ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Το ιδανικό μου, ιδανικό τριήμερο.

Η Ιόλη μου σε εκπαιδευτικό, φερμάροντας ένα ορτύκι.
Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.gr

Το «ιδανικό» είναι μια πλασματική έννοια και κρύβεται βαθιά στο μυαλό και την ψυχή του καθενός μας. Είναι πλασμένο από εμάς, κομμένο και ραμμένο στα δικά μας μέτρα και γούστα Μια ιδανική βόλτα, ένα ιδανικό Σαββατοκύριακο, το ιδανικό σκυλί, ένα ιδανικό κυνήγι!

Τέτοια ιδανικά, παίρνουν σάρκα και οστά όταν σμίγουν οι παρέες. Όταν χαλαρώνουν μυαλό και σώμα. Όταν φτάνεις σε φάση να παίρνεις όρκο ότι οι παρόντες είναι αυτοί που πραγματικά γουστάρεις να νταραβερίζεσαι. Όταν το δια ταύτα της συζήτησης είναι όχι το μόνο, αλλά το βασικότερο σημείο που «κουμπώνουν» οι απόψεις όλων, ολοκληρώνεται το παζλ και το χαμόγελο είναι η πληρωμή για την εικόνα που εμφανίζεται μπροστά στα μάτια τους.

Κυριακή πρωί, ο Βαλσαμής, ο Μάριος κι εγώ. Τα τρυγόνια έχουν περάσει στον μεγαλύτερο όγκο τους κι εφέτος τίμησαν το ξερονήσι μας με την έντονη, σε σχέση με άλλες χρονιές, παρουσία τους. Ο Ελληνικός καφές σκορπούσε το άρωμα του στην μικρή μου γιάφκα, έχοντας συντροφιά την μοναδική μυρωδιά του θυμαριού και του φασκού από τα ρούχα μας. Η συζήτηση προσανατολίστηκε στην προσμονή μας για τα περάσματα των ορτυκιών, βασιζόμενη σε πληροφορίες που θέλουν τους πληθυσμούς τους να είναι σε υψηλά επίπεδα.

Η μια κουβέντα έφερε την άλλη και, μετά τις τουφεκιές στα καρτέρια, δεν αργήσαμε να λύσουμε τα σκυλιά και να ξεχυθούμε στις πλαγιές…τι σου είναι το μυαλό! Φέρμες, συναινέσεις, επαναφορές, γεμάτοι ντορβάδες και κουνιστές ουρές γέμισαν απ’ άκρη σ’ άκρη τα κεφάλια μας και έκαναν τα μάτια μας να λάμπουν απ’ το χρυσάφι της ικανοποίησης. Δική μου προσμονή, ελπίδα κι ευχή μαζί, ήταν να μην αργήσει να έρθει το ορτύκι που θα μετατρέψει το κουτάβι μου σε κυνηγό. Το θήραμα που θα κάνει αυτό το μαγικό «κλικ» στο μυαλό της Ιόλης μου και θα της δώσει τις απαντήσεις που ψάχνει κάθε φορά που πάμε στο βουνό, όταν οι μυρωδιές γεμίζουν τα εκφραστικά της μάτια με απορίες.

Η Ιόλη! Ένα Βίσζλα που στις φλέβες του ρέει αίμα απ’ το λεκανοπέδιο των Καρπαθίων. Ντελικάτο, που τα τραχιά βράχια της Σύρας και τα αγκάθια, μέσα στα οποία αρέσκονται να κρύβονται τα ορτύκια, κάνουν τις, απαλές ακόμα, πατούσες της να αναπηδούν λες και χορεύουν στους ρυθμούς του βαλς του Δουνάβεως.

Η ημερομηνία έναρξης του κυνηγίου της πέρδικας είναι κοντά και το πλάνο δεν άργησε να καταστρώνεται. Τα πλατάνια γέμισαν το μικρό δωμάτιο κι έστρωσαν το πάτωμα με τα φύλλα τους. Κάτσαμε στον ίσκιο τους και απλωθήκαμε στις τσιμεντένιες τράπεζες. Τα γέλια του Δημήτρη αντήχησαν σε όλη την περιοχή κι η τσίκνα από τα ψητά πλημμύρισε τον τόπο. Γεμίσαμε τα παγούρια με το νερό που έτρεχε βιαστικά απ’ την μαρμάρινη κρήνη κι αφήσαμε την κάρπωση σε χέρια άλλου, αφού την τύχη του κανείς δεν την γνωρίζει. Ποιος νοιάζεται όμως για δαύτη;

Ο Βαλσαμής χάραζε με τα χέρια του τον αέρα προσπαθώντας να απεικονίσει όσο πιο παραστατικά μπορούσε την περιοχή κι εγώ όλο κοιτούσα δίπλα μου μην τύχει και βραχώ από το ρυάκι που περνούσε αφρίζοντας δίπλα από την καρέκλα του γραφείου μου. Τέτοιο παλμό, τέτοιο πάθος και τόσες υποσχέσεις για ένα ιδανικό τριήμερο, δεν μπορεί να στις δώσει ούτε ο καλύτερος υπάλληλος ταξιδιωτικού γραφείου σε ολόκληρο τον κόσμο! Τα μάτια του μεγάλωναν καθώς γέμιζαν με τις εικόνες της περιοχής κι αλάφρωνε η ψυχή του από την ευχαρίστηση της καλής παρέας. Δεν μπορείς να ζήσεις τέτοιες στιγμές αν η καρδιά σου είναι γεμάτη με κακά ένστικτα. Μόνο ένα παιδί μπορεί να τρέξει πάνω στα όνειρα του κι αυτός είναι ένα τέτοιο. Ένα μεγάλο, καλό παιδί.

Πώς να πεις όχι σε μια τέτοια πρόσκληση – πρόκληση. Ένα ιδανικό περδικοκυνήγι, σε έναν ιδανικό τόπο, με μια ιδανική παρέα. Μια ευκαιρία για ένα ιδανικό μάθημα στο κουτάβι μου και ένα ιδανικό τέλος για την άδεια μου, πριν βάλω «το κεφάλι μέσα». Αφήνω μια περίπτωση να γελάσει μαζί μου ο Θεός που τόλμησα να κάνω σχέδια εν αγνοία Του.

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 8/10/2014.