνος» άνθρωπος με γαριασμένα και σκασμένα χέρια από τις εργασίες στην ύπαιθρο, παρά μόνο με ταλαιπωρημένα δάχτυλα από το chating. Πολλαπλές κοίλες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους από τις ατέλειωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή και αυτήν την ριμάδα την παχυσαρκία, από τις περίσσιες θερμίδες του πλούσιου σε λιπαρά βραδινού, που πριν προλάβει να κατέβει από τον οισοφάγο μας, είμαστε στο κρεβάτι! Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι επαναλαμβάνεται και εδώ και κάποια χρόνια, αρκετοί είναι αυτοί που βγάζουν τα προς το ζην από τις καθημερινές μετάνοιες στο ύπαιθρο. Πενία τέχνες κατεργάζεται λέει το ρητό και οι μέρες που ζούμε υπό την απειλή της οικονομικής κατάρρευσης του κράτους και την πλήρη αποσύνθεση της κοινωνίας μας, ίσως βγάλει κι άλλους εκεί έξω. Κυνηγοί του μεροκάματου. Περί κάπαρης ο λόγος και οι κατηγορίες που χωρίζονται τα προϊόντα που προσφέρει αυτό το φυτό είναι τα εξής: Κάπαρη, καπαρόφυλλα, αγγουράκια και μύτες! Όχι αυτές που χώνονται γύρω γύρω και μυρίζουν τις βρωμιές των αφεντάδων μας, τις άλλες του φυτού εννοώ. Από τις αρχές του Απρίλη και μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού περίπου, η παραγωγή της κάπαρης είναι σε πλήρη εξέλιξη. Αυτοί λοιπόν οι μεροκαματιάρηδες της υπαίθρου, ξεκινούν το κυνήγι αυτού του πανάκριβου καρπού, τον οποίο μεταπουλούν σε καταστήματα με βιολογικά – οικολογικά – παραδοσιακά προϊόντα κερδίζοντας μέχρι και 5,000 € την σεζόν, ίσως και παραπάνω! Φυσικά, άλλη τιμή έχει ο καρπός, άλλη τα φύλλα, άλλη τα αγγουράκια που παράγονται αφού ο καρπός γίνει λουλούδι κι άλλη οι μύτες, τις οποίες αν τις κόψει κάποιος, ουσιαστικά αφήνει το φυτό χωρίς κεφάλι και στείρο. Το φυτό της κάπαρης καθώς μεγαλώνει τα κλαδιά του, παράγει τους καρπούς. Όταν λοιπόν κάποιος κόψει στην άκρη το κλαδί, δεν θα κάνει άλλους καρπούς. Τα ακρωτηριασμένα φυτά της κάπαρης είναι αναρίθμητα και όλα θυσιάζονται στον βωμό του χρήματος. Κατά κοινή ομολογία, ηθική αυτουργία φαίνεται να έχουν οι επαγγελματίες που «δολώνουν» τους διάφορους φυσιοδίφεις, αλλά ας μην εμβαθύνουμε προς αυτό το σημείο. Πρώτα η υγεία και το μεροκάματο δεν λέω, αλλά οι υπόλοιποι που θέλουν κι αυτοί να γαργαλήσουν τον ουρανίσκο τους με αυτή την θεσπέσια γεύση, τι θα κάνουν; Γιατί ντε και καλά πρέπει να πληρώσουν και μάλιστα ακριβά; 17 ευρώ το κιλό παρακαλώ! Γι’ αυτό, μη μου τις μύτες κόβεται ρε παιδιά. Ναυαγός είμαι κι εγώ, όχι πλοιοκτήτης!

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΑΡΑΓΑΔΙ ΓΙΑ ΧΟΡΤΑΤΟΥΣ.Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου "ΚΥΝΗΓΙ" στις 19/5/10



Είχε περάσει αρκετός καιρός που ο φίλος μου ο Λευτεράκης είχε γίνει Καπεταν Λευτέρης! Όχι δεν ήταν απόφοιτος της σχολής Εμποροπλοιάρχων, απλά είχε πάρει σκάφος. Μην φανταστείτε καμιά θαλαμηγό, μια πλαστική βάρκα 4.5 μέτρα ήταν κι άλλα τόσα με την φαντασία του σύνολο 9! Είχε μάθει τόπους, τρόπους, τεχνικές, κόλπα και όλα αυτά τα οποία κάνουν κάποιον ερασιτέχνη ψαρά να μοιάζει με θαλασσόλυκο σε κάθε εξιστόρηση ενός απλού ψαρέματος.
«Σου έχω πει τόσες φορές να πάμε για ψάρεμα κι όλο το αποφεύγεις» Έτσι ξεκίνησε η κουβέντα μας. « Πάμε ρε, να φας κανένα φρέσκο ψαράκι!». «Άντε να πάμε» απάντησα εγώ και άνοιξα τον ασκό του Αιόλου για την γυναίκα μου, η οποία ζαλίζεται ακόμα και αν πλοίο είναι πάνω σε δεξαμενή! Το ψάρεμα θα προηγούνταν ενός Κυριακάτικου μπάνιου, συνοδεία του ωραίου φύλου. Η προετοιμασία κράτησε όλη την εβδομάδα. Να πάρουμε γαρίδα, να την καθαρίσουμε, να την βάλουμε στην ζάχαρη να σφίξει, να δολώσουμε το παραγάδι, να υποχρεωθούμε στον γείτονα (που είχε μεγάλο ψυγείο) να μας το συντηρήσει για δυο τρεις μέρες με την υπόσχεση του μεζέ κτλ. Οι γυναίκες είχαν επιφορτιστεί με την προετοιμασία των υπολοίπων λεπτομερειών και του κολατσιού, να μην μαυρίσουμε και στην πείνα ψαράδες πράγμα! Στις καθημερινές μας συναντήσεις ήταν η μόνη συζήτηση που μας απασχολούσε καθ’ ότι ο παράγοντας «γυναίκα», χαλούσε τα σχέδια της ελεύθερης επιλογής του ψαρότοπου που, κατά τα λεγόμενα του καπεταν Λευτέρη, «έβραζε» από ψάρια! Μετά από πολλές μουτζούρες σε χαρτοπετσέτες, κόλες τετραδίων, και χάρτινα τραπεζομάντιλα, η πορεία πλεύσης καθορίστηκε. Άγιος Στέφανος, μεγάλη η χάρη Του. «Θα κάνουν οι γυναίκες το μπάνιο τους, κι εμείς θα πάμε στο δίπλα λαγκόνι. Δεν είναι όπως το άλλο μέρος που σου έλεγα, αλλά είναι πολύ καλό κι αυτό» Τάδε έφη: καπεταν Λευτέρης. Εγώ κρατώντας μικρό καλάθι, μιας και ποτέ δεν είχα χορτάσει από τα ψαρέματά μου, του έλεγα ότι το δικό μου το ζητούμενο ήταν να κάνουμε την πλάκα μας. «Μην είσαι χαζός, θα βαρεθείς να τρως ψάρια. Η γυναίκα μου όταν της λέω για ψάρεμα γκρινιάζει γιατί δεν έχουμε άλλο χώρο στο ψυγείο. Α! να πάρουμε και κάρβουνα να τα ψήσουμε επί τόπου;» Τέτοια σιγουριά!
Ήρθε η Κυριακή και η γυναίκα μου, εγώ και η λαχτάρα μου που, μετά από τόσα λόγια, είχε γίνει σιγουριά περιμέναμε στον μόλο τους καραβοκύρηδες για να σαλπάρουμε. Είχαμε ραντεβού με τα ψάρια βλέπεις. Όση ώρα περιμέναμε η γυναίκα μου έβλεπε την φελούκα του Λευτέρη να τραμπαλίζεται στο αντιμάμαλο του ντόκου και κατέβαζε τις δραμαμίνες σαν κουφέτα! «Που θα πάμε με αυτό το καρυδότσουφλο 4 άτομα; Θα πνιγούμε» Το κέφι και η αισιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο από το πρωί. Ήρθαν οι άλλοι και με την ψυχή μου μαύρη σαν τον χάρο, από την γρίνια, μπήκαμε μέσα. Ντούκου ντούκου μηχανάκι, ντούκου το παλιό μεράκι λέει το τραγούδι και η εξάτμιση από την μικρή diesel μηχανή, άφηνε με την βοήθεια του καιρού τις αναπνοές της πάνω στο πρόσωπο της γυναίκας μου. Όπως ήταν φυσικό και επόμενο δεν άργησε κι εκείνη με την σειρά της, να μαλαγρώσει το μέρος και να μας χαλάσει το κέφι όλων. Μια διαδρομή δυο μιλίων σκάρτα, την κάναμε 45 λεπτά, αφού η γέφυρα αποφάσισε να αλλάξει ρότα και να βάλει τον καιρό πρύμα, για να εξασφαλίσει στους επιβάτες ένα άνετο και ευχάριστο ταξίδι. Μόνο οι καμαρότοι έλειπαν για να αισθανθούμε ότι ταξιδεύουμε με κρουαζιερόπλοιο! Φτάσαμε επί τέλους και όρμισα έξω για να δέσω το σκάφος και ν’ αρχίσει η αποβίβαση κάνοντας στο καλαμπούρι την γνώριμη φωνή που ακούμε από τα μεγάφωνα των πλοίων. «Προσοχή παρακαλώ, οι κύριοι επιβάτες με προορισμό τον Άγιο Στέφανο παρακαλούνται όπως εξέλθουν. Το πλοίο θα αναχωρήσει αμέσως για ψάρεμα». Αφού έφυγαν η γρίνια και η κακοτυχιά από μέσα, βάλαμε πλώρη για το μέρος. «Σταθερά το τιμόνι κι οι στροφές κι άστα όλα πάνω μου» πρόσταξε ο καπετάνιος μου και εγώ υπάκουσα, με βόλευε κιόλας! Να τα καλάρια, να τα βαρίδια κατά διαστήματα, παρ’ το δεξιά, όλο αριστερά, φούντα και το τελευταίο καλάρι και πάμε για μπάνιο. Τόσο απλά, λυτά κι ωραία. Εγώ κοιτούσα τον βυθό και απορούσα μέσα μου τόσο για το βάθος, όσο και για τον διάκοσμο, αλλά δεν μίλησα «Θα ξέρει αυτός» είπα. Πέρασε ο απαιτούμενος χρόνος και ο σατράπης καπετάνιος με διέταξε να ετοιμαστώ για να πάρουμε επάνω τα εργαλεία. Από το πρώτο αγκίστρι άρχισαν τα όργανα και ο καπεταν Λευτέρης, ο φωτεινός παντογνώστης, μεταμορφώθηκε σε κάποιον που μάλλον είχε βουνίσιες ρίζες. «Τι να πω δεν ξέρω, τέτοια ήττα πρώτη φορά τρώω» έλεγε και ξανάλεγε κοιτώντας πότε πότε κι εμένα, ρίχνοντας έμμεσα τις ευθύνες πάνω μου και στο κακό μου κάρμα. Τα αγκίστρια ανέβαιναν το ένα μετά το άλλο στην βάρκα και όλα, μα όλα, ήταν γεμάτα φύκια! Εγώ καμωνόμουν τον σοβαρό και τον στενοχωρημένο, αλλά από μέσα μου τα τρανταχτά γέλια έκαναν πάνω κάτω. Γέμισε η λεκάνη του παραγαδιού με φύκια, όπως ήταν φυσικό, αφού πάνω σε φύκια τα είχαμε ρίξει. Ο Λευτέρης κόκκινος από τα νεύρα και βγάζοντας ατμούς από τα’ αυτιά, έβριζε πότε εμένα και πότε τις γυναίκες για την γρουσουζιά. Βάλαμε πλώρη για πίσω κι εγώ, τσιμουδιά! Κάναμε μπάνιο, φάγαμε και συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων, για τον φόνο ούτε λέξη. Οι γυναίκες κάτι πήγαν να πουν, αλλά κόπηκε εν τη γενέσει της η κουβέντα από το βλοσυρό βλέμμα του καπετάνιου. Ο ήλιος έδυε όταν πατήσαμε τον μόλο, μαζί με όλα τα συμπράγκαλα έβγαλα και την λεκάνη με τα φύκια. Μην μπορώντας να αντισταθώ άλλο στον πειρασμό, πέταξα την μπόμπα πέφτοντας κάτω από τα γέλια «Ρε Λευτέρη, πάρε κι εσύ κανένα ψαράκι ποιος θα τα φάει όλα αυτά».

Διαβούλευση - Απαγόρευση Κυνηγίου στον Υμηττό


Ω Ρ Ι Ω Ν - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
www.orion.net.gr orion@orion.net.gr Αθήνα, 19/5/2010

Προς: - Υπουργό ΠΕΚΑ κα Τ.Μπιρμπίλη
- Υφυπουργό ΠΕΚΑ, κο Αθ.Μωραϊτη

Κοιν: - Πολιτικός κόσμος
- Μέσα μαζικής ενημέρωσης
- Κυνηγετικές οργανώσεις
- Κυνηγ.Περιοδικά και Ιστοσελίδες
- Επαγγελματίες του κυνηγ.χώρου
- Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα

Θέμα: Διαβούλευση - Απαγόρευση Κυνηγίου στον Υμηττό



Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Αξιότιμε κύριε Υφυπουργέ,

Το 2010 έχει χαρακτηριστεί «Έτος Βιοποικιλότητας» και η Ελλάδα, όπως και πολλές άλλες χώρες της ΕΕ, καλείται να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες έτσι ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της στα πλαίσια των διεθνών προσπαθειών που γίνονται για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας και των φυσικών ενδιαιτημάτων.

Η χώρα μας καλείται επίσης μέσα από τις δράσεις που θα αναλάβει το νεοσύστατο Υπουργείο ΠΕΚΑ, να καλύψει τα κενά που έχουν αφήσει τα μέχρι πρότινος συναρμόδια Υπουργεία στον τομέα της προστασίας των τελευταίων σχετικά ανέπαφων φυσικών περιοχών κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, όπως για παράδειγμα συμβαίνει αυτές τις μέρες με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού που έχει κατατεθεί για δημόσια διαβούλευση.

Οι απαιτούμενες ενέργειες και πρωτοβουλίες που θα ληφθούν πρέπει να έχουν επομένως σαν βασικό στόχο την αντιμετώπιση των αιτιών μείωσης της βιοποικιλότητας, οι οποίες σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι «... η καταστροφή, ο κατακερματισμός και η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων λόγω επιβλαβούς μεταβολής της χρήσης της γης, η υπερεκμετάλλευση και η μη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, τα χωροκατακτητικά ξένα είδη, το παράνομο εμπόριο απειλουμένων με εξαφάνιση ειδών, η αύξηση της οξύτητας των ωκεανών, η ρύπανση, και, σε αυξανόμενο βαθμό, η αλλαγή του κλίματος είναι οι ισχυρότερες πιέσεις που υφίσταται η βιοποικιλότητα...»

Στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού, η εγκατάσταση των μητροπολιτικών πάρκων (που θα αποτελέσουν τον κύριο προορισμό και πόλο έλξης των μελλοντικών επισκεπτών της περιοχής) έχει προγραμματιστεί σε περιοχές που ήδη απαγορεύεται η θήρα. Έτσι με βάση το σημερινό καθεστώς εξασφαλίζεται πλήρως πως οι δραστηριότητες της αναψυχής των πολιτών και της θήρας δεν θα επικαλύπτονται.

Σε ότι αφορά στην προστασία της βιοποικιλότητας, όπως προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η άσκηση της αειφόρου θήρας όχι μόνο δεν αποτελεί απειλή για τη βιοποικιλότητα αλλά αντίθετα την ενισχύει σημαντικά μέσα από την προστασία και διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων, για την οποία οι κυνηγοί καταβάλλουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σημαντικές προσπάθειες και κονδύλια. Για τον παραπάνω λόγο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως η θήρα αποτελεί δραστηριότητα πλήρως συμβατή με τους σκοπούς της προστασίας και της αειφορικής διαχείρισης ακόμα και εντός των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000, όπως φαίνεται στα παρακάτω αποσπάσματα:

«... αναγνωρίζεται πλήρως η νομιμότητα της θήρας αγρίων πτηνών ως μορφή βιώσιμης χρήσης. Η θήρα αποτελεί δραστηριότητα που αποφέρει σημαντικά κοινωνικά, μορφωτικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε διάφορες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αριθμός των ειδών, των οποίων επιτρέπεται η θήρα, είναι περιορισμένος και περιλαμβάνεται στην οδηγία, όπου καθορίζεται και μία σειρά οικολογικών αρχών και νομικών υποχρεώσεων σχετικών με την εν λόγω δραστηριότητα, τις οποίες τα κράτη μέλη οφείλουν να εφαρμόζουν μέσω της νομοθεσίας τους. Τα προαναφερθέντα παρέχουν το πλαίσιο διαχείρισης της θήρας...»

«... Η θήρα είναι μία από τις πολλές πιθανές χρήσεις των περιοχών NATURA 2000, ενώ άλλες χρήσεις είναι η γεωργία, η αλιεία και άλλες μορφές αναψυχής. Δεν υπάρχει γενικό τεκμήριο κατά του κυνηγίου σε περιοχές NATURA 2000 βάσει των οδηγιών σχετικά με την προστασία της φύσης...»

«... Η αειφόρος θήρα μπορεί να αποβεί επωφελής σε ότι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων μέσα στις περιοχές NATURA 2000 και γύρω από αυτές...»

«... Μερικές από τις σημαντικότερες περιοχές άγριας ζωής στην Ευρώπη έχουν επιβιώσει των πιέσεων ανάπτυξης και εξάλειψης εξαιτίας των συμφερόντων διαχείρισης των θηραμάτων...»

Σε ότι αφορά τη σημερινή προστασία του Υμηττού αξίζει να αναφερθεί πως οι περιοχές του στις οποίες επιτρεπόταν μέχρι φέτος η θήρα, είναι οι μόνες που έχουν διατηρηθεί σχετικά ανέπαφες από πυρκαγιές, αυθαίρετη δόμηση και ρύπανση γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις συνεχείς περιπολίες των κυνηγών και των θηροφυλάκων των Κυνηγετικών Συλλόγων, οι οποίοι σε καθημερινή βάση καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου βρίσκονται στην περιοχή και επεμβαίνουν ή (όπου αυτό δεν είναι εφικτό) ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές για κάθε παράβαση που πέφτει στην αντίληψή τους.

Από τα παραπάνω γίνεται προφανές πως η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος σχετικά με την άσκηση της θήρας στον Υμηττό, δεν έρχεται σε αντίθεση με τις άλλες δραστηριότητες αναψυχής, ούτε με την προστασία της βιοποικιλότητας.

Εκτός αυτών, σχετικά με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θέσπισης μέτρων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος κάποιας περιοχής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνωρίζει πλήρως την ανάγκη συμμετοχής των χρηστών και των κατοίκων της περιοχής για την επίτευξη αποτελεσματικής προστασίας της και δεν προτείνει απαγορεύσεις αλλά εφαρμογή της ορθής - αειφορικής χρήσης τονίζοντας τη σημασία της διαχείρισης μέσα από κοινώς αποδεκτά μέτρα και βάσει συγκεκριμένου σχεδίου και στόχων. Παραθέτουμε τα σχετικά αποσπάσματα:

«... η δράση της ΕΕ επιτρέπει την πλήρη συμμετοχή όλων των φορέων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο στην ανάπτυξη πολιτικών και πρωτοβουλιών και πιστεύει ότι αυτές οι συμμετοχικές προσεγγίσεις θα οδηγήσουν με τη σειρά τους στις αναγκαίες και συμπληρωματικές πρωτοβουλίες «από τη βάση στην κορυφή» από εκείνους που συμμετέχουν άμεσα στη διαχείριση της χρήσης της γης -και της θάλασσας- και ιδίως τις τοπικές κοινότητες...»

«... η προστασία της βιοποικιλότητας και η διατήρηση των οικοσυστημικών υπηρεσιών απαιτούν οικονομικώς αποδοτικές πολιτικές και δράσεις και υπερβαίνει κατά πολύ τις προστατευόμενες περιοχές και τα οικολογικά δίκτυα...»

«... είναι σημαντικό να καθοριστεί σαφής βάση αναφοράς, η οποία θα καθορίζει τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογούνται τα επιτεύγματα, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποκατάσταση μπορεί επίσης να συνίσταται σε φυσική αναζωογόνηση...»

«... Πρέπει, ως εκ τούτου, η θήρα, η οποία αποτελεί χρήσιμη κατανάλωση της άγριας ζωής, να τοποθετηθεί στο ευρύτερο πλαίσιο της αειφόρου χρήσης των πόρων...»

Δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί πως το Υπουργείο ΠΕΚΑ καταργεί στο σύνολό τους τα όσα ορίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σχετικά με την προστασία της βιοποικιλότητας και των φυσικών ενδιαιτημάτων και την επίδραση που μπορεί να έχει η θήρα σε αυτά, με την πρόταση ολικής απαγόρευσης της θήρας στην περιοχή του Υμηττού που επιχειρείται με την παράγραφο 3 του άρθρου 7 του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος.

Καταργεί επίσης την προτεινόμενη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσέγγιση στη διαδικασία λήψης διαχειριστικών μέτρων με σκοπό την προστασία κάποιας περιοχής, με δεδομένο το γεγονός πως δεν προηγήθηκε της προτεινόμενης απαγόρευσης θήρας στον Υμηττό διάλογος με σκοπό να κατατεθεί η γνώμη των κυνηγών σχετικά με τα μέτρα που θα τους επηρεάσουν άμεσα.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως δεν έχει ληφθεί μέχρι στιγμής, αλλά και δεν προτείνεται για το μέλλον κάποιο ουσιαστικό μέτρο για την προστασία της βιοποικιλότητας στην περιοχή, συνιστούν αρνητικά διακριτική μεταχείριση σε βάρος των κυνηγών του λεκανοπεδίου.

Με δεδομένη την πρόθεση του ΥΠΕΚΑ να απαγορεύσει ολοκληρωτικά τη θήρα στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού, αλλά και τους φημολογούμενους σχεδιασμούς για εκτεταμένους κατά χώρο και χρόνο περιορισμούς της θήρας σε όλη τη χώρα με το πρόσχημα της προστασίας της βιοποικιλότητας, χωρίς να έχει σχεδιαστεί παράλληλα κάποιο άλλο ουσιαστικό μέτρο που να αντιμετωπίζει τις πραγματικές απειλές για τη βιοποικιλότητα και τα φυσικά ενδιαιτήματα, θεωρούμε ότι οι αναιτιολόγητες και εν πολλοίς άσκοπες απαγορεύσεις έρχονται σε αντίθεση με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αρχή της αναλογικότητας.

Με βάση τα παραπάνω, ζητούμε την κατάργηση της παραγράφου 3 του άρθρου 7 του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει την ολική απαγόρευση της θήρας στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού και αιτούμαστε τη διατήρηση των ρυθμίσεων θήρας που ισχύουν μέχρι σήμερα στην περιοχή.

Πηγές:
1. Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών.
http://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/hunting_guide_el.pdf
2. Βιοποικιλότητα μετά το 2010 - Όραμα και στόχοι σε επίπεδο EΕ και παγκόσμιο επίπεδο και διεθνές καθεστώς πρόσβασης και συμμετοχής στα οφέλη.
http://register.consilium.europa.eu/pdf/el/10/st07/st07536.el10.pdf


Για τον Ωρίωνα με εκτίμηση,

O Πρόεδρος Δημήτρης Χριστοδουλάκης
Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΝΗΓΙ



-Νερό στα χέρια των κυνηγών το κυνήγι...!
-Στα παλαιότερα των υποδημάτων της γράφει η κ. ΥΠΕΚΑ τις οργανώσεις και 230.000 κόσμο, εκτός τους εργαζόμενους που ζούν απο το κυνήγι εν μέσω οικονομικής κρίσης.




Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αυτήν την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ...!


Υ.Π.Ε.Κ.Α.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Συγκρότηση Επιτροπής Φύση 2000

Θέμα « Συγκρότηση Επιτροπής Φύση 2000»

Στην προσπάθεια να διασφαλιστεί η επιστημονική εποπτεία των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και να τεθούν οι σωστές βάσεις για τη διαφύλαξη και διαχείριση τους, το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προχώρησε στη συγκρότηση της «Επιτροπής Φύση 2000», όπως προβλέπεται από το άρθρο 5 της KYA 33318/3028/1998 «Καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων (ενδιαιτημάτων) καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» (ΦΕΚ Β΄1289/28.12.1998)
Ως μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ορίστηκαν οι ακόλουθοι :
Βώκου Δέσποινα, Καθηγήτρια στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωματικό μέλος ο Δημητρακόπουλος Παναγιώτης, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Δημόπουλος Παναγιώτης, Καθηγητής στο Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και αναπληρωματικό μέλος ο Κωνσταντινίδης Θεοφάνης, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Μυλωνάς Μωϋσής, Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και αναπληρωματικό μέλος ο Σφενδουράκης Σπύρος, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Βερροιόπουλος Γιώργος, Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών και αναπληρωματικό μέλος ο Καρακάσης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Διαμαντής Στέφανος, Τακτικός Ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας και αναπληρωματικό μέλος ο Γκανάτσας Πέτρος, Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Χαϊντούτη Κωνσταντίνα, Καθηγήτρια στο Τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών και αναπληρωματικό μέλος ο Τσαντίλας Χρήστος, Τακτικός Ερευνητής στο Ινστιτούτο Χαρτογράφησης και ταξινόμησης Εδαφών Λάρισας του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας.
Γώγος Κωνσταντίνος, Επίκουρος Καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Καραβέλλας Δημήτρης, Διευθυντής του WWF Ελλάς και αναπληρωματικό μέλος η Μαυρογεώργου Δάφνη, στέλεχος της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.
Κοτομάτας Σπύρος, Διευθυντής της MOm, και αναπληρωματικό μέλος η Ράγκου Πολυξένη, μέλλος της ΠΑΝΔΟΙΚΟ και Λέκτορας Περιβαλλοντικής Εκπ/σης της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σπανός Λουκάς, Ειδικός Συνεργάτης του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και αναπληρωματικό μέλος η Φέρτη Ελένη, Χημικός ΜηχανικόςΣυνεργάτηςτου ίδιου Υπουργείου.
Σταματοπούλου Ιωάννα, Γεωπόνος, από τη Δ/νση Χωροταξίας & Προστασίας Περιβάλλοντος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και αναπληρωματικό μέλος η Δροσινού Ιουλία, Γεωπόνος, από την Δ/νση Χωροταξίας & Προστασίας Περιβάλλοντος του ίδιου Υπουργείου.
Τρύφων Ελένη, Βιολόγος, από το Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και αναπληρωματικό μέλος η ’ννη Κατερίνα, Δασολόγος από την Δ/νση Δασών και Δρυμών και Θήρας του ίδιου Υπουργείου.
Φωτοπούλου Μακρίνη, Πολιτικός Μηχανικός, Προϊσταμένη του Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και αναπληρωματικό μέλος ο Ξενούλης Γιάννης, Μεταλλειολόγος Μηχανικός, από το Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος του ίδιου Υπουργείου.
Τσαλκανδρά Δάφνη, Μηχανικός, από το Τμήμα Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και αναπληρωματικό μέλος η Κοκκώνη Μαργαρίτα, Φυσικός, από τη Γενική Γραμματεία Ολυμπιακής Αξιοποίησης του ίδιου Υπουργείου.
Νταβάκου Ανθή, Υποπλοίαρχος Λ.Σ., από το Τμήμα Πρόληψης και Αντιμετώπισης Ρύπανσης του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και αναπληρωματικό μέλος ο Λιανός Αντώνης Υποπλοίαρχος Λ.Σ. από το Τμήμα Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Ρύπανσης του ίδιου Υπουργείου.

