ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Ώπα ώπα τα μπουζούκια!



Οι απόψεις και η αγάπη μου για το κυνήγι είναι δεδομένα και γνωστά εδώ και χρόνια. Το ίδιο γνωστό είναι ότι πολλές από τις γνώσεις μου πάνω στο αντικείμενο, δεν τις απέκτησα γιατί κάποιος, που κανονικά θα έπρεπε, ασχολήθηκε μαζί μου, ή, μαζί με τόσους άλλους πιτσιρικάδες που αποφασίζουν να ασχοληθούν με το κυνήγι εδώ και τόσα χρόνια. Φυσικά και μιλάω για τις οργανώσεις μας και όλους αυτούς που εναλλάσσονται στις καρέκλες των Δ.Σ. τους. Κάποιες γνώσεις μου, λοιπόν, είναι προϊόν πειραματισμού και ως είναι γνωστό, τα πειράματα δεν έχουν πάντα επιτυχία με την πρώτη φορά. Κάποια από δαύτα, μάλλον τα περισσότερα, έχουν το λάθος και την αποτυχία ως πρώτη επιλογή και ο Θεός να βάλει το χέρι του οι επιπτώσεις να μην είναι ανεπανόρθωτες!

Βάλε τώρα με το μυαλό σου, καλέ μου επισκέπτη, πόσα λάθη απαριθμεί η κατά βούληση ασχολία με το κυνήγι τόσων πρωτάρηδων που δεν έχουν την τύχη να τους καθοδηγήσει κάποιος με σύνεση και δη, όταν τα φώτα που τους δίνονται δεν φέγγουν και τόσο καλά, ή φέγγουν σε λάθος κατεύθυνση.

Κανείς επίσης δεν ασχολήθηκε με αυτούς τους ίδιους που εκλέγονται κάθε δυο χρόνια, με αποτέλεσμα η κάλπη να μην αναδεικνύει πάντα άτομα τα οποία πληρούν και αντικατοπτρίζουν τους όρους ενός απαρχαιωμένου καταστατικού. Με αποτέλεσμα τα προσόντα κάποιων από αυτούς που κρατούν την τύχη του κυνηγίου στα χέρια τους να φτάνουν ίσα ίσα για να βόσκουν σαλιγκάρια, μιας και για να βοσκήσεις πρόβατα θέλει κότσια…πολλά!   

Όλος αυτός ο βαρετός για κάποιους πρόλογος έγινε για να εκφράσω την απέχθεια μου στην μάστιγα της εποχής, τα μηχανάκια. Αυτούς τους πρόστυχους κράχτες που συντελούν έτσι ώστε ο χαρακτηρισμός που προσάπτουν οι φανατικοί - αποστειρωμένοι οικολόγοι σε μας τους κυνηγούς, να πιάνει τόπο. Η λέξη «δολοφόνος» έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιο μου, μαζί με τόσες άλλες που μου θυμίζουν άσχημες καταστάσεις, ή άτομα ανάξια λόγου.

Αυτός ο κράχτης, λοιπόν, απλώνει βούτυρο στο ψωμί των πολέμιων του κυνηγίου και στο επόμενο, σύντομο διάστημα, αυτός που θα πληρώσει τον λογαριασμό θα είναι το κυνήγι. Τότε θα βγουν τα αφεντικά μας θιγμένα, να δώσουν μάχες για την επαναφορά του ορτυκιού στα θηρεύσιμα, αλλά θα είναι αργά. Τότε όλοι μαζί θα ενώσουμε τις φωνές μας για να προασπίσουμε τα κεκτημένα μας. Το συνταγματικό μας δικαίωμα στην θήρα…πόσο μ…ικροί είμαστε!

Ανάμεσα σ’ αυτούς που θα κλαίνε, και εκεί είναι το ευτράπελο, θα μαλλιοτραβιούνται κι αυτοί που τώρα χαίρονται που αγοράζουν κουτιά φυσίγγια γιατί τάχα μου είχε σήμερα πολλά τσιχλοκότσιφα και έκαναν τόσα! Αυτοί που φουσκώνουν από περηφάνια, γιατί είναι καλά ντουφέκια και δεν τους γλυτώνει τίποτα. Επίσης ανάμεσα τους θα είναι και κάποιοι που καταλαμβάνουν έδρες σε Δ.Σ. κυνηγετικών συλλόγων οι οποίοι, προσποιούμενοι ότι δεν ακούν, κάθονται παραπλεύρως του κράχτη και το μεσημεράκι ανεβάζουν στο φατσοτεύτερο τους καρπούς των κόπων τους. Τα ένοχα τσιχλοκότσιφα που, τρελαμένα από το τραγούδι των σειρίνων, έκαναν την βουτιά του θανάτου.

Μετά από καιρό μπόρεσα να βρω μέσα μου μια δικαιολογία για όλους εκείνους που βάζουν έναν κράχτη στα περάσματα των ορτυκιών γιατί ταΐζουν το σκυλί τους όλο τον χρόνο και ψάχνουν απεγνωσμένα κάθε πρωί ένα ορτύκι για να δουν μια φέρμα. Ασχέτως ότι εγώ θα προτιμήσω να μην δω το δικό μου σκυλί να φερμάρει ΠΟΤΕ αιτία της παντελούς έλλειψης θηράματος, το οποίο θα έχει επιλέξει μόνο του να κάτσει εκεί που θα πάω για κυνήγι και όχι να το αναγκάσω να με περιμένει για να το εκτελέσω.

Δεν μπορώ όμως να βρω ούτε μισή, για όλους αυτούς που φτιασιδώνονται πρωί πρωί, φρεσκοξυρίζουν το φρεναρισμένο μουσάκι τους, μαζεύουν με την Α.Τ. τις μεγάλες κοιλιές τους, φορούν το πλατύγυρο καπέλο τους, γυρνούν τις καλτσούλες γύρω απ’ τις αρβύλες τους σαν τον Boy George, αρματώνονται σαν Αμερικανοί πεζοναύτες και βάζουν στο τσεπάκι τους το νέο μοντέλο κράχτη pocket, που τους επιτρέπει να τον ελέγχουν ανά πάσα στιγμή και εφορμούν για το κυνήγι της ντροπής. Για να αποφύγουν δε και το περαιτέρω περπάτημα της αναζήτησης των εκτελεσθέντων, παίρνουν μαζί και το γέρικο pointer τους να τους τα φέρνει στο χέρι. Γι’ αυτούς δηλαδή το κυνήγι είναι πραγματική άθληση, όχι αστεία!

Κι αν δεν μπορώ να βρω δικαιολογία γι’ αυτούς τους κακομοίρηδες, για τους άλλους, αυτούς που εκλέχθηκαν για να προασπίσουν και να προάγουν το κυνηγετικό ιδεώδες, πώς να βρω; Γιατί να μην βγω έξω από τα ρούχα μου και να μην τους φτύσω κατάμουτρα;

Από την άλλη, οι δασικοί υπάλληλοι κάνουν ότι μπορούν για να κάνουμε ευχαριστημένοι και αγανακτισμένοι τον σταυρό μας που τους έχουν πετσοκόψει τους μισθούς, αφού δεν κάνουν τίποτα, ή αυτά που κάνουν μοιάζουν με προσπάθεια να σβήσουν μια δασική φωτιά…κατουρόντας την! Η θηροφυλακή με την σειρά της, τι να προλάβει να κάνει; Να κυνηγάει τους περδικοκλέφτες; Να βγαίνει το βράδυ για λαγάδες που έβαλαν λάθος ώρα το ξυπνητήρι; Ή να βεβαιώνει παραβάσεις για εκείνους που δεν φέρουν το όπλο τους εντός κατοικημένης περιοχής σε θήκη αποσυναρμολογημένο και δεν φορούν το προβλεπόμενο από τον νόμο πορτοκαλί γιλεκάκι που το’ χω εγώ ραμμένο; Όπως λέει και το άσμα. Και στο φινάλε της γραφής γιατί να τρέξουν όλοι αυτοί, για να έρθει, εκ νέου, μια διαγραφή η οποία θα ξελασπώνει όλους αυτούς που με κόπο και κίνδυνο της ζωής τους συνέλαβαν όντας άοπλοι απέναντι σε κάποιους οπλισμένους;

Φυσικά κάποιοι, ευτυχώς, δεν πτοούνται και μένουν ατάραχοι όταν κάποιος χαρτογιακάς μηδενίζει την δουλειά τους. Σ’ αυτούς ποντάρουν όλοι όσοι σέβονται τον εαυτό τους πια.

Δια ταύτα σε τούτη την ανάρτηση μην ψάξεις να βρεις. Σπάσε μόνος σου κι εσύ ένα μηχανάκι και το κεφάλι του κατόχου του…ΜΠΟΡΕΙΣ!