ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Πράσινη Ανάπτυξη - Συνετό Κυνήγι, σημειώσατε Χ (;)


Πολλές είναι οι φορές που κάποιοι από εμάς έχουμε γίνει μάρτυρες ενός φραστικού επεισοδίου μεταξύ ενός κυνηγού και ενός περίοικου. Αμφότερες οι πλευρές και εναλλάξ, ρίχνουν πρώτες την «πέτρα» του καβγά και το κακό δεν αργεί να γίνει. Αιτία όλων αυτών των γραμμών είναι ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα το μεσημέρι.

Από την άλλη μεριά του ακουστικού κάποιος, άγνωστος κύριος, ρωτούσε για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα μου. Όταν επιβεβαίωσε ότι μιλά με το άτομο που ήθελε, έκανε γνωστή κι αυτός την δική του.
-«Είμαι ο Δ.Α. κύριε Βασάλο. Έχετε αναρτήσει μια φωτογραφία στο blog σας με τα δικά μου φωτοβολταικά τόξα»
Αμέσως το μυαλό μου δεν πήγε στο καλό!
-«Μάλιστα, αλλά νομίζω ότι δεν σας θίγει το κείμενο» απάντησα κάπως μουδιασμένα.
-«Φυσικά και όχι, το αντίθετο μάλιστα! Κάποιος φίλος κυνηγός μου έκανε γνωστά τόσο το blog, όσο και το τηλέφωνο σας. Μπήκα διάβασα την ανάρτηση και αισθάνθηκα την ανάγκη να σας πάρω να σας ευχαριστήσω, γιατί έχετε προσεγγίσει το θέμα με ιδιαίτερη λεπτότητα και η παραίνεση στο τέλος με κάνει να μένω υπόχρεος απέναντι σας».
Εγώ δεν ήξερα αν ο κύριος ακριβολογούσε ή σε λίγο θ’ άρχιζαν τα «όργανα» και ομολογώ ότι ήμουν αρκετά φειδωλός. Εκείνος επέμενε να πλέκει το εγκώμιο του άρθρου, φέρνοντας με σε αρκετά δύσκολη θέση - καθότι, τι είμαι εγώ; Ένας ψευτοδημοσιογράφος, ένας ελεύθερος blogger! - αναλύοντας μου ότι το πρώτο και κυριότερο απόθεμα που του έχει σωθεί είναι η υπομονή, αφού το Ελληνικό κράτος θέλει, αλλά δεν είναι έτοιμο να αναπτυχθεί πράσινα.

Μου είπε ότι 4 χρόνια παλεύει ο χριστιανός για να μπορέσει να φτάσει στην άκρη του νήματος σκορπώντας αρκετό χρόνο και χρήμα.
Η τηλεφωνική μας συνομιλία κράτησε κάποια κρίσιμα λεπτά. Γιατί κρίσιμα; Γιατί αν είχα προσεγγίσει με λάθος τρόπο το θέμα, ίσως αν δεν είναι, να τον είχα κάνει αντικυνηγό με μιας!

Κύριοι συνάδελφοι όπως γνωρίζετε, δυστυχώς το ελεύθερο κυνήγι μας δεν προστατεύεται από κανένα νομικό πλαίσιο που να του αναγνωρίζει κάποια κεκτημένα, είτε αυτά είναι χωροταξικά είτε θεσμικά. Το κυριότερο όμως δεν είναι μόνο αυτό, είναι η καλή διάθεση για συζήτηση που θα πρέπει να επιδείξουν οι «θιγμένοι» έτσι ώστε, να μείνουν τα αίματα σε χαμηλές θερμοκρασίες. Βλέποντας μια νέα οικοδομή να φυτρώνει κάπου, μετά το σιχτίρισμα που θα ρίξουμε, ας σκεφτούμε ότι κι εμείς…σε σπίτι μένουμε. Και ότι κάπως έτσι φύτρωσε κι αυτό κάποτε εκεί. Να είμαστε επίσης σίγουροι ότι αν το κράτος δεν χωρίσει τα «άχυρα», κανείς σύλλογος και κανένα Δ.Σ. δεν μπορεί να κάνει θαύματα και δη, να κόψει κάποιων το μεροκάματο.

Το σίγουρο σε όλα αυτά είναι ότι ένιωσα πλούσιος! Τι πλούσιος, βαθύπλουτος. Μπόρεσα και έκανα κάποιον, αδιάφορο με τα κυνηγετικά, να δει κάτι καλό σε έναν κυνηγό! Φίλε μου σ’ ευχαριστώ πολύ. Θα μου επιτρέψεις όμως τον χειμώνα να εύχομαι να κάνει κρύο, να έχει σύννεφα, να βρέχει, για να’ρθουν οι μπεκάτσες, οι τσίχλες, τα κοτσύφια, οι φάσες, οι πάπιες. Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω να αυτοψυχαναλύομαι με τον φρέσκο αέρα, το τσιγάρο, τον καφέ και την μυρωδιά του μπαρουτιού. Όχι εκεί, αλλού!

Σκάγια made in Syros Established 1889. Δημοσιεύθηκε στις 21/7/2010 στο ένθετο περιοδικό "ΚΥΝΗΓΙ" του Ελεύθερου Τύπου.



Το βιομηχανικό παρελθόν της Αρχόντισσας των μικρών Κυκλάδων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το κυνήγι σε κάθε επίπεδο, μέχρι και τη λειτουργία ενός τοπικού σκαγιοποιείου, μέσα στην βιομηχανική παράδοση του τόπου.

Όλα ξεκίνησαν όταν το 1782 ο William Watts, ένας υδραυλικός από το Bristol της Αγγλίας, ονειρεύτηκε πως περπατούσε σε καταιγίδα, αλλά αντί για νερό έπεφτε μολύβι λιωμένο, οι σταγόνες του οποίου είχαν τέλειο σφαιρικό σχήμα. Ο Watts εμπνευσμένος από το όνειρο που είχε δει, έριξε από την κορυφή του καμπαναριού της εκκλησίας St. Mary, λιωμένο μολύβι σε ένα δοχείο με νερό που είχε τοποθετήσει στο έδαφος. Αυτός ήταν ο πρώτος «Πύργος ψύξης»!
Έναν αιώνα περίπου μετά, το 1889, ξεκίνησε η λειτουργία του σκαγιοποιείου στην Σύρο. Το 1894 κάποιος σιδηρουργός από την Άνδρο, ο Γεώργιος Αναιρούσης, θέλησε να κυνηγήσει το επιχειρηματικό του όνειρο στην τότε Μητρόπολη της βιομηχανικής Ελλάδας, την Σύρα. Αγόρασε λοιπόν το σκαγιοποιείο σε πλειστηριασμό της Εθνικής Τραπέζης, ενώ παράλληλα έκτισε και ένα διώροφο σπίτι σε διπλανό οικόπεδο. Η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά, παρά τις ανάγκες για δανειοδότηση, μέχρι και το μεσοπόλεμο, με τελευταίες αναλαμπές κάποιες περιόδους του 1950.

Το πρώτο βήμα που κάνεις για να περάσεις την εξώπορτα, είναι ένα βήμα προς το παρελθόν. Σαν μια πύλη στην μηχανή του χρόνου. Το τρίξιμο του ξύλινου πατώματος που έχει διατηρηθεί από τότε, σε κάνει προσεκτικό και καχύποπτο, σαν να πρόκειται να περπατήσεις σε ναρκοπέδιο. Τα αντικείμενα του χώρου όμως για έναν κυνηγό είναι οικεία και ξεθαρρεύει αμέσως, αλλά κι αυτοί οι άλλοι, οι άκαπνοι, μόλις το μάτι τους συνηθίσει το λιγοστό φως, αμέσως βρίσκουν τα βήματα τους. Τα άριστα διατηρημένα εργαλεία, η γυάλινη προθήκη με τα διάφορα διαμετρήματα σκαγιών, την ζυγαριά ακριβείας και τα πάλε ποτέ χάρτινα φυσίγγια sellier bellot, σε ταξιδεύουν με μιας σ’ εκείνη την εποχή. Τα ηχητικά εφέ από τον 20μετρο πύργο ψύξης, που μιμούνται το καυτό μολύβι την ώρα που σβήνει την δίψα του στο κρύο νερό του πηγαδιού, σε στέλνουν ακριβώς εκεί, στην σωστή ώρα, την ώρα της παραγωγής! Μια παραγωγή που ήταν εντελώς αποβιομηχανοποιημένη, όλα με τα χέρια! 5 έως 10 νοματαίοι απασχολούσε το σκαγάδικο, ανάλογα την ζήτηση. Η σκάλα στον πύργο ψύξης σου κάνει σινιάλο για ν’ ανέβεις. «Έλα, έλα! Το καζάνι έχει πυρώσει από βραδύς, τα κάρβουνα το ζέσταναν, 360ο δείχνει το θερμόμετρο. Ρίξε μέσα τα φαρμάκια».

Οι αναθυμιάσεις φονικές, σκότωναν τους εργάτες που δεν ήξεραν τι ανέπνεαν και που όταν το μάθαιναν, ήταν πολύ αργά! Αρσενικό και Αντιμόνιο, δυο στοιχεία ναι μεν πολύ επικίνδυνα, αλλά εξίσου απαραίτητα λόγο της ιδιότητας τους να δημιουργούν ολοστρόγγυλες σταγόνες όταν διασκορπίζονται. Άλλη μια ανακάλυψη της βιομηχανίας που είχε μεγάλο αντίτιμο και που σ’ αυτήν χρωστούσαν τα σκαγάδικα της εποχής, το στρογγυλό σχήμα των σφαιριδίων τους. Έξυπνες, σχεδόν πονηρές μικρές – μεγάλες ανακαλύψεις, έκαναν το δύσκολο μεροκάματο λίγο πιο υποφερτό. Όπως κι αυτή του κυρτού τραπεζιού διαλογής. Ένα τραπέζι με κυρτό τζάμι επέτρεπε στα στρογγυλά σκάγια να καταλήξουν στην άλλη άκρη, ενώ τα «παλαβά» - όπως τα έλεγαν – ένιωθαν εκ νέου, την καυτή ανάσα του χυτηρίου. Επιγραφίτωση μετά, διαχωρισμός μεγέθους μέσα στα χιλιότρυπα τύμπανα και συσκευασία.

Στην μακέτα τους, που δυστυχώς δεν σώζεται, είχαν ζωγραφισμένη μια μπεκάτσα. Η ποιότητα των σκαγιών του Συριανού σκαγάδικου ήταν τόσο καλή, η φήμη τους τόσο ξακουστή, που όταν αναφέρονταν κάποιος σ’ αυτά έλεγε « τα καλά τα σκάγια, της μπεκάτσας». Τα σκάγια της μπεκάτσας σε συνδυασμό με το μπαρούτι από τον Συριανό μπαρουτοχανά στην Αζόλιμνο, από τον οποίο σήμερα δεν σώζεται ούτε πέτρα (!) χάριζαν στους τότε κυνηγούς μεγάλες συγκινήσεις. Να αναφέρω ότι το οικόπεδο που ήταν κτισμένος ο μπαρουτοχανάς, σήμερα είναι περιουσιακό στοιχείο της ΠΥΡΚΑΛ. Το τελευταίο βήμα που κάνεις, σε φέρνει πίσω στην έξοδο, στον «πολιτισμό», στο τώρα. Στην αναίδεια, την αμάθεια, την ημιμάθεια, την ξιπασιά. Στην εποχή του εύκολου και του ψεύτικου. Εκεί που χρειάζονται ξένοι για να σου μάθουν την ιστορία του τόπου σου!

«Το σκαγιοποιείο Αναιρούση είναι ίσως το μοναδικό στην Ευρώπη που σώθηκε με όλο τον εξοπλισμό του» επισημαίνει ο διευθυντής του μουσείου.
Το ακίνητο αγοράστηκε από τον Δήμο Ερμούπολης το 1999 και έγινε τμήμα του μουσειακού συγκροτήματος του ΚΕΤΕΠΟ. Ο διευθυντής του Βιομηχανικού μουσείου της Ερμούπολης Κος Κωστής Μπιζάνης μαζί με δύο νέες μουσειολόγους, την ιστορικό Περσεφόνη Καραμπάτη και την Αρχιτέκτονα Ερατώ Κουτσουδάκη, είναι οι υπεύθυνοι αυτής της καταπληκτικής δουλειάς που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω. Θερμά συγχαρητήρια. Τα εγκαίνια του χώρου έγιναν την Κυριακή 11 Ιουλίου 2010. Είναι πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία για κάποιον κυνηγό, να μαθαίνει ένα κομμάτι από την ιστορία της δραστηριότητας που είναι το άλλο του «εγώ»!

Σύλληψη για χρήση μέσων λαθροθηρίας


Το άρθρο μάλλον ήρθε την κατάλληλη στιγμή και μας αφορά απο την αρχή μέχρι το τέλος.


Αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη θα βρεθεί ένας 30χρονος από τον Δήμο Αταβύρου ο οποίος συνελήφθη επ’ αυτοφώρω από στελέχη της Διεύθυνσης Δασών Δωδ/σου, την ώρα που είχε στήσει «δίχτυα» για να αιχμαλωτίζει καρδερίνες.Ο 30χρονος, σύμφωνα με την δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του, χρησιμοποιούσε εκπαιδευμένα πουλιά (καρδερίνες) κοντά σε φυσική πηγή σε δασική περιοχή της Έμπωνας, τις οποίες έδενε από τα πόδια για να προσελκύσουν τα μοναδικά αυτά πουλιά τα οποία θεωρούνται προστατευόμενα θηράματα.

"""Προσοχή στους κυνηγούς.Να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί οι κυνηγοί που εκγυμνάζουν τα κυνηγετικά σκυλιά προειδοποιούν με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό, οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές καθώς οι ποινές που προβλέπονται είναι εξαιρετικά σοβαρές.Ειδικότερα, όπως δήλωσε μιλώντας στην «Ροδιακή» το στέλεχος του Δασαρχείου κ. Σταμάτης Χουρδάκης, η εκγύμνανση των κυνηγετικών σκυλιών προβλέπεται μόνο σε καθορισμένες ζώνες και όποιος συλλαμβάνεται εκτός θα βρίσκεται αντιμέτωπος με την ποινή της στέρησης αδείας κυνηγιού επί 5 χρόνια (πέραν τον ποινικών) ειδικά στις καμένες περιοχές που υπάρχει απαγορευτική διάταξη""".

ΠΗΓΗ:http://karteri.wordpress.com/