ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΙ ΝΤΟΥΜΠΛΕΔΕΣ

«ὑγίειάν τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον»

"Η ασχολία με το κυνήγι φέρνει υγεία στο σώμα, οξύνει την όραση και την ακοή και επιβραδύνει τα γηρατειά"

Από το μεγαλειώδες έργο του ιστορικού Ξενοφώντα 430π.χ. - 354π.χ. "Κυνηγετικός" τον 5ο π.χ. αιώνα

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Αναμνήσεις... του κ.Βασίλη από την Άνδρο (Μέρος Δεύτερο και τρίτο) !!!


Αναμνήσεις συνέχεια

Κάθε πρώτη του μηνός είχα αγωνία μέχρι να φέρει ο ταχυδρόμος το περιοδικό. Κοιμόμουν και ξυπνούσα από τα όνειρα κυνηγετικών εξορμήσεων, που φυσικά δεν είχα ιδέα πως γίνονται. Ότι διάβαζα, το βράδυ το έβλεπα στον ύπνο μου με εμένα να πρωταγωνιστεί. Στο σπίτι είχα αρχίσει τη γρίνια να μου πάρουν ένα αεροβόλο, αλλά ούτε η μάνα ή ο πατέρας ήθελαν να ακούσουν κουβέντα. Έβαλα και εγώ τα μεγάλα μέσα. Το θείο από την Καλογρέζα. Αυτός είχε ένα γκρα ( με κινητό ουραίο ) μεταποιημένο σε κυνηγετικό. Του είχαν κόψει την κάνη και είχαν κολλήσει μια άλλη χωρίς ραβδώσεις. Έπαιρνε μέσα τους κάλυκες τους δικούς του, που όμως, είχαν τορνάρει τον πάτο και έβαζες καψούλι 5/45.
Κατάφερα τον θείο να μου το πουλήσει και να ψήσει τον πατέρα μου. Με τα πολλά και αφού ο θείος εγγυήθηκε ότι θα με έχει υπό την προστασία του, το όπλο αγοράστηκε έναντι 300 δραχμών.

Γέμιζα τους μεταλλικούς κάλυκες και για τάπες έκοβα με σγρόπια,, από χοντρό χαρτόνι. Έβγαζε φοβερές τουφεκιές, αρκεί να σημάδευες καλά, γιατί δεν είχε ρίγα. Μόνο ένα λούκι πίσω και μια τριγωνική ακίδα μπροστά.. καμιά φορά αν δεν εφάρμοζε σφιχτά η επάνω τάπα, άδειαζαν τα σκάγια στην τσέπη μου. Θήκη δεν είχα και για να το μεταφέρω στο τραίνο ή στα λεωφορεία το τύλιγα σε μια μπλε κόλλα από αυτές που ντύνουν τα τετράδια. Όσοι με έβλεπαν στις πέντε το πρωί στο δρόμο ή στα τραίνα με την τσάντα και το όπλο, με ρωτούσαν που πάω και εγώ απαντούσα φυσικά, κυνήγι. Χαμογελούσαν και μου εύχονταν. Άλλα χρόνια τότε. Δεν είχε ανακαλυφθεί η οικολογία. Άδεια φυσικά δεν υπήρχε, άλλα εκείνα τα χρόνια στα μικρά διαμετρήματα υπήρχε μια ανοχή και δεν υπήρχε η οπλοφοβία που υπάρχει σήμερα .Έτσι ποτέ δεν με σταμάτησαν για έλεγχο.

Στα 17, ο πατέρας μου με πήγε σε ένα ράφτη, εκεί στην πλατεία της Καλλιθέας και μου έραψε το πρώτο μου κουστούμι. Ένα πράσινο σκούρο με ρίγες. Κάποια στιγμή το κουστούμι λερώθηκε και χρειάστηκε καθαριστήριο. Απέναντι από το ράφτη στην πλατεία ήταν το καθαριστήριο του Βουζουναρά. Εκεί το πήγα για καθάρισμα και αφού είπαμε τα σχετικά και έμαθε ότι είχαμε το ίδιο όνομα, έκανα να φύγω. Όμως το αυτί μου έπιασε κάτι κουβέντες από δυο – τρεις που κάθονταν στις πολυθρόνες. Συζητούσαν για κυνήγι. Τους ρώτησα εάν μπορούσα να κάτσω μαζί τους να άκουω και φυσικά με δέχτηκαν με χαμόγελα. Από τότε το μαγαζί του Βουζουναρά έγινε το μόνιμο στέκι μου. Προπαντός τα σαββατόβραδα μετά τη δουλειά, πρώτα περνούσα από εκεί, να μάθω που θα πάνε και μετά πήγαινα σπίτι μου.

Το καλοκαίρι του '64 μου λεει ο κυρ- Βασίλης (έτσι τον έλεγα) ότι μόλις κλείσω τα 18 τον Ιούλιο, να βγάλω άδεια για να με πάρει μαζί του το Σεπτέμβρη για πέρδικες.. αυτό ήταν! Τα χαρτιά ετοιμάστηκαν σε μηδέν χρόνο και αυτός μου έβγαλε την άδεια, μια που ήταν στο συμβούλιο του συλλόγου της Καλλιθέας. Όμως υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Το τουφέκι που είχα δεν έκανε για πέρδικες. Έπρεπε να πάρω κανονικό όπλο. Τώρα; Πως το λένε στους γονείς; Έβαλα πάλι τα μεγάλα μέσα...τον κυρ- Βασίλη. Όμως ο πατέρας φοβόταν και ήταν ανένδοτος. Ο Σεπτέμβρης ζύγωνε και ήμουν χωρίς όπλο. Όμως υπήρχε και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Κανείς δεν μου έδινε όπλο με δόσεις, ήθελαν εγγυητή. Μόνο μετρητοίς. Που να βρεθούν οι 3800 δρχ. Τόσο έκανε ένα ισπανικό πλαγιόκαννο.

Ούτε το αφεντικό δεχόταν από το φόβο της μάνας μου, αλλά και από συμφέρον. Σου λεει, αν αυτός αρχίσει τα κυνήγια, δεν θα έρχεται τις Κυριακές για δουλειά ( τότε δουλεύαμε και τις Κυριακές). Αφού έχω γυρίσει όλα τα κυνηγο-μάγαζα. Αθηνών και Πειραιώς και κάποια υαλοπωλεία - που τότε στη βιτρίνα τους είχαν ένα-δυο δίκαννα – έχω φαει πόρτα από όλους. Σκέτη απελπισία και ζυγώνει η μέρα αναχώρησης. Το επόμενο Σάββατο φεύγουμε για Αντίκυρα και είμαι χωρίς όπλο. Ξανά για το μαγαζί του Χατζηκουλούκη. Την πρώτη φορά, τον είδα πιο συγκαταβατικό, αλλά η πόρτα...πόρτα.

Η μισή ντροπή δική του, που λεει η παροιμία . Αυτή τη φορά στο μαγαζί δεν είναι ο Αργύρης, είναι ο Παναγιώτης. Στην τσέπη έχω 800 δραχμές, μαζεμένες φράγκο-φράγκο, από υπερωρίες και Κυριακές. Μπαίνω μέσα και πριν προλάβει να με ρωτήσει τι θέλω, παίρνω βαθιά ανάσα και του λεω. Θέλω αυτό το δίκαννο, εχω 800 δραχμές για προκαταβολή, δεν έχω εγγυητή, κανένας δεν μου δίνει όπλο, το άλλο Σάββατο φεύγουν να πάνε για πέρδικες και εάν δεν έχω όπλο δεν θα με πάρουν μαζί. Είσαι η τελευταία μου ελπίδα. Αυτός έβαλε τα γέλια , με έκοψε από πάνω μέχρι κάτω και με ρώτησε: "θα τα πληρώνεις τα γραμμάτια;" - "σου ορκίζομαι, νηστικός θα μείνω, τα γραμμάτια θα πληρωθούν!"

Έβγαλε το όπλο και μου το έδωσε. Στην αρχή δεν το πίστευα. Λεω πλάκα μου κάνει. Όταν όμως τον είδα να το βάζει στο κουτί και να φτιάχνει τα γραμμάτια, τότε κόντευε να μου φύγει η καρδιά. Στο γυρισμό για το σπίτι δεν πατούσα στο χώμα. Τώρα πως το βάζουν μέσα; Ευτυχώς το κρεβάτι μου ήταν πίσω από το παράθυρο του δρόμου. Το άνοιξα και το έχωσα κάτω από το κρεβάτι. συνεχίζεται...ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: http://cazador1.blogspot.com/

Δασικοί χάρτες.


Εχουν μπλοκάρει από τις ενστάσεις.

Στις ενστάσεις έχουν µπλοκάρει οι δασικοί χάρτες. «Δεν περιµέναµε ότι θα συναντούσαµε τόσο πολλές ενστάσεις και αντιδράσεις από συµφέροντα που πλήττονται», υποστηρίζουν πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής.

Οπως σηµειώνουν, οι µεγάλες εκτάσεις για τις οποίες έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για επενδύσεις είναι κατά κύριο λόγο εκτός σχεδίου. Ετσι, αν οι επενδυτές δεν ξέρουν ποιες περιