ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Kυκλαδίτικοι ντουμπλέδες.

Του Νίκου Βασάλου http://kaliakouda.blogspot.com

Δεν ξέρω πως ν’ αρχίσω! Ούτε πώς να τελειώσω ξέρω. Τόσο μεγάλη ντροπή νιώθω!

Φωνάζουμε, βρίζουμε και ρίχνουμε πέτρα αναθέματος στις οργανώσεις μας, που δεν μπορούν να μας κρατούν ενήμερους. Κατακρίνουμε τους πιτσιρικάδες που δεν έχουν μυαλό και δεν ξέρουν να διαχειριστούν σωστά το δώρο της φύσης που μας έκανε ο θεός. 

Οραματιζόμαστε σχολειά για τους νέους, για να μάθουν να περπατούν σωστά εκεί έξω έτσι ώστε, να μπορούν να χαρούν αυτό που βλέπουν, ακούν και μυρίζουν. Να γεύονται με ρέγουλα, όχι λαίμαργα, τους καρπούς της φύσης. Αυτοί οι νέοι, οι άπειροι, οι λάθος, λοξά και θερμά σκεπτόμενοι. Πόσο υποκριτές είμαστε και φαύλοι!

60 χρόνια πέρασαν και άφησαν στα μαλλιά του χιόνια. Ρυτίδες στο μέτωπο και κούραση στα πόδια. Ο λύκος και αν γέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε η γνώμη του άλλαξε μήτε η κεφαλή του!
Το σωστό και το λάθος το’ χουμε όλοι μέσα μας. Απλά παίζει ρόλο, προφανώς, τι θα τραβήξουμε στον κλήρο να ακολουθούμε μια ζωή.

Μάρτυρας έγινα αυτόπτης, την περασμένη βδομάδα, σε έναν φόνο! Κυνηγός σκότωσε κυνηγό για το απόλυτο τίποτα. Κανείς δεν πείραξε κανέναν. Ο ένας κυνηγούσε με τουφέκι κι ο άλλος με τα νύχια, το ράμφος και τα φτερά του. Απλά ο φτερωτός νόμισε, προς στιγμής, ότι μια καλημέρα από κοντά στον συνάδελφο, δεν θα έβλαπτε. Ο άλλος, το όρθιο αρπακτικό, του απάντησε με καυτό μολύβι. 

Στα Ρέβεντα, στον Τράχηλα, στης Σύρας τα βουνά, ξάπλωσε το γεράκι γιατί, τάχα μου, κάνουν ζημιές είπε. Ποιο σχολείο, ποια βιβλία, ποια σεμινάρια και ποιες ημερίδες θα μάθουν, μετά από 60 χρόνια, σ’ αυτόν τον γεροξεφτίλα ότι τα γεράκια δεν είναι θηρεύσιμα; Κι αν πρέπει να κάτσει στα θρανία ένας «δάσκαλος», οι μαθητές του τι θα μάθουν;

Ποιος θηροφύλακας, ποιος δασικός υπάλληλος και ποιος εισαγγελέας είναι σε θέση να δώσει την ποινή του θανάτου που του πρέπει; Ο ένας κρατούσε τον άλλον στην παρέα, για να μην γίνει το κακό, γιατί κρατούσαμε τουφέκια. 

Γύρισα την πλάτη κι έφυγα, για να μην βλέπω το κόκκινο χρώμα της ντροπής στο ένοχο πρόσωπό του. Έκανα τον σταυρό μου και παρακάλεσα την Άρτεμη να μην τον ξαναδώ μπροστά μου, αφού ο Θεός δεν θέλησε να του κόψει τα χέρια!

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου ΚΥΝΗΓΙ στις 9/11/2011.