ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Είδηση από τον Ωρίωνα.

ΩΡΙΩΝ - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
www.orion.net.gr orion@orion.net.gr

Αθήνα, 23/9/2011
Προς:
- Υπουργό ΠΕΚΑ κ.Γ.Παπακωνσταντίνου

Κοινοποίηση:
- Περιφερειάρχη Ηπείρου κ.Αλέξανδρο Καχριμάνη
- Γεν.Γραμ.Αποκεντρ.Διοίκησης Ηπείρου-Δυτ.Μακεδονίας, κα Δήμ.Γεωργακοπούλου-Μπάστα
- Ειδικό Γραμματέα Δασών ΥΠΕΚΑ, κ.Γεώργιο Αμοργιανιώτη
- Γεν.Διευθυντή Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών & Φυσ.Περ.ΥΠΕΚΑ, κ.Κων/νο Δημόπουλο
- Διευθύνσεις Δασών & Δασαρχεία Νομών Άρτας, Πρέβεζας και Αιτωλ/νίας
- Πολιτική Ηγεσία, Βουλευτές, Κόμματα
- Κυνηγετικές κλπ οργανώσεις
- Μέσα μαζικής ενημέρωσης
- Κυνηγ.περιοδικά και ιστοσελίδες
- Επαγγελματίες του κυνηγ.χώρου
- Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα


Θέμα: Υπερβολικές και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις θήρας στον Αμβρακικό σε βάρος των τοπικών κοινωνιών
Κύριε Υπουργέ,
Με αφορμή την απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας για να επιτραπεί η θήρα σε λίγες ζώνες των υγροτόπων του Αμβρακικού (2607/9-9-2011 και 2078/9-9-2011) και τη δημόσια επιστολή μερικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) που αντιτίθενται στην απόφαση της αποκεντρωμένης Διοίκησης, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε ότι:
Η θήρα είναι μια αρχέγονη και πολυδιάστατη δραστηριότητα, η διαχείριση της οποίας αποτελεί αντικείμενο της θηραματολογικής επιστήμης, η οποία εξετάζει την κάθε περίπτωση για την επιλογή της ορθής απόφασης. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, με την επιρροή των διάφορων και άσχετων με το αντικείμενο της θήρας Περιβαλλοντικών ΜΚΟ (πχ. Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας) έχει υιοθετηθεί η "απαγόρευση" ως μια "εύκολη λύση" αντί της διαχείρισης και της ανάπτυξης της θήρας. Ο αδικαιολόγητος εξοβελισμός της θήρας από το σύνολο σχεδόν των υγροτόπων της χώρας μας, ερήμην πάντα των τοπικών κοινωνιών, έχει επιβληθεί κεντρικά με τη συνδρομή μερικών ΜΚΟ, οι οποίες καλλιεργούν δογματικές και αντιεπιστημονικές θέσεις για τη θήρα και τους κυνηγούς. Θέσεις που εδώ και δεκαετίες έχουν απορριφθεί στην Ευρώπη και στην Αμερική ως επιζήμιες για τη διατήρηση της φύσης (Peterle 1977, Shaw 1977, Hooper 1994, Ryan et al. 2009).
Αντίθετα, όλες οι επιστημονικές εταιρείες και οι σοβαρές περιβαλλοντικές οργανώσεις αναφέρουν τη σημασία της θήρας γενικότερα αλλά και ακόμη ειδικότερα στους υγροτόπους. Το Συμβούλιο της Ευρώπης αναγνωρίζει τη σημασία της θήρας στις αγροτικές περιοχές (κανονισμός 882/1987). Στο συνέδριο για τις περιοχές του δικτύου "Natura 2000" που πραγματοποιήθηκε στο Bath της Μ.Βρετανίας, οι ειδικοί επιστήμονες συμπέραναν ότι "...η δραστηριότητα της θήρας είναι συμβατή με την προστασία μιας περιοχής αρκεί να υπόκειται σε χρονικούς και χωρικούς περιορισμούς". Τέτοιοι περιορισμοί αφθονούν στη χώρα μας, σε βαθμό μάλιστα που πολύ εύστοχα ο γνωστός καθηγητής κ.Ντάφης, επισημαίνει ότι "...το κυνήγι δεν πρέπει υποχρεωτικά να απαγορεύεται σε ζώνες προστασίας..." και ότι "...τα μέτρα προστασίας για ένα είδος είναι αναγκαία μόνο όταν αυτό απειλείται".
Στα συμπεράσματα του 10ου Πανελληνίου Δασολογικού Συνεδρίου της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας, το 2002, αναφέρεται ότι: "Η θήρα έχει αναγνωριστεί ως μία από τις αξίες των υγροτόπων. Τα οφέλη που δημιουργεί είναι πολλαπλά τόσο για τους υγροτόπους (προστατευτικά, διαχειριστικά κλπ.) όσο και για τον άνθρωπο (κοινωνικά, οικονομικά κλπ.)".