Πρόεδρος της Επιτροπής ορίζεται η Βώκου Δέσποινα και αναπληρωτής πρόεδρος ο Δημόπουλος Παναγιώτης.

Η πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 10 Μαΐου, παρουσία της Υπουργού και είχε ενημερωτικό χαρακτήρα. Τα μέλη της Επιτροπής θα ασχοληθούν κατά προτεραιότητα με την εφαρμογή της Οδηγίας 92/43 που αφορά στην προστασία των ειδών και των οικοτόπων της χώρας.

ΠΗΓΗ: KYNIGOS.NET.GR
=========================================================== 
Τελικά το να είσαι πρόεδρος, ευτυχώς όχι για όλους, συνεπάγεται με το να είσαι και “LOOSER”. Φυσικά και το παραπάνω κείμενο είναι μια ακόμα ήττα, την οποία χρεώνεται η ΚΣΕ σε επίπεδο προέδρου με τελικούς αποδέκτες τους Έλληνες κυνηγούς. Κύριε Παπαδόδημα αν δεν το έχετε καταλάβει μας οδηγείτε με μαθηματική ακρίβεια, αν όχι σε πλήρη παύση, σε μια συρρίκνωση χωρίς προηγούμενο, μα και γυρισμό. Σαφώς το προφίλ σας είναι πολύ «χαμηλό» έναντι εκείνου των Οικ(Ω)λόγων. Έχετε υπ’ όψιν σας, ότι όταν θα ζητήσετε την βοήθεια της μάζας που διοικείτε, θα βαρεθείτε να μετράτε γυρισμένες πλάτες και θα έχουμε ΟΛΟΙ μας δίκιο.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ποιοι είμαστε & πώς πρέπει να παραμείνουμε



Ο Γερμανικός "πολιτισμός":Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο: Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου। Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας। Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή. Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες. Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς. Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε». Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.
Και ο Ελληνικός Πολιτισμός:Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ. Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα.

Από το βιβλίο "Η Μαύρη Βίβλος της Αντίστασης"

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Ψήφισμα της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου


ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Δ' Κ.Ο.Σ.Ε.
ΧΡ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 18, ΚΟΡΩΠΙ
ΤΗΛ: 210-6624420, ΦΑΞ: 210-6022094
URL: www.kskoropiou.gr MAIL: kskorop@otenet.gr Κορωπί, 11-5-2010

Θέμα: Ψήφισμα της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου
Η Γενική Συνέλευση αφού έλαβε υπόψη της:
Το γεγονός ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, έχει επανειλημμένα εκδηλώσει την καθαρά αντικυνηγετική του θέση παίρνοντας διάφορες αποφάσεις που χωρίς λόγο και με καμία απολύτως τεκμηρίωση επιβάλει απαγορεύσεις κυνηγίου.
Τις ραγδαίες εξελίξεις που αφορούν την κυνηγετική δραστηριότητα στην περιοχή μας και πιο συγκεκριμένα το Προεδρικό Διάταγμα "Προστασία ορεινού όγκου Υμηττού" που βρίσκεται υπό διαβούλευση και προτείνει την απαγόρευση της θήρας στο μεγαλύτερο μέρος της περιοχής αρμοδιότητάς μας.
Το γεγονός ότι επιχειρείται ακόμα μία ατεκμηρίωτη και αναίτια απαγόρευση θήρας.
Το γεγονός ότι παραγνωρίζεται και απαξιώνεται συστηματικά το τεράστιο έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων στη περιοχή του Υμηττού και ιδιαιτέρως του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου (σπορές, ποτίστρες, θηροφύλαξη, απελευθερώσεις, πυρασφάλεια), το οποίο έργο προέρχεται αποκλειστικά από ιδίους πόρους και με εθελοντική εργασία, χωρίς κρατική συνδρομή ούτε ενός ευρώ, στους τομείς βελτίωσης του φυσικού περιβάλλοντος και αποτελεσματικής θηροφύλαξης της περιοχής.
Το γεγονός ότι οι διάφορες Μ.Κ.Ο. που χρηματοδοτούνται γενναία από ευρωπαϊκά και εθνικά κονδύλια έχουν αναγορευτεί ως οι μοναδικοί συνομιλητές (ή νομοθέτες;) του Υπουργείο προτείνοντας αναίτια την απαγόρευση θήρας στην περιοχή μας, ενώ αντιθέτως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις και ο Κυνηγετικός Σύλλογος Κορωπίου και το αναγνωρισμένο έργο τους πάνω από 40 χρόνια στην προστασία του Υμηττού αγνοούνται.
Η Γενική Συνέλευση εκφράζει την έντονη ανησυχία της για:
Τη διαφαινόμενη προσπάθεια περιθωριοποίησης του κυνηγίου που το τελευταίο διάστημα φαίνεται να λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις και η οποία ξεκινά από το Υμηττό, για να κλιμακωθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας μας.
Τις δύσκολες περιόδους που βιώνουμε σαν χώρα και το επιπλέον πλήγμα που η προτεινόμενη απαγόρευση θα δημιουργήσει, όχι μόνο στους κυνηγούς αλλά και στους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας.
Την επιπλέον ατεκμηρίωτη συρρίκνωση του κυνηγετικού χώρου που στην περιοχή μας θα επιφέρει ανισοκατανομή της κυνηγετικής δραστηριότητας και αρνητικές επιδράσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Το γεγονός ότι η προτεινόμενη απαγόρευση γίνεται ερήμην των χρηστών της περιοχής οι οποίοι απείχαν μέχρι σήμερα από όλες τις διαδικασίες. Οι κυνηγοί μέλη του Κ.Σ.Κορωπίου προειδοποιούν από τώρα τους εμπνευστές αυτών των σχεδίων ότι θα αρνηθούν να μετατραπούν σε εξιλαστήρια θύματα της ανεπάρκειας ή της αδιαφορίας που προσπαθεί να πραγματωθεί από το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα.
Το γεγονός ότι η μοναδική πηγή έμπνευσης της επιχειρούμενης απαγόρευσης θήρας στον Υμηττό πηγάζει αποκλειστικά από τα συναισθήματα κάποιων. Παρατηρείται μια μεθοδευμένη προσπάθεια κάποιων να θέσουν το θέμα στο συναισθηματικό και ψυχολογικό τομέα, εκεί που το κυνήγι είναι προσωπική υπόθεση και προσωπική επιλογή.
Τον τρόπο που κάποιοι σκόπιμα αγνοούν βασικές αρχές της διατήρησης της βιοποικιλότητας μεταξύ των οποίων είναι η ορθολογική χρήση μέρος της οποίας είναι και το αειφόρο κυνήγι.
Η Γενική Συνέλευση καλεί:
Την κα.Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής Μπιρμπίλη Τίνα και τον κ.Υφυπουργό Μωραΐτη Αθανάσιο του οποίου αρμοδιότητα είναι και η θήρα, να αποσύρουν την παράγραφο 3 του άρθρου 7 του υπό διαβούλευση Προεδρικού Διατάγματος του Υμηττού και να χρησιμοποιήσουν ενεργά τους κυνηγούς της περιοχής συμπεριλαμβάνοντάς τους στα νέα σχέδια προστασίας του Υμηττού.
Τους κατά τόπους Φορείς, Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης να στηρίξουν και να βοηθήσουν το έργο του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου γιατί με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουν σημαντικά στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Υμηττού και στην οικονομική στήριξη της υπαίθρου.
Όλους τους Βουλευτές και τους Πολιτικούς να ενημερωθούν και να ασκήσουν την επιρροή τους για την στήριξη του έργου του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου.
Τους κατοίκους της περιοχής να συσπειρωθούν, ώστε ν' αντιδράσουν μαζικά, υπεύθυνα και ενωτικά στις επιβουλές που σήμερα "φιλοτεχνούνται" σε κάποια παρασκήνια...
Παρόντες στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση ήταν:
Πλέον των 1000 μελών του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου
Μέλη γειτονικών κυνηγετικών συλλόγων και πολίτες της περιοχής μας
Ο Πρόεδρος της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας κ.Νικόλαος Παπαδόδημας, εκπροσωπώντας 250.000 κυνηγούς
Ο Δήμαρχος Κορωπίου κ.Αθανασόπουλος Θεόδωρος και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου
Ο Βουλευτής Ν.Δ. κ.Βλάχος Γεώργιος τ.Υφυπουργός Ανάπτυξης
Ο Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ.Ασπραδάκης Παντελής
Ο Βουλευτής Ν.Δ. κ.Καντερές Νικόλαος
Ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Ανατολικής Αττικής, κ.Γρίβας Θοδωρής
Ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Ανατολικής Αττικής, κ.Αυγερινός Αθανάσιος
Εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοτεχνών Κυνηγετικών Ειδών
Εκπρόσωποι κυνηγετικών εντύπων και διαδικτυακών τόπων
Μέλος Περιφερειακής του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ.Καλλιωράκης Νίκος
Περιφερειάρχης Πυροσβεστικού Σώματος κ.Μαθιουδάκης Μιχάλης
Υποδιοικητής Πυροσβεστικής Κορωπίου κ.Ανδρικόπουλος Σοφιανός
ΟΜΟΦΩΝΑ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΕΝΕΚΡΙΝΑΝ ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΨΗΦΙΣΜΑ
ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΟΡΩΠΙΟΥ
ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ.
===================================================

"Το παρήγορο και ελπιδοφόρο γεγονός είναι ότι μέσα από τις διάφορες ζυμώσεις βλέπουμε ότι οι κατώτερες βαθμίδες των οργανώσεων μας είναι αυτές που σέρνουν πρώτες τον χορό με πρωτοστάτες τους απλούς κυνηγούς - αφού πραγματικά διψάμε για δράση-, μιάς και οι υψηλότερες (βαθμίδες) αλλάζουν πλευρό , στο ύπνο του δικαίου αφήνοντας τα σάλια να τους τρέχουν στο μαξιλάρι. Ίσως να υπάρχει ακόμα ελπίδα για την αφύπνιση όλων εμάς, έτσι ώστε να μπορέσουμε κάποτε να τοποθετήσουμε πιο κατάλληλα άτομα στο τιμόνι του πλοίου που λέγεται ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΥΝΗΓΙ πριν φτάσουμε να αποθέτουμε δάφνινα στέφανα στον υγρό του τάφο. Τώρα βέβαια δεν ξέρω αν το πλοίο ταξιδεύει ακόμα, ή έχουμε την αίσθηση της κίνησης λόγο του οτι γέρνει προσαραγμένο στον ύφαλο που το πέταξαν οι λάθος χειρισμοί, έτοιμο να τουμπάρει. Κουράγιο! Λίγο ακόμα να σηκώσουμε τον Ήλιο, λίγο ψηλότερα! Tι; Ποιές είναι οι κινήσεις του δκού μας συλλόγου; Εμείς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε χώρο άπλετο, τι να μας κάνει μια ΖΕΠ..." 

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

ΕΓΩ, Ο ΒΟΥΤΗΧΤΗΣ! ΤΥΠΟΣ ΨΑΡΕΜΑ 12 / 5 / 10


Με τον Αντώνη μας συνδέουν πολλά πράγματα. Από την δεύτερη δεκάδα της ηλικίας μας αλληλοπαιδευόμαστε, αλλά εμμένουμε να δενόμαστε κάθε τόσο και πιο πολύ. Με πάντρεψε, του βάφτισα και γενικώς, τα λάδια και τα ξύδια πάνε κι έρχονται! Αύγουστος μήνας του ’94 πρέπει να ήταν. Στο στενό ορμίσκο του Σουσουνιού πλάι στο λιμάνι του Φοίνικα παρέα με τα έτερα μας ήμισυ, απολαμβάναμε το μπάνιο μας σε μια λιλιπούτεια παραλία που την σκέπαζαν από την μια άκρη ως την άλλη, δυο αλμυρίκια όλα κι όλα! Εκτός των τάπερ με τα μεζεδάκια, που ήταν επιμέλεια των γυναικών, από τον εξοπλισμό μας δεν έλλειπαν τα ψαροτούφεκα, οι μάσκες, τα πέδιλα, οι αναπνευστήρες, τα καλάρια, οι ψαροβελόνες και όλα αυτά που κάνουν τις γυναίκες να γκρινιάζουν όταν χρειαστεί να τα σηκώσουν, ενίοτε συχνά πυκνά!
«Άντε, πάμε μια βόλτα;» μου είπε. Εγώ σηκώθηκα με μιας και άρχισα να αρματώνομαι με τα καινούρια μου καλούδια. Το μέρος δεν ήταν κανένας φημισμένος ψαρότοπος, ποιος λογαριάζει τα ψάρια όμως; Τα χρώματα, η ηρεμία και η ανταμοιβή της κατάκτησης του άγνωστου, του απέραντου γαλάζιου σε κάνουν ψυχικά να αισθάνεσαι τρισευτυχισμένος. Η κόπωση στο τέλος του ταξιδιού στο υδάτινο διάστημα είναι τόσο γλυκιά, που ένας και μόνο σαργός στα μάτια σου, φτάνει και περισσεύει για να ταΐσει έναν ολόκληρο λόχο. Ξεκίνησα την πορεία που είχα χαράξει από την ξηρά ατενίζοντας την θάλασσα και δεν άργησα να βρεθώ πάνω από μια συστάδα φυκιών. Η ποσειδωνία απλώνονταν καμία εκατοστή τετραγωνικά μέτρα κι εγώ ερευνούσα, με την μικρού όγκου μάσκα μου, τα σύνορα της για καμιά χειλούτσα κριμένη. Το βλέμμα μου το τράβηξε μια μορφή στο τέλος του ύψους των φυκιών. Ένα αλλόκοτο σχήμα που άλλαζε χρώματα και που είχε σηκωμένα δυο πράγματα στο κεφάλι του σαν κέρατα. Όλες αυτές οι ταινίες με τα μεγάλα θηλαστικά που κατά καιρούς προβάλλονται στην μικρή και μεγάλη οθόνη να καταβροχθίζουν αθώους λουόμενους και ο βαθμός απειρίας μου, που τότε ήταν πολύ ψηλός, με έκαναν να μην ξέρω τι βλέπω. «Ρε τι είναι αυτό» μονολόγησα. Τα μεγάλα πέδιλα, μου εξασφάλιζαν ακαριαία αντίδραση και δύναμη κινήσεων. Εκμεταλλευόμενος λοιπόν πλήρως το μέγεθος τους, έκανα πίσω ολοταχώς προτείνοντας την δελφινιέρα μου στο πλάσμα της αβύσσου που είχε βγει στα ρηχά για να με φάει. Βγάζοντας συχνά πυκνά το κεφάλι έξω έψαχνα να βρω τον Αντώνη. Εκείνος με γυρισμένη την πλάτη, έψαχνε να γεμίσει το δικό του πιάτο, χωρίς να δίνει σημασία για το που είμαι εγώ. Δεν είχα άλλη επιλογή, άρχισα την όπισθεν και μια και δυο, προφασιζόμενος μια κράμπα που μου ταλαιπωρούσε την γάμπα, βγήκα έξω από το νερό σώος και αβλαβής. Μέχρι και τον σταυρό μου έκανα στα κρυφά που την είχα γλυτώσει. Άπραγος μετά από ώρα εμφανίστηκε κι ο άλλος, που με βρήκε να τσακίζω κάτι κεφτέδες απολαμβάνοντας την ασφάλεια της ξηράς. Μπάνιο; Ποιος εγώ; «Ρε δεν μπορώ σας λέω, με πιάνει κράμπα!» Ξανάμπαινα εγώ μέσα; Τον μπελά σου θέλεις; Η ώρα πέρασε κι αυτό το «πράμα» δεν έφευγε από το μυαλό μου. Όταν τόλμησα να φέρω την κουβέντα γύρω από τους υποβρύχιους κατοίκους τις περιοχής, λέγοντας ότι είδα κάτι που έμοιαζε «έτσι κι έτσι» αλλά δεν ήξερα τι είναι και δεν το πείραξα, η ανοιχτή παλάμη του Αντώνη απλώθηκε στο πρόσωπο μου που είχε γίνει κόκκινο από ντροπή, μας άκουγαν γυναίκες! «Τι; Σουπιά;» Μόνο η μάσκα και το όπλο, μου έφταναν για να κατατροπώσω το θηρίο της θάλασσας και να το στείλω να βρει τον δημιουργό του. «Θα σε περιμένει Κουστό» φώναξε μέσα από γέλια ο Αντώνης καθώς εγώ, τσαλαβουτούσα ατρόμητος στον αφρό. Ο τολμών νικά λέει η ρήση κι εγώ τόλμησα και νίκησα! Σε άλλο σημείο της ποσειδωνίας, έχοντας το ίδιο καμουφλάζ περίμενε τον δήμιο της η σουπιά που έφτανε το 1 κιλό! Μια καίρια βολή στο κεφάλι με έκανε κάτοχο του τροπαίου. Στην επιστροφή κατάφερα έναν λίχνο και ένα μπαρμπούνι που χάιδευε την άμμο με τα μουστάκια του. Σαν τον Ποσειδώνα ξεπρόβαλα μέσα από την θάλασσα, κρατώντας τους μεζέδες βουλώνοντας τα στόματα αυτών που είχαν τολμήσει να με αμφισβητήσουν. «Έλα γυναίκα, έφερα να φάμε, εγώ, ο βουτηχτής!»

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών - Δελτίο Τύπου


Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών,
Φύση-Κυνήγι-Ψάρεμα-Παράδοση
Αρματολών 90, 17235, Δάφνη (Αθήνα)
Τηλ. 210.9713.720, Φαξ: 210.9750.882
info@kek.com.gr www.kek.com.gr


Αθήνα 11/5/2010

Προς την Κυνηγετική Οικογένεια
Κοιν: Πολιτικός κόσμος, ΜΜΕ


Θέμα: Ολοκληρωτική απαγόρευση του Κυνηγίου στον Υμηττό


Αγαπητοί συνάδελφοι Κυνηγοί,


το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) έχει υιοθετήσει σχέδιο προεδρικού διατάγματος (ΠΔ) για την προστασία του Υμηττού στο οποίο προβλέπεται η ολοκληρωτική απαγόρευση του κυνηγίου στον Υμηττό. Το σχέδιο του ΠΔ βρίσκεται σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση μέχρι τις 20 Μαϊου 2010 στην παρακάτω διεύθυνση:
www.opengov.gr/minenv/?option=ymitos


Την ολοκληρωτική απαγόρευση του Υμηττού, αν δεν αντιδράσουμε, θα ακολουθήσουν και οι άλλοι ορεινοί όγκοι της Αττικής και σταδιακά της υπόλοιπης Ελλάδας με απώτερο στόχο, μέσω της σαλαμοποίησης, την σταδιακή συρίκνωση και κατάργηση του ελεύθερου κυνηγίου στην Ελλάδα.


Συνάδελφοι, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της διαβούλευσης και υποβάλετε τις απόψεις σας. Ενημερώστε όλους τους γνωστούς σας και βοηθήστε να υποβάλουν τις απόψεις τους όσοι δυσκολεύονται με το internet. Ενημερώστε και πιέστε τον κυνηγετικό σας σύλλογο να δραστηριοποιηθεί και να κινητοποιήσει μαζικά τα μελη του. Είναι απόλυτη ανάγκη να δείξουμε τη δύναμή μας, να δείξουμε ότι εμείς είμαστε οι πραγματικά ενδιαφερόμενοι για ένα υγιές φυσικό περιβάλλον.


Προς ενημέρωσή σας, παραθέτουμε την τοποθέτηση του ΚΕΚ στη διαβούλευση:


===========================================================
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,


η επιχειρούμενη, με την παράγραφο 3 του άρθρου 7 του υπό συζήτηση σχεδίου ΠΔ, ολοκληρωτική απαγόρευση του Κυνηγίου στην ευρύτερη περιοχή του Υμηττού εκτιμούμε πως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης τις οποίες ελπίζουμε ότι γνωρίζετε. Πιο συγκεκριμένα:


Α. Η αειφορική άσκηση της θήρας είναι δραστηριότητα απολύτως συμβατή με τους σκοπούς της προστασίας και της διατήρησης και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών εφόσον υπάρχει η πολιτική βούληση και η επιστημονική γνώση.


Β. Τα μέτρα προστασίας πρέπει να αποφασίζονται σε συνεργασία με τους χρήστες κάθε υπό προστασία περιοχής, οι οποίοι πρέπει να γίνονται αρωγοί των θεσμικών προσπαθειών για την αναγκαία προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής τους. Σε περιπτώσεις δε, που τα διαχειριστικά μέτρα και δράσεις έρχονται αναγκαστικά σε αντίθεση με παραδοσιακές χρήσεις γης (όπως η θήρα) σε μία περιοχή τότε η συναίνεση έρχεται με αντισταθμιστικά οφέλη και ουσιαστικό διάλογο έτσι ώστε να μην τίθεται ποτέ το δίλημμα "περιβάλλον ή άνθρωπος" αλλά να κηρύσσεται μέσα από τα παραπάνω η αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το περιβάλλον.


Έχει γραφτεί ενδεχομένως πολλές φορές αλλά εκτιμούμε πως είναι πάντα επίκαιρη η άποψη του πρώην επιτρόπου περιβάλλοντος, Σταύρου Δήμα, σύμφωνα με τον οποίο "το κυνήγι δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος του περιβάλλοντος αλλά μέρος της λύσης του προβλήματος".


Το Υπουργείο του οποίου ηγείστε, προχώρησε στη σύνταξη σχεδίου ΠΔ περί προστασίας του Υμηττού, χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τους κυνηγούς της περιοχής, οι οποίοι βλέποντας το φυσικό περιβάλλον του λεκανοπεδίου να έχει παραδοθεί άνευ όρων στο τσιμέντο, βρίσκουν μέχρι σήμερα διέξοδο στις λιγοστές περιοχές που διατηρούνται σχετικά ανέπαφες. Αντιλαμβάνεστε πως η παράδοση του λεκανοπεδίου στα οικοδομικά συμφέροντα οφείλεται εν πολλοίς στους προκατόχους σας που δε φρόντισαν έγκαιρα να περιορίσουν την άναρχη δόμηση με αποτέλεσμα η Αθήνα σήμερα να κατέχει μια από τις χειρότερες θέσεις ως προς την ατμοσφαιρική ρύπανση και την παρουσία πρασίνου ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.


Η ολοκληρωτική απαγόρευση του κυνηγίου που αναφέρεται στην παράγραφο 3, του άρθρου 7 του σχεδίου Π. Δ. για την ευρύτερη περιοχή του Υμηττού, δε συνοδεύεται από την απαραίτητη ανάλυση και παράθεση των κριτηρίων με τα οποία επιλέχθηκε ως διαχειριστικό μέτρο. Σε τι βλάπτουν τον Υμηττό οι κυνηγοί κυρία Υπουργέ; Με δεδομένο το γεγονός πως τα μητροπολιτικά πάρκα έχουν προσδιοριστεί στην πλευρά που ήδη απαγορεύεται το κυνήγι, γιατί προχωρήσατε στον πλήρη αποκλεισμό μίας εκ των πλέον παραδοσιακών χρήσεων γης της περιοχής;


Θα περίμενε κανείς πριν τη λήψη των σχετικών αποφάσεων να λάβετε υπόψη ότι:


- Η άσκηση της θήρας αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για δεκάδες χιλιάδες κυνηγούς του λεκανοπεδίου και ο Υμηττός είναι παραδοσιακά ο κοντινότερος κυνηγότοπος για αυτούς.


- Στο μεγαλύτερο μέρος του Υμηττού απαγορεύεται ήδη το κυνήγι αν συνυπολογίσουμε και τις κατοικημένες περιοχές που έχουν αυτομάτως γύρω τους μια ζώνη 250μ απαγόρευσης κυνηγίου.


- Οι κυνηγοί προστατεύουν το περιβάλλον ωσάν το σπίτι τους και καταγγέλλουν κάθε παράβαση ή απειλή που διαπιστώνουν.


- Η ομοσπονδιακή θηροφυλακή των κυνηγών έχει να επιδείξει σημαντικό έργο στην προστασία της υπαίθρου.


- Τα μοναδικά, θηρευτικού ενδιαφέροντος, είδη της ενδημικής πανίδας στον Υμηττό, ο λαγός και η πέρδικα, ευημερούν χάρη στις προσπάθειες των κυνηγετικών συλλόγων της περιοχής.


- Τα αποδημητικά είδη που κυνηγιούνται στον Υμηττό είναι κυρίως η τσίχλα και το ορτύκι, είδη τα οποία βρίσκονται σε ικανοποιητικούς πληθυσμούς σύμφωνα με το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα.


- Οι κυνηγοί μέσω των συλλόγων τους κάνουν έργα για το περιβάλλον, αναδασώσεις, ορεινές σπορές για τα θηράματα, ποτίστρες κλπ. Και όλα αυτά με χρήματα των κυνηγών, χωρίς να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.


- Τις ώρες και στα μέρη που συνήθως διεξάγεται το κυνήγι, δεν υπάρχουν άλλοι χρήστες του βουνού (εκδρομείς, περιπατητές, ποδηλάτες κλπ) που θα μπορούσαν δυνητικά να ενοχληθούν.


- Τα προβλήματα του βουνού είναι άλλα και δεν λύνονται, μάλλον εντείνονται, με την απαγόρευση της θήρας: καταπατήσεις, εκχερσώσεις, αυθαίρετα, πυρκαγιές, μπάζα, σκουπίδια, εγκατάλειψη, κλπ.


Για όλους τους παραπάνω λόγους, ζητούμε την αφαίρεση της παραγράφου 3 του άρθρου 7, που προβλέπει την απαγόρευση του κυνηγίου στον Υμηττό, από το υπό διαβούλευση σχέδιο προεδρικού διατάγματος. Αντί να επιχειρείτε να αποκλείσετε τους κυνηγούς από την Ελληνική ύπαιθρο, ζητήστε από τις Κυνηγετικές Οργανώσεις να συνεισφέρουν με όλες τους τις δυνάμεις, στην προστασία και στην ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος. Θωρακίστε θεσμικά την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή και το ρόλο των κυνηγετικών οργανώσεων, κάντε τους κυνηγούς συμμάχους σας στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος. Η χώρα μας έφτασε στη δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα λόγω αδιαφάνειας, έλλειψης ενεργού συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις, κακών χειρισμών, εξυπηρέτησης ημετέρων, απουσίας οράματος, στόχων και στρατηγικών και αυθαίρετων αποφάσεων που βάρυναν τους πολλούς για να εξυπηρετήσουν τους λίγους.


Κυρία Υπουργέ, δεν είναι δυνατόν (και ελπίζουμε να κάνουμε λάθος) οι αποφάσεις που λαμβάνετε να είναι προϊόν προτάσεων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων τις οποίες αποδέχεστε, υλοποιείτε και οι οποίες οδηγούν στην αυθαιρεσία και στην τοποθέτηση σε γυάλα της Ελληνικής Φύσης. Η απαγόρευση θήρας που κάποιοι σας προέτρεψαν να προτείνετε στο σχέδιο του Π.Δ. του Υμηττού είναι αυθαίρετη και ατεκμηρίωτη. Η μοναδική πηγή έμπνευσης αυτής της πρότασης πηγάζει από το συναίσθημα κάποιων και μόνο από αυτό. Οι ΜΚΟ προσπαθούν μεθοδευμένα να θέσουν το θέμα στο συναίσθημα και στον ψυχολογικό τομέα, εκεί που το κυνήγι είναι προσωπική υπόθεση και προσωπική επιλογή, γεγονός που δεν έχει καμία σχέση και θέση στα πλαίσια αποφάσεων ή παρεμβάσεων για την προστασία του περιβάλλοντος. Η προστασία του περιβάλλοντος επιτυγχάνεται με ορθολογική χρήση, μέρος της οποίας είναι και το αειφόρο κυνήγι. Η συναισθηματική φόρτιση δεν μπορεί να θεσπίζει νόμους που αφορούν 230.000 οικογένειες.


Περιμένουμε έστω και την ύστατη στιγμή να αναδείξετε τις έννοιες συνεργασία, συνεννόηση, διάλογος με επιχειρήματα και αναγνώριση του δικαιώματος στις παραδοσιακές χρήσεις γης οι οποίες θα φέρουν με τη σειρά τους μέτρα και δράσεις που θα χαρακτηρίζονται από ουσία, θα εξυπηρετούν τους σκοπούς της προστασίας και θα χαίρουν ευρείας αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο.


Για το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών,


Η Συντονιστική Επιτροπή

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΡΟ


Αινήσιο Δέλτα
Πρωτοβουλία πολιτών για τον εξωραϊσμό, την αναβάθμιση, την προστασία και τη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας στο Δέλτα του ποταμού Έβρου

www.deltaevrou.org e-mail: info@deltaevrou.org

7 Μαΐου 2010

ΠΡΟΣ:

Εθελοντικές οργανώσεις και σωματεία

Περιβαλλοντικές οργανώσεις και σωματεία

Εξωραϊστικοί – φυσιολατρικοί σύλλογοι

Τοπικά Μ.Μ.Ε. – ενημερωτικές ιστοσελίδες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ότι σκουπίδι πετάξει οποιοσδήποτε διεστραμμένος Βούλγαρος, Τούρκος ή Έλληνας στον Έβρο, αφού ταξιδέψει όλο το μήκος του ποταμιού, έρχεται και "κάθεται" στα τελευταία 3-4 χιλιόμετρα που κοντράρει η θάλασσα, ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ δηλαδή.

Χρόνια τώρα, οι κάτοικοι του Δέλτα φρόντιζαν γιά την απομάκρυνση των σκουπιδιών αυτών, μόνοι, χωρίς βοήθεια από κανέναν.

Ένας από τους λόγους ίδρυσης του συλλόγου ΑΙΝΗΣΙΟ ΔΕΛΤΑ ήταν ο εξωραϊσμός και η καθαριότητα στο χώρο.

Η απόφαση για την ίδρυση του συλλόγου, πάρθηκε την 2/6/08

Η πρώτη απόφαση που πάρθηκε από την διοικούσα επιτροπή (προτού ακόμη εγκριθεί το καταστατικό μας, πριν την πρώτη Γ.Σ. και τις αρχαιρεσίες για ανάδειξη του πρώτου Δ.Σ. στις 29/7/08), πριν καν γίνουμε σύλλογος, ήταν η διοργάνωση επιχείρησης καθαριότητας στο Δέλτα, στις 29/6/08.

Σ΄εκείνη την πρώτη εξόρμηση, εκτός από τα μέλη μας, πήραν μέρος 3 άτομα που βρέθηκαν τυχαία στο χώρο και 4 μέλη της οργάνωσης "ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ".

Από τότε, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ο σύλλογός μας διοργανώνει επιχειρήσεις καθαριότητας. Και κάθε φορά είμαστε μόνοι μας. Παρά τις εκκλήσεις μας από τα τοπικά ΜΜΕ αλλά και με έντυπο υλικό, δεν ανταποκρίθηκε ποτέ κανείς. Εξωραϊστικοί σύλλογοι, οικολογικές και φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις, εταιρείες, όμιλοι, υπάρχουν πολλοί στον Έβρο, πολυπληθέστεροι και πιο οργανωμένοι από μας, επιχορηγούμενοι ή όχι αλλά ποτέ δεν ανταποκρίθηκε κανείς στο κάλεσμά μας. Και καθαρίζαμε μόνοι.

Φέτος είναι διαφορετικά. Οι πρόσφατες πλημμύρες ξέπλυναν πολύ σκουπίδι στο ποτάμι. Το Δέλτα του Έβρου είναι σήμερα ένας τεράστιος σκουπιδότοπος.

ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!

Με προθυμία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης, που θα βοηθήσει με προσωπικό και οχήματα, αλλά πάλι δεν φτάνουμε.

Καλούμε λοιπόν τον κόσμο του Νομού, τον απλό πολίτη αλλά και τα οργανωμένα σωματεία την Κυριακή 16 Μαΐου, να καθαρίσουμε το Δέλτα ΜΑΣ. Τούτη τη φορά χρειαζόμαστε βοήθεια. Τούτη τη φορά, πρέπει να κάνετε τα λόγια πράξη, την θεωρία δράση.

Σας περιμένουμε όλους στις 09:00΄στο αναψυκτήριο του Δέλτα.

Πληροφορίες:

6984231006, Γιώργος Αποστολόπουλος

6977636123, Νίκος Τσόμος

Δηλώσεις συμμετοχής – προσφορά βοήθειας: george@deltaevrou.org

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΝΗΓΙ


-Κόψτε το κυνήγι, δεν πειράζει...! Εγώ και μερικές χιλιάδες άλλοι, ξέρουμε ποιούς θα κυνηγάμε !

- Αέρα, αέρα να φύγει η χολέρα...!

Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αυτήν την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Πρόσκληση Κ.Σ. Κορωπίου σε συγκέντρωση για τον Υμηττό


ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Δ' Κ.Ο.Σ.Ε.
ΧΡ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 18, ΚΟΡΩΠΙ
ΤΗΛ: 210-6624420, ΦΑΞ: 210-6022094
URL: www.kskoropiou.gr MAIL: kskorop@otenet.gr

Θέμα: Πρόσκληση σε συγκέντρωση για τον Υμηττό

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου σας προσκαλεί τη Δευτέρα 10 Μαϊου 2010 και ώρα 20:00 στη συγκέντρωση που θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Κορωπίου.

Τα θέματα που θα συζητηθούν αφορούν τις τελευταίες εξελίξεις των κυνηγετικών θεμάτων, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα θα δοθεί στο προτεινόμενο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού το οποίο βρίσκεται σε διαβούλευση.

Το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα μεταξύ άλλων προτείνει την απαγόρευση της θήρας σε όλο τον Υμηττό και στις γειτνιάζουσες με αυτόν πεδινές εκτάσεις.

Η παρουσία σας κρίνεται απαραίτητη!

Εκ του Δ.Σ.


Είναι εκπληκτικό με πόσους τρόπους μπορεί κάποιος να ενημερώσει - ειδοποιήσει γνωστούς, εχθρούς και φίλους όταν θέλει. Μέσω του kunhgi group του yahoo mail και του mail του blog syros3@gmail.com έλαβα 2 ενημερωτικά e-mail...! Ποιός μπορεί μετά απο αυτόν τον καταιγισμό να πει ότι δεν το εμαθέ; Αλλά όποιος δεν θέλει να ζυμώσει...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ (;)


Με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα το κατά 15 ημέρες καθυστερημένο ρεπορτάζ της τοπικής εφημερίδας «Ο Λόγος Των Κυκλάδων» στο φύλλο αρ. 159 της 6ης Μαΐου 2010, που αναφέρεται στην Γενική Συνέλευση του Κ.Σ. Σύρου, έχοντας και μια μίνι συνέντευξη του Προέδρου κ. Καλούδη. Να υπενθυμίσω ότι η εν λόγο εφημερίδα μέχρι πριν από 9 μήνες και για διάστημα ενός χρόνου, φιλοξενούσε το ενημερωτικό τετρασέλιδο του Συλλόγου από το οποίο αποκόμιζε 835€ ανά έκδοση! Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο αφού κατά τα λεγόμενα του εκδότη της κ. Ρουσσουνέλου, σχεδόν κάλυπτε τα έξοδα της τρέχουσας έκδοσης στην οποία μετείχε. Το ποσό δεν βάρυνε ούτε cent τα οικονομικά του Συλλόγου, αφού οι διαφημιζόμενοι στο τετρασέλιδο ήταν αυτοί που σήκωναν το οικονομικό βάρος καλύπτοντας τα έξοδα υπό μορφή διαφήμισης. Δίνοντας στον Σύλλογο την ευκαιρία να έχει ένα «βήμα» απ’ όπου εξέφραζε τις απόψεις του και συνάμα πληροφορούσε και ψυχαγωγούσε τόσο τα μέλη του, όσο και τους απλούς πολίτες του νησιού μας και όχι μόνο. Όταν το τετρασέλιδο λοιπόν, για λόγους που δεν είναι της παρούσης, έπαψε να εκδίδεται και όπως ήταν εύλογο σταμάτησε να αποδίδει καρπούς, είδαν – όλως τυχαίως (;) – το φως της δημοσιότητας σειρά από αντικυνηγετικά άρθρα – καταγγελίες. Από αυτήν την αντικυνηγετική στάση της εφημερίδας και από τα γνωστά αντικυνηγετικά αισθήματα της διευθύντριας κ. Χαραλάμπους, δημιουργήθηκε η έκπληξη μου του τύπου: «Βρε, πως κι από δω;». Κάποιες εφημερίδες στηρίζουν τις πωλήσεις τους στην σοβαρότητα και εγκυρότητα των ειδήσεων που δημοσιεύουν κι άλλες, στο παιχνίδι των ερωταπαντήσεων! Το «λέγε να σου απαντώ, να σου λέω να μου λες» ποτέ δεν μου άρεσε και είναι κάτι το οποίο είχα κάνει γνωστό στον εκδότη και προφανώς δεν του άρεσε. Τι να κάνεις; Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Φυσικά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω στον κ. Ρουσσουνέλο, το γεγονός ότι αυτή την λίγη ορθογραφία που ξέρω σήμερα την οφείλω σ’ αυτόν, αφού σπατάλησε ώρες για να καταφέρει να με μάθει να γράφω λέξεις που θα μπορούσε να τις διαβάσει κάποιος με μιας, μα και το νόημα τους και τον ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Τα κίνητρα λοιπόν της εφημερίδας να ασχοληθεί με την μερίδα των ανθρώπων που, κατά την διεύθυνσή, της είναι αντιπαθή δεν τα γνωρίζω, μάλλον, και δεν με ενδιαφέρουν.
Τα συναισθήματα εναλλάχτηκαν και την έκπληξη μου διαδέχτηκε η απορία. Απόρησα όταν διάβασα στην συνέντευξη του Προέδρου κ. Καλούδη και είδα ότι και στα δικά του λόγια δεν υπήρχε κάτι το σίγουρο και το απτό, εκτός το κομμάτι της δόμησης το οποίο είναι το δυνατό του σημείο, του το αναγνωρίζω! Λέω «και στα δικά του λόγια» γιατί και ο κ. Καραγιάννης γενικότητες μας είπε και τίποτα άλλο. Απόρησα ακόμα με την εμμονή του, για ακόμα μια φορά, να παραγκωνίζει τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. και να προβάλει τον εαυτό του σε μια προσπάθεια να βγει από την αφάνεια του χαμηλού ηγετικού προφίλ του, αφού στην ηλεκτρονική σελίδα του συλλόγου τις Άγιες μέρες του Πάσχα, υπήρχαν αναρτημένες οι ευχές ΜΟΝΟ του Προέδρου και όχι των υπολοίπων και στην συνέντευξη μας λέει ότι ο κ. Καραγιάννης ήταν δικός του καλεσμένος και όχι του συλλόγου. Ευχαριστούμε κύριε Πρόεδρε τόσο εσάς, όσο και τον μεγαλοδύναμο που σας έχει στείλει κοντά μας και μας φροντίζετε! Τώρα όσο αφορά την πρόταση που έγινε από τον Σταμάτη Άγα για τυχόν επιστροφή μου στον Σύλλογο, θα σας παραπέμψω στην έγγραφη παραίτηση μου. Νομίζω ότι αν την διαβάσει κάποιος, με όχι και ιδιαίτερη προσοχή, θα καταλάβει τις προθέσεις μου. Σίγουρος ήμουν, και δικαιώθηκα, με το αν γνωρίζει ή αν ενδιαφέρετε ο πρόεδρος – όπως και ο κ. Καραγιάννης- για τους λόγους που όλες οι Οργανώσεις μας εισπράττουν την απαξία σε όλο της το μεγαλείο από όλο τον κυνηγόκοσμο. Γεγονός διάσπαρτο και έκδηλο σε όλη την επικράτεια, αλλά πέρα βρέχει για όλους τους κυνηγοπατέρες μας. Προφανώς ο κ. Πρόεδρος στο μυαλό του, νομίζει ότι είναι Βασιλέας κάποιας άλλης εποχής. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κάποιος την καθόλα φασιστική του κίνηση να ζητήσει από τον κ. Άγα την παραίτηση του λόγο του ότι έθεσε με έντονο ύφος τις απόψεις του στον εκλεκτό κ. Καραγιάννη σχετικά με την ήττα του Κ.Ε.Κ. στις περασμένες ευρωεκλογές. Όπως είπα κι εγώ στον Σταμάτη, συμφώνησα με το περιεχόμενο των όσων είπε, αλλά διαφώνησα με τον τρόπο που τα είπε, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι μπορεί ο οποιοσδήποτε να φιμώνει κάποιον άλλον. Φυσικά και σ' αυτό το σημείο ο Πρόεδρος με εξέπληξε λέγοντας οτι δεν πειράζει που δεν βγάλαμε ευρωβουλευτή, αφού υπάρχουν πολλοί απο τους "άλλους, του κοινοβουλίου" που είναι κυνηγοί και οτι θέλουμε μας συντρέχουν αυτοί. Όπως με την εμμονή του ΥΠΕΚΑ, συμπληρώνω κι εγώ, που όλοι τους - αυτοί οι άλλοι- δεν ξέρουν τι να πρωτοκάνουν για να μην απαγορεύεται το κυνήγι γύρω γύρω. Σίγουρα μας κάνεις πλάκα Πρόεδρε! Κλείνοντας να πω ότι μπορεί ο καθένας μας να έχει προσωπικά προβλήματα ή να βιώνει δύσκολες καταστάσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι περνά στο απυρόβλητο και ειδικά όταν αντιπροσωπεύει – όχι απαραίτητα εκπροσωπεί - μεγάλη μάζα ανθρώπων! Δεν προσπαθώ ούτε να φθείρω ούτε να μηδενίσω κανέναν. Ο σύλλογος φέτος, κατά κοινή ομολογία, έχει να επιδείξει πολύ μεγάλο έργο, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας, κάποια πράγματα βγάζουν μάτι. Πάντα υπάρχουν χειρότερα, αλλά και καλύτερα! Δεν περισσεύει κανείς σίγουρα, όταν είναι κουφός, μουγκός και τετραπληγικός. Αρκεί να μπορεί να γνέφει ΜΟΝΟ "ναι" με το κεφάλι!