ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Νέα από τον Ωρίωνα.

ΩΡΙΩΝ - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
www.orion.net.gr 
orion@orion.net.gr

Αθήνα, 26/3/2014
Το απόστημα των ΜΚΟ
Μή Κυβερνητικές Οργανώσεις ή Μεγάλες Κρατικοδίαιτες Οργανώσεις;
Καταιγιστικές είναι οι αποκαλύψεις που έρχονται συνεχώς στην επικαιρότητα για την απροκάλυπτη διασπάθιση και κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Στις χιλιάδες των οργανώσεων που συμμετέχουν στον ατέρμονα χορό των χρηματοδοτήσεων, κυρίαρχο ρόλο φαίνεται ότι έχουν οι περιβόητες «περιβαλλοντικές» ΜΚΟ. Εκατοντάδες από αυτές, με περίεργους και βαρύγδουπους τίτλους, αλλά πάντα με προμετωπίδα τις κατάλληλες και εύηχες λέξεις όπως, «περιβάλλον», «προστασία», «οικολογία» κλπ, φιγουράρουν στις λίστες των λιστών του δημοσίου χρήματος.

Και αναρωτιέται εύλογα ο κάθε πολίτης πως με τόσες χιλιάδες αφοσιωμένες οργανώσεις, με τόσα ευαισθητοποιημένα στελέχη, με εκατομμύρια ευρώ που μοιράζονται σαν στραγάλια για να ικανοποιηθεί ο «εθελοντισμός» κάποιων συμπολιτών μας, δεν έχει «σωθεί» ακόμη το περιβάλλον της χώρας μας;
Καίρια η πρόσφατη διαπίστωση της οργάνωσης «Αρχιπέλαγος» και μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους: «Τα ποσά που αναφέρονται στα πρόσφατα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, ωχριούν μπροστά στους εθνικούς και ιδίως στους κοινοτικούς πόρους που ξοδεύτηκαν μάταια στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια για δήθεν περιβαλλοντικούς σκοπούς, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είχαν μηδαμινό επί της ουσίας αποτέλεσμα. Όχι μόνο τα χρήματα δεν επιτέλεσαν τους σκοπούς τους, αλλά έμμεσα συνέβαλαν στη διαμόρφωση των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα σε πολλούς τομείς του περιβάλλοντος».

Το πλαίσιο λειτουργίας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως από τον ίδιο τους τον τίτλο σηματοδοτείται, θα έπρεπε να κυριαρχείται από την ανιδιοτελή προσφορά και τον εθελοντισμό των μελών τους, τη μη κερδοσκοπική-οικονομική διάσταση της δράσης τους, την απουσία οποιασδήποτε κρατικής-κυβερνητικής επιρροής στη λειτουργία τους, τη μη συμμετοχή τους στην υλοποίηση και διαχείριση των κρατικών υποθέσεων μέσω διοικητικών δομών κλπ.

Αντ΄ αυτού βλέπουμε τις 10 κυρίαρχες και μεγάλες «Περιβαλλοντικές» ΜΚΟ να λειτουργούν με ακριβώς αντίθετο τρόπο. Αφενός, φαίνεται να καρπώνονται θηριώδεις χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ, για να υλοποιούν τον εθελοντισμό τους. Αφετέρου, έχουν επιτύχει και θεσμοθετήσει τη συμμετοχή στελεχών τους (πρώην και νυν) σε επιτροπές και συμβούλια δημοσίων φορέων και υπουργείων με αποφασιστική αρμοδιότητα επί της ζωής των πολιτών. Πρόκειται για κατάφωρη υποκατάσταση της πολιτικής εξουσίας από φορείς που ουσιαστικά δεν ελέγχονται από κανέναν.

Αν όλοι αυτοί οι οργανωμένοι ευαίσθητοι συμπολίτες μας, κατέβαλαν από το υστέρημα τους την ίδια συμμετοχή για την υλοποίηση προγραμμάτων εκατομμυρίων ευρώ, όπως συνήθως απαιτείται κάθε φορά, τότε είναι άξιοι επαίνων. Αν όμως χρησιμοποίησαν τις μεθοδεύσεις και τις επιρροές τους στον κρατικό μηχανισμό για να «μαζεύουν» δημόσιο χρήμα που θα καλύπτει την δική τους συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, αυτό είναι όχι απλά επιλήψιμο αλλά παράνομο και θα πρέπει να επιστραφεί το σύνολο της χρηματοδότησής τους, πέραν των οποιοδήποτε άλλων νομικών συνεπειών.

Όλες αυτές οι ΜΚΟ, χρηματοδοτούνται από το ΥΠΕΚΑ, το Υπουργείο Εργασίας, το Υπουργείο Εξωτερικών, την Ευρωπαϊκή Ένωση, Περιφέρειες και ΟΤΑ για να υλοποιήσουν τα διάφορα προγράμματά τους. Άραγε, έγινε ποτέ έστω ένας στοιχειώδης έλεγχος της ροής των χρημάτων ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν αφορούν το ίδιο πρόγραμμα; Ελέγχθηκε ποτέ αν υπάρχουν διπλές ενισχύσεις ή κάλυψη της ιδιωτικής συμμετοχής με δημόσιο χρήμα ή «εικονικές δωρεές» εργαζομένων κλπ; Βλέπουμε με έκπληξη περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως ο Αρκτούρος, η Καλλιστώ, η Ορνιθολογική Εταιρεία κλπ να χρηματοδοτούνται, πέραν των άλλων, μέχρι και από το Υπουργείο Εργασίας για την καταπολέμηση της... ανεργίας. Την ώρα που περικόπτονται οι φαρμακευτικές δαπάνες των ανέργων, κάποιοι επιδοτούνται για την ανεργία των αρκούδων και των γλάρων, ακόμη και την εποχή του «μνημονίου».

 Εδώ δεν έχουμε απλά μια χήνα που κάνει χρυσά αυγά, αλλά ολόκληρο ορνιθοτροφείο από νανόχηνες που γεννοβολούν χωρίς τελειωμό.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Το απόστημα των ΜΚΟ, αυτός ο παρασιτικός εναγκαλισμός όλης της διοικητικής πυραμίδας του κράτους, από διάφορες «ευαίσθητες» για το περιβάλλον οργανώσεις, που με πρόσχημα την κοινωνική προσφορά, έχουν στήσει μια ολόκληρη βιομηχανία «εθελοντισμού» και περιβαλλοντικών μελετών για τη σωτηρία πεταλούδων και γλαρονιών, πρέπει να σπάσει οριστικά.

Ο σύλλογός μας, Ωρίων – Το Δίκτυο των Κυνηγών, έχει καταγγείλει επανειλημμένα στο παρελθόν τα κακώς κείμενα του χώρου των ΜΚΟ. Πρέπει να προχωρήσει επιτέλους ένας σοβαρός και ενδελεχής έλεγχος των οικονομικών όλων των ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν αδρά από τα ταμεία του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να εξαιρεθούν αυτή τη φορά οι «μεγάλες» περιβαλλοντικές ΜΚΟ που συνεργάζονται με το ΥΠΕΚΑ. 

Καιρός είναι να ξεχωρίσουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι πραγματικές μή κυβερνητικές οργανώσεις, από τις «γνωστές» σε όλους ΜΚΟ, δηλαδή τις Μεγάλες Κρατικοδίαιτες Οργανώσεις...


Για τον Ωρίωνα,
Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος


Θωμάς Μπατσέλας
orionstampΟ Γ.Γραμματέας


Νίκος Παπαϊωάννου
 
Σχετικοί σύνδεσμοι:
Οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ και τα τεράστια ποσά που έχουν "διαχειριστεί" τα τελευταία χρόνια
http://www.parliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=367f7dc2-3eb8-49e2-91ed-a19d5788d311
Απάντηση του Υπ.Εργασίας στη Βουλή περί χρηματοδότησης ΜΚΟ για την καταπολέμηση της ανεργίας
Η σχετική σελίδα της ΒουλήςΗ ερώτηση και η απάντηση με τη λίστα των ΜΚΟ (30/9/2011).
Λίστα με τις ΜΚΟ του υπουργείου εξωτερικών
http://www.tovima.gr/files/1/2011/09/09/MKO.pdf
Λίστα με τις ΜΚΟ (και τα μέλη των ΔΣ), που χρηματοδοτήθηκαν από το Υπουργείο Εξωτερικών
http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/lista-mko.pdf
Ακόμα μία λίστα με κάθε πιθανή και απίθανη ΜΚΟ
http://allnewz.weebly.com/eta-mualphakapparho940-lambda943sigmataualpha...
Διαβάστε μεγάλες αλήθειες για τις ΜΚΟ
http://planet-greece.blogspot.com/2011/03/blog-post_15.html
Εύστοχες οι απόψεις του Αρχιπελάγους για το πάρτι των περιβαλλοντικών ΜΚΟ
http://archipelago.gr/archipelagos-thesi-gia-to-salo-peri-mko/
Το Πράσινο Ταμείο και οι Μή Κυβερνητικές Οργανώσεις
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2010/mail2politic3.htm
Προστασία βιοποικιλότητας ή βιομηχανία παραγωγής περιβαλλοντικών μελετών;
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2010/mail2politic3.htm
Βιομηχανία μελετών για τη «σωτηρία» και την «προστασία» του περιβάλλοντος
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/mel.htm
Αδιαφανής ανάθεση μελέτης του ΥΠΑΑΤ στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/eoe.htm
Προκλητική εμπλοκή ΜΚΟ στις θεσμικές διαδικασίες διαχείρισης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/deltiomko.htm

Κι όμως, σε καταλαβαίνει!

Ουγκρικό vizsla
  Τα σκυλιά κοιτούν τους ανθρώπους στα μάτια για να καταλάβουν τι θέλουν.
Τα σκυλιά διαθέτουν επικοινωνιακές δυνατότητες παρόμοιες με αυτές μικρών παιδιών.

 Παρακολουθούν προσεκτικά με το βλέμμα τους ανθρώπους για να καταλάβουν τι θέλουν από αυτά, ακριβώς όπως κάνει ένα παιδί ηλικίας δύο ετών. Αυτά είναι τα συμπεράσματα νέας μελέτης, στην οποία οι επιστήμονες της ουγγρικής ακαδημίας επιστημών χρησιμοποίησαν τεχνολογία που παρακολουθεί την κίνηση των ματιών για να διαπιστώσουν τις ικανότητες των σκύλων.

Τα σκυλιά δεν καταλαβαίνουν μόνο τις λέξεις που τους λένε τα αφεντικά τους αλλά και την «πρόθεση επικοινωνίας» μαζί τους. Σύμφωνα με τον Τζεφ Τοπάλ, «τα σκυλιά και οι άνθρωποι διαθέτουν παρόμοιες δυνατότητες επικοινωνίας. Μάλιστα, τα σκυλιά έχουν τις ίδιες ικανότητες με αυτές μικρών παιδιών, από έξι μηνών έως δύο ετών», προσθέτει ο ούγγρος ερευνητής. Τα σκυλιά παρακολουθούν προσεκτικά
τα μάτια των ανθρώπων για να καταλάβουν τι εννοούμε και τι θέλουμε από αυτά. «Τα σκυλιά είναι ευαίσθητα στα σημάδια που δείχνουν τις προθέσεις μας», λέει ο Τοπάλ.

 Η ομάδα του επιστήμονα μελέτησε τις αντιδράσεις των σκύλων με βίντεο που δείχνουν έναν άνθρωπο να λέει «γεια σου σκύλε» χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τόνους στη φωνή του. Τα σκυλιά διαβάζουν τα μάτια και καταλαβαίνουν τον ενθουσιασμό στην ανθρώπινη φωνή, όπως ακριβώς και τα μικρά παιδιά. Μπορούν επίσης να υποθέσουν τι σκέφτονται οι άνθρωποι.

Αυτό που δεν ξέρουν ακόμα οι επιστήμονες είναι αν τα σκυλιά χρησιμοποιούν τα ίδια τμήματα του εγκεφάλου με τα παιδιά για να επεξεργαστούν και να αναλύσουν τις οπτικές και λεκτικές πληροφορίες.

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Νέο τεύχος Τύπος ΚΥΝΗΓΙ.


Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αύριο Τετάρτη 26/3/2014 και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Στην "άκρη" άλλος ένας υπέρμαχος του Κ.Ε.Κ.

 Βόμβα μεγατόνων!!!

Άλλος ένας υπέρμαχος του ΚΕΚ και της κυνηγετικής δραστηριότητας πάει στην άκρη. Άλλος ένας που βαρέθηκε να φωνάζει για τα αυτονόητα. Άλλος ένας πυλώνας στήριξης καταρρέει. Άλλος ένας άξιος άντρας οδηγείται στο περιθώριο.



Διαβάστε τις δηλώσεις του κ. Μαρκόπουλου και βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το ποίοι λυμαίνονται το κυνήγι και τι συμφέροντα μπορεί να υποβόσκουν στο παρασκήνιο.


Καληνύχτα κυνήγι...

 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΜΕ ΤΟ Κ.Ε.Κ. ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ... 

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Του Μαρκόπουλου Κωνσταντίνου
Προέδρου της Γ΄ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου


Αγαπητοί φίλοι,
Εδώ και αρκετό καιρό δέχομαι συνεχώς πάρα πολλά τηλεφωνήματα σχετικά μετην ενδεχόμενη υποψηφιότητά μου με το Κόμμα των Ελλήνων Κυνηγών στις επερχόμενες Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014.
Γνωρίζουν όλοι το πόσο πολύ πάλεψα, αγωνίστηκα, έτρεξα, στις προηγούμενες Ευρωεκλογές του 2009, αλλά και το 2004 άσχετα αν το κόμμα τελικά το 2004 δεν κατέβηκε στις Ευρωεκλογές. Ίσως πέντε χρόνια μετά να θεωρήθηκε και αυτονόητο ότι θα συμμετείχα και πάλι σε αυτόν τον αγώνα με το ίδιο πάθος και ίσως και με περισσότερη δύναμη, αφού οι συγκυρίες και οι κίνδυνοι για το κυνήγι, από τότε, όχι απλά μεγάλωσαν, αλλά πολλαπλασιάστηκαν. Γεγονός που δυστυχώς το είχα προβλέψει τότε, γι’ αυτό και έδωσα όλη μου την ψυχή σε αυτόν τον αγώνα και νοιώθω υπερήφανος γι’ αυτό γιατί κοιτούσα στα μάτια όλους και ήμουν αληθινός. Καθόλου δεν με ενδιέφερε η προσωπική εκλογή μου. Μοναδικός στόχος μου ήταν οι Κυνηγοί να καταφέρουν ένα σοβαρό εκλογικό ποσοστό υπολογίσιμο από όλους. (Να δείξουμε την δύναμή μας λέγαμε όλοι) Τι έγινε όμως από τότε; Αμέσως μετά το τέλος της τότε εκλογικής αναμέτρησης είχα με δημόσια δήλωσή μου καταθέσει τις σκέψεις μου για την μελλοντική πορεία του Κ.Ε.Κ. και είχα αναφέρει ότι με αυτή την οργάνωση του κόμματος, δηλαδή του να τρέχουν πέντε- δέκα άτομα, δεν γίνεται να υποστηριχτούν όλες οι ανάγκες ενός κόμματος και φυσικά ούτε οι ανάγκες των ψηφοφόρων του, καθώς υπήρχαν αρκετοί φίλοι που ενώ ήθελαν διακαώς να μας βοηθήσουν, δεν υπήρχε η δυνατότητα. Ενώ, υπήρχαν και κάποιοι που δεν γνώριζαν καν για το Κ.Ε.Κ.
Ως εκ τούτου, είχα αναφέρει τότε ότι είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε ίσως και σε νέες βάσεις ή και να τοποθετήσουμε από την αρχή την πορεία του Κ.Ε.Κ., πιστεύοντας ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε την εικόνα του εξασφαλίζοντας την διαχρονική πορεία του κόμματος και όχι όπως χαρακτηριστικά είχα αναφέρει, να παρουσιάζεται σαν κομήτης μια φορά στα πέντε χρόνια…
Είχα πει λοιπόν τότε ότι επιβάλλεται πρώτα απ’ όλα η σύσταση ενός Γενικού Εθνικού Συμβουλίου με εκπροσώπους ανά Νομό, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελείται από μέλη των τοπικών Κυνηγετικών Συλλόγων ή από κοινά αποδεκτούς πολίτες και που θα αποτελεί το κεντρικό όργανο του κόμματος. Θα μπορούσε άλλωστε κάθε κυνηγετικός σύλλογος να αποτελεί έμμεσο παράρτημα του κόμματος. Όλοι για το κυνήγι δεν παλεύουμε;;; Όλοι κοινές αγωνίες δεν έχουμε;;; Είχα πει ότι οι δρόμοι του κυνηγετικού συνδικαλισμού και του Κ.Ε.Κ. πρέπει να είναι παράλληλοι και οι προσπάθειες αλληλοϋποστηριζόμενες. Δεν μας περισσεύει κανένας… Πολύ λίγοι αντιλήφθησαν αυτή την αναγκαιότητα… Είναι γεγονός άλλωστε ότι κάποιοι τότε σαμποτάρισαν το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών, κάποιοι προερχόμενοι από κυνηγετικές οργανώσεις, αλλά και κάποιοι επώνυμοι συνδικαλιστές του χώρου. Αυτά είναι γνωστά…
Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχει:

    - παρουσία – αναφορά σε όλα τα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά δρώμενα με θέση και άποψη, τα χρόνια που πέρασαν. - Αντί να ψάχνουμε τελευταία στιγμή για υποψηφίους, έπρεπε να είχαν τουλάχιστον για τον κορμό του ψηφοδελτίου, εκλεγεί άτομα με δυνατότητα λόγου και γνώσεις τόσο για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, τα κυνηγετικά, τα κοινωνικά, τα οικονομικά, τα Ευρωπαϊκά έτσι ώστε πέρα από την ντουφεκιά διαμαρτυρίας να υπάρχει και ο απαραίτητος διαμορφωμένος σεβασμός και αναγνώριση της αρτιότητας ενός κόμματος….
    - Αντί να ψάχνουμε για συμμαχίες την τελευταία στιγμή, έπρεπε να είχαμε ενσωματώσει στην προσπάθειά μας όλους τους χρήστες της Ελληνικής υπαίθρου. Η συστράτευση όλων των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στη φύση θα έπρεπε να γίνει πρωταρχικός μας σκοπός, για να ενταχθούν στις δυνάμεις μας, αφού οι στόχοι μας είναι κοινοί. Το κόμμα δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι μονόπλευρο. αλλά να απαρτίζεται σε όλα του τα στάδια από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς που δραστηριοποιούνται στο φυσικό μας περιβάλλον.
    - Αντί να επαιτούμε για τον λαχνό του ενός ευρώ, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του εκλογικού αγώνα, έπρεπε 5 χρόνια με οργάνωση να είχαμε εξασφαλίσει την οικονομική μας δυνατότητα για την εκλογική αναμέτρηση. Θα έπρεπε να είχαμε καταφέρει οι φίλοι κυνηγοί να έχουν αντιληφθεί την αναγκαιότητα ύπαρξης του κόμματος και της εισροής εσόδων και να προσφέρουν δέκα– είκοσι – πενήντα λεπτά του ευρώ παράλληλα με την έκδοση της άδειας θήρας τους, ανεξάρτητα βέβαια από αυτή και όχι υποχρεωτικά, αλλά όσοι επιθυμούν.
Όσο για την κεντρική οργάνωση του κόμματος είχα προτείνει ότι θα πρέπει να αποτελείται από Γραμματείες διαχωρισμένες σε τομείς δράσεις όπως:
    - Πρόεδρος και Εκτελεστική Γραμματεία, η οποία θα επιτελεί την κεντρική ενημέρωση σε όλη την επικράτεια με 4-5 εκπροσώπους σε κάθε Νομό. - Οργανωτική Γραμματεία, αρμόδια για την εκλογική εκστρατεία του κόμματος, τον συντονισμό και την συνολική οργάνωση των εκδηλώσεων, την διαχείριση και προώθηση του υλικού καθώς επίσης και υπεύθυνο για την επικοινωνία με τα μέλη στην περιφέρεια.
    - Γραμματεία Δημοσίων Σχέσεων, αρμόδιο για την δημιουργία του διαφημιστικού υλικού και την προώθησή του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την προβολή των θέσεών μας, κ.λπ.
    - Γραμματεία Οικονομικών, αρμόδια για το ταμείο του κόμματος, την εξεύρεση πόρων και την οικονομική διαχείριση με ετήσιο λεπτομερή απολογισμό.
    - Γραμματεία Νομικής υποστήριξης, αρμόδιο για την νομική κάλυψη του κόμματος.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω τα είχα θέσει υπό συζήτηση προκειμένου να «πέσουν» στο τραπέζι προτάσεις και λύσεις που θα δώσουν στο κόμμα δύναμη και ανάπτυξη, που θα το οδηγήσουν μπροστά και όχι πίσω από τις πράσινες ευρωπαϊκές οικολογίες…
Ενώ, είχα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:
«Ψευτοδιλλήματα δεν χωράνε πια. Ή συσπειρωνόμαστε και αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας και το μέλλον των παιδιών μας στη φύση ή συνεχίζουμε να πηγαίνουμε για μπάνιο, να παίζουμε το τάβλι και την δηλωτή στο καφενείο, να περνάμε μια φορά το χρόνο (ή να στέλνουμε εκπρόσωπο) από τα γραφεία του Κυνηγετικού Συλλόγου για να βγάλουμε την άδεια μας και όταν το μοιραίο επέλθει, όταν το κυνήγι χαθεί, να μας φταίει ο Α ή ο Β. Να φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από ΕΜΑΣ.
Το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών είναι Κόμμα όλων των Ελλήνων και ως εκ τούτου θα πρέπει να θεμελιωθεί και να αναρριχηθεί συλλογικά και δημοκρατικά περιλαμβάνοντας στις τάξεις του όλους τους πολίτες της χώρας μας, όλους τους ελεύθερους Έλληνες. Αυτές είναι οι σκέψεις μου για την επόμενη ημέρα και τις καταθέτω ως απλός Έλληνας κυνηγός. Ως κυνηγός που θέλω να συνεχίσω να κυνηγώ… Και εγώ και τα παιδιά μου…»
Τι έγινε από πότε, αγαπητοί φίλοι;;;; Δυστυχώς δεν έγινε ΤΙΠΟΤΑ…!!!!
Είχα δηλώσει ότι στο Κ.Ε.Κ. δεν είμαστε δεδομένοι κανενός και δεν θα λειτουργήσουμε αβανταδόρικα για κανένα σχήμα πολιτικού τσαρλατανισμού. Κάποιες ενέργειες που έγιναν… με εξέθεσαν.
Τέλος, πέραν του κομματικού εναγκαλισμού με τα κόμματά τους, όλοι οι επώνυμοι συνδικαλιστές τόσο των Κυνηγετικών Συλλόγων αλλά όσο και των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών και της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, έπρεπε να σφίξουμε τα χέρια και να δώσουμε έναν όρκο τιμής ότι στις Ευρωεκλογές θα αποδείξουμε ότι στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που επικρατεί ότι υπάρχει μια κοινωνική ομάδα δυνατή και υπολογίσιμη με καθαρή σκέψη και οράματα. Προσωπικά, χρόνια τώρα έχω δηλώσει ότι είμαι ανένταχτος πολιτικά. Πολιτικούς φίλους βέβαια που στέκονται αλληλέγγυοι στα καλέσματά μας σχετικά με τα προβλήματα του κυνηγίου και βοηθούν, έχω και θα έχω, σε όλες τις πολιτικές κατευθύνσεις και έτσι πιστεύω ότι πρέπει. Άλλο όμως Βουλευτικές Εθνικές εκλογές και άλλο Ευρωεκλογές. Και μην ξεχνάμε ότι τα κόμματα και τα πρόσωπα του Εθνικού Κοινοβουλίου για να σε υπολογίζουν και να σε σέβονται στον χώρο πρέπει να αντιληφθούν πόσο δυνατός είσαι… Τι εκλογικό ποσοστό διαθέτεις… Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.
Με τον Γιώργο τον Τσαγκανέλια τον οποίο εκτιμώ και αγαπώ είμασταν, είμαστε και θα είμαστε φίλοι, όμως θεωρώ λάθος να μην διεκδικεί τουλάχιστον σε κυνηγετικές εκδηλώσεις την παρουσίασή του ως Πρόεδρος του Κ.Ε.Κ., πέραν της καταξιωμένης δημοσιογραφικής ιδιότητάς του.
Υπό αυτές τις συνθήκες, σας δηλώνω φίλοι μου ότι δεν θα είμαι υποψήφιος με το Κόμμα των Ελλήνων Κυνηγών σε αυτές τις Ευρωεκλογές…
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το ενδιαφέρον σας και την αγάπη σας που για μένα αποτελούν αναγνώριση και μοναδική ηθική αμοιβή… Και εύχομαι κάθε επιτυχία στο Κ.Ε.Κ., το οποίο βέβαια θα υποστηρίξω γιατί έτσι πρέπει, ανεξάρτητα από το ότι δεν θα συμμετέχω στο ψηφοδέλτιό του.
Φιλικά Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος

ΠΗΓΗ:  http://cazador1.blogspot.gr/

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Νέο τεύχος Τύπος ΚΥΝΗΓΙ.

Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αύριο Τετάρτη 19/3/2014 και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Σκέψεις στην λήξη...για την έναρξη.

Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com

Η έναρξη και η λήξη της κυνηγετικής περιόδου είναι ημερομηνίες που ενεργούν πάνω μας εντελώς ψυχαναγκαστικά. Πλησιάζει η έναρξη και, σαν άλλοι δρομείς, παίρνουμε θέση στην αφετηρία. Άλλοι πρώτοι με περίσσιο κέφι και ανυπομονησία κι άλλοι στην ουρά κρατώντας δυνάμεις για όλη την διάρκεια της σαιζόν.

Η πολύπαθη λέξη «κυνήγι» έχει τις αποχρώσεις τριών βασικών συστατικών: θήραμα, σκύλος, όπλο. Στην έναρξη όλοι μας περιμένουμε τα θηράματα, αν πρόκειται για τα μεταναστευτικά, να πάρουν τον δρόμο προς τον νότο. Στην περίπτωση των ενδημικών, ελπίζουμε ότι η άνοιξη χαμογέλασε στις μάνες και φάνηκε γενναιόδωρη μαζί τους, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε από τον τόκο αφήνοντας άθικτο το κεφάλαιο, το οποίο η λήξη προστατεύει βοηθούμενη από τις δράσεις των κατά τόπους συλλόγων. 

Κάποιων βέβαια τα κυνηγετικά παπούτσια δεν βρίσκουν ησυχία ούτε στην ανάπαυλα, αφού οι εκπαιδευτικές έξοδοι είναι προ ημερησίας διατάξεως. «Ο σκύλος δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από έναν αθλητή, ο οποίος πρέπει για να μπορέσει να αποδώσει τα μέγιστα, να βρίσκεται πάντα σε φόρμα» αυτό ισχυρίζονται, και δεν έχουν άδικο, όσοι έχουν σκυλιά και το όπλο αποτελεί ένα εξάρτημα που απλώς τους βαραίνει τον ώμο. Η χρήση του ευχαριστεί πρώτα τους τετράποδους φίλους τους, αφού τους προσφέρει την χαρά της επαναφοράς και ύστερα αυτούς και γίνεται κάτω από προϋποθέσεις όπως μια φέρμα, ή μια συναίνεση.

Οι ερωτευμένοι με τα όπλα έχουν την ευκαιρία, τώρα στην λήξη, να τα καλοσυντηρήσουν και να εκπαιδεύσουν τις σκοπευτικές τους ικανότητες στην τροχιά του πήλινου στόχου. Η διακοπή της κυνηγετικής δραστηριότητας ανοίγει τους οπλοβαστούς και δίνει δουλειά σε καθαριστικά, πανάκια, βάκτρα και ψήκτρες. Είναι η στιγμή που τα σπάνια αποκτήματα θα κάνουν προσεκτικά την εμφάνιση τους και μετά από ένα παθιασμένο τετ α τετ με τον ιδιοκτήτη τους, θα επιστρέψουν στην ασφάλεια της βιτρίνας.

Όλα, λοιπόν, κινούνται προς την πολυπόθητη αρχή που ακολουθεί μοιραία ένα τέλος. Έτσι είναι το κυνήγι, σαν το κύμα της θάλασσας! Έρχεται και φεύγει, ποτέ δεν σταματά. Μπορεί να μην το βλέπεις, να μην το ζεις για κάποιους μήνες, αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί, ότι θα ξαναρθεί. Κάποιοι ζουν για να ξαναρθεί. Περιμένουν αυτό το ρίγος και την αγωνία της έναρξης. Ετοιμάζονται για την έναρξη και, μόλις φανούν οι πρώτες τσίχλες, βιάζονται να προλάβουν την λήξη.

Κάποτε δεν μ’ έφτανε ο χρόνος, κυλούσε πολύ γρήγορα. Μέσα στη φούρια μου για να προλάβω να ζήσω περισσότερο κυνήγι δεν μπόρεσε να με σταματήσει ο καυτός ήλιος του Αυγούστου, όταν έπαιρνα τις πλαγιές για κανένα αποκαμωμένο τρυγόνι. Ούτε ο γύψος στο πόδι μου που το σφιχταγκάλιαζε απ’ τον μηρό ως τον αστράγαλο. Τίποτα δεν με χώριζε απ’ το κυνήγι!

«Ο γιος σου ετοιμάζεται να φύγει» είπε με έκπληξη ο μπάρμπα Μιχάλης στην μάνα μου, όταν με είδε να προσπαθώ να χωρέσω τον γύψο στην αρβύλα. Και τον χώρεσα! Έδεσα τα κορδόνια κι όπου φύγει φύγει. Με το κοντάκι άλλαζα τις ταχύτητες στο μηχανάκι, βιαζόμουν να φύγω για να μην ακούω άλλο τις φωνές της κυρά Μαριγώς. Πνιγόμουν και το μόνο οξυγόνο της Σύρας είχε μαζευτεί απάνω στο Αγριομέλισσο. Ανάσα πήρα όταν είδα τις τσαρτσάρες να πεταρίζουν στα σκίνα. Σπαρταρούσε η ψυχή μου στα σπάραχνά μου από λαχτάρα να μπορέσω να τις πλησιάσω και το πόδι μου μέσα στο ναρθηκάκι (!) που μου είχε βάλει χαριτολογώντας ο Μηνάς ο ορθοπεδικός, κυνηγός κι αυτός. Πώς χτύπησα; Τι αφελής ερώτηση. Στο κυνήγι, που αλλού! Ένα ξεροτρόχαλο υποχώρησε κάτω από το άτσαλο βήμα μου και το γόνατό μου με κέρασε τον μεγαλύτερο πόνο που έχω δοκιμάσει στην ζωή μου.

Τι θύμησες κι αυτές σε τούτη την λήξη! Θα περάσει ο καιρός και θα ‘ρθει πάλι η έναρξη και πάλι μετά η λήξη κι εγώ θα ανεβοκατεβαίνω τα κακοτράχαλα με ελπίδα κάθε φορά, όχι για κάρπωση μόνο, αλλά να είμαι καλά να βλέπω και να ζω αυτό το πήγαινε - έλα του κυνηγίου.


Έπεφτε το βράδυ κι εγώ κοιτούσα τον ορίζοντα, κρατώντας το τουφέκι μου στα χέρια λες και ήταν το μονάκριβο παιδί μου. Αποχαιρέτισα κι αυτή την σαιζόν, με τον ήλιο να ξαπλώνει κόκκινος από την κούραση της προσπάθειας που έκανε να ζεστάνει την χειμωνιάτικη μέρα. Εγώ, μια ξεχασμένη πέρδικα που έψαχνε ταίρι, το όπλο και η νέα μου συντροφιά, η Ιόλη. Ένα μικρό Βίσλα, που ακουμπά το κεφάλι της πάνω μου ψάχνοντας παρηγοριά που έληξε το κυνήγι. Νομίζει ότι υπάρχει μόνο «πήγαινε», δεν έχει ζήσει ακόμα το «έλα». Δεν ξέρει ότι «κυνήγι» σημαίνει «χωρίς τέλος». Με το καλό να έρθει ο Αύγουστος!

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 12/3/2014.

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Νέο τεύχος Τύπος ΚΥΝΗΓΙ.

Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αύριο Τετάρτη 12/3/2014 και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Η ισχύς εν τη ενώσει.



Ο γνωστός, αείμνηστος "Βετεράνος" (Δημήτρης Πρυμηκύριος)  καθήμενος στο τέλος του πάνελ. Φωτό από την επίσκεψη του Κ.Ε.Κ. στην Σύρα το 2009.

Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com

Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Άρα εγώ στολίζοντας εκ προοιμίου το άρθρο μου με αυτές τις ιστορικές φωτογραφίες, καλούμαι να γράψω πολλές χιλιάδες! Αγχώθηκα τώρα, αλλά νομίζω αξίζει τον κόπο να κάνω μια προσπάθεια. Για το κυνήγι ρε γαμώτο!

Κάποτε το κυνήγι και η προάσπιση του από όλους τους κακόβουλους και πολέμιους του, αρκούσε για να ξεσηκώσει κόσμο και ντουνιά. Να γεμίσει δρόμους και πλατείες. Να γεφυρώσει χάσματα μεταξύ ανθρώπων, που το κυνήγι ήταν κοινός σκοπός γι’ αυτούς. Κάποτε το να είναι κάποιος κυνηγός ήταν αξίωμα.

Οι πρώτες τρεις φωτογραφίες απεικονίζουν μια κυνηγετική διαμαρτυρία την 10ετια του ’80 στους δρόμους της Σύρας. Παλικάρια 20χρονα τότε οι Αλέκος  Σκοπελίτης και, ο ψηλός, ο Μάκης Βαρθαλίτης, δεν χρειάστηκαν πολύ χρόνο να σκεφτούν αν πρέπει, ή όχι, να σηκώσουν τα πλακάτ με τα συνθήματα. Ουρές οι συνάδελφοι ακολούθησαν φωνάζοντας.
Κάποιοι από αυτούς, τι κρίμα, δεν είναι πια μαζί μας. Ο Δημήτρης Καρατζάς, κατά κόσμων «καναράς», ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή ο τυχερός στο βουνό, εκεί που γαλήνευε η ψυχή του. Το Γιωργάκη, ο μικρός γιος του Τρύφωνα του μαραγκού, που έφυγε πολύ νωρίς κι αυτός από κοντά μας, αφήνοντας πίσω το Ποϊντεράκι του που τόσο αγαπούσε και εκπαίδευε με λαχτάρα.
Ο Θοδωρής ο Σαλαλές, που πάντα «έψαχνε» να τον πειράξουν και να θίξουν την κυνηγετική του πείρα. Τότε με αυτάρεσκο μειδίαμα κάτω από το μουστάκι του και υπό τον τόνο απειλής, απαντούσε: «θα βγάλω έξω το βιβλιαράκι» εννοώντας το βιβλιάριο θήρας οπού εκεί αναγράφονταν η ημερομηνία πρώτης έκδοσης.

Κάποιος, τι σημασία μπορεί να έχει ένα όνομα πια, για την ιστορία όμως νομίζω Παπασπύρου τον έλεγαν, είχε πει ότι μόνο πίσω από έναν πολιτικό φορέα το κυνήγι θα μπορούσε να στυλώσει τα πόδια του και να δώσει φωνή στα «θέλω» του. Έτσι απαθανατίστηκε η επόμενη συντροφιά (η πρώτη συντονιστική επιτροπή), στης οποίας το μέσον και καθήμενος χαμογελάει ο Απόστολος Αντωνάκης. Πάνω αριστερά, δεύτερος κατά σειρά και με μαύρα μαλλιά είναι ο πρόεδρος του Κόμματος Ελλήνων Κυνηγών, ο Γιώργος Τσαγκανέλιας. Και από αυτήν την παρέα, δυστυχώς, κάποιοι λείπουν. Κάποιοι από αυτούς που σπατάλησαν χρόνο από τον χρόνο τους και χρήμα από το χρήμα τους για το κυνήγι.

Στην επόμενη ιστορική φωτογραφία, το Δ.Σ. και τα μέλη του πρώτου κυνηγετικού συλλόγου της πατρίδας μας, κοινοποιούσε στα μέλη του το ψήφισμα για την συμμετοχή στον εορτασμό της επιστροφής του βασιλέα Κωνσταντίνου στον θρόνο του.
Το πρώτο συνθετικό της επωνυμίας του ως «λαϊκή» μαρτυρά την προσπάθεια της οργάνωσης να φέρει κοντά της όχι μόνο τους γαλαζοαίματους γόνους της εποχής, οι οποίοι είχαν τα οικονομικά φόντα να ασχοληθούν με μια ακριβή δραστηριότητα, αλλά και όλους αυτούς που χρόνια τώρα ρίχνουν νερό στον μύλο της οικονομίας. Το ίδιο το ψήφισμα δε, αποδεικνύει την σοβαρότητα του ρόλου του συλλόγου και το κύρος των μελών του στην κοινωνία.
  Και τα πέντε αυτά ιστορικά ντοκουμέντα φανερώνουν αφενός ότι ο απλός κυνηγός είχε πάντα την ευχάριστη διάθεση να σταθεί πλάι στο κυνήγι και να παρέχει την αμέριστη στήριξη του και αφετέρου, την επίδραση που είχε στα κοινωνικά δρώμενα ενός τόπου μια κυνηγετική οργάνωση.

Με τα χρόνια βέβαια όλα αυτά τα αισθήματα ατόνησαν και οι μετέπειτα οργανωμένες κυνηγετικές οργανώσεις, γνώρισαν την απαξία. Ποια να ήταν η αιτία άραγε; Τι να έκανε πολλά και σοβαρά μέλη να απομακρυνθούν, να κλειστούν στο καβούκι τους και να στερήσουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους από τους αγαπημένους τους συλλόγους; Τι έγινε και όταν οι ανθρώπινες αγέλες μετατράπηκαν σε κοινωνίες, οργανώθηκαν σωστά, δημιουργήθηκαν τα μέσα, αποκτήθηκε η γνώση και η πείρα άρχισε να μυρίζει σάπιο; Γιατί τότε που το μεροκάματο δεν υπήρχε, δούλευαν όλα σωστά και όταν άρχισαν να «δένουν τα σκυλιά με τα λουκάνικα» και οι πολιτικοί Ταγοί μας μοίραζαν χρήμα στον λαό όπως ο γεωργός το στάρι όταν σπέρνει, κάποια γρανάζια της μηχανής άρχισαν να γυρίζουν αντίστροφα δίνοντας τόπο να αναπτυχθούν ζιζάνια;

Άραγε τότε που οι παρέες ύψωναν ενωμένες ανάστημα και φωνή, υπήρχε κάποιος που σχολίαζε ότι στην θέληση του καθενός να προσφέρει χρόνο και χρήμα για το καλό του κυνηγίου, υπήρχε υστερόβουλη σκέψη; Άραγε τότε που γεννήθηκε η ιδέα του Κ.Ε.Κ. ως ένα επιπλέον όπλο και φωτογραφήθηκαν όλα αυτά τα παλικάρια με τα μαύρα μαλλιά και τις χρυσές ελπίδες, λες και αναπαρίσταναν τον μυστικό δείπνο, να υπήρχε κάποιος ανάμεσά τους που έπαιζε τον ρόλο του Ιούδα; Και αν ναι, ποιος ήταν αυτός; Να υπήρξε τότε κάποιος που θα δήλωσε παρόν, μόνο και εφόσον, δεν θα έβαζε υποψηφιότητα κάποιος τρίτος;

Όλα αυτά είναι σενάρια και σκέψεις που κάνει εύλογα κάποιος όταν ψάχνει να βρει τα αίτια που οδήγησαν το, πάλαι ποτέ, δαφνοστεφανομένο, παραδοσιακό και ελεύθερο κυνήγι στο χείλος της καταστροφής και ένα βήμα πριν την είσοδο του στις ρεζέρβες. Αναρωτιέται κανείς πού είναι οι σύλλογοι, οι ομοσπονδίες, η Κ.Σ.Ε. όχι γιατί δεν παράγουν έργο, αλλά γιατί το έργο που παράγεται δεν είναι αυτό που θα έπρεπε σύμφωνα με την αγάπη που λέμε όλοι ότι τρέφουμε για το κυνήγι. Και γιατί ετούτη εδώ την εποχή της ταχύτητας και της πολλαπλής επιλογής του τρόπου ενημέρωσης των κυνηγών, μα και όλων των άλλων για όλα αυτά που προσφέρουν οι κυνηγοί δεν ενημερωνόμαστε, δεν μαζευόμαστε. Γιατί γυρίσαμε την πλάτη; Κι αν την γυρίσαμε δικαιολογημένα, γιατί το κάναμε στο κυνήγι και όχι μόνο σε αυτούς που έπρεπε;

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της έκθεσης που ετοιμάζει την άνοιξη ο σύλλογος της Σύρας, είχα την τύχη, την ευλογία καλύτερα, να γνωρίσω τον κ. Αχιλλέα Δημητρόπουλο, υπεύθυνος του Βιομηχανικού Μουσείου της Ερμούπολης. Ένας άνθρωπος αδιάφορος προς την κυνηγετική δραστηριότητα ο οποίος γνωρίζει όμως τόσα πολλά γι’ αυτήν και την ιστορία της, που τις γνώσεις του αυτές θα τις ζήλευε και ο πλέον παθιασμένος και ψαγμένος κυνηγός! Η τελευταία παρατήρηση έγινε για να πω ότι όταν ανοίγουν τα μάτια και τα αφτιά σου, κανείς δεν μπορεί να σου κλέψει τα όνειρα. Κανείς δεν μπορεί να σου πει ψέματα και να σε πάει εκεί που θέλει αυτός χωρίς την θέλησή σου.
   
Σκέψου τα όλα αυτά εσύ που με διαβάζεις και συμφωνείς. Σκέψου τα κι εσύ που με βρίζεις και ψάχνεις τρόπο να με κάτσεις στο «σκαμνί» και όλοι μαζί ας κάνουμε κάτι για το κυνήγι. Ας μαζευτούμε ξανά!    

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 5/3/2014.    

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Νέο τεύχος Τύπος ΚΥΝΗΓΙ.

Μαχόμενο περιοδικό για μαχόμενους αναγνώστες. Κυκλοφορεί αύριο Τετάρτη 05/3/2014 και κάθε Τετάρτη με τον Ελεύθερο Τύπο. Αν σέβεστε την κυνηγετική σας υπόσταση, μην το χάσετε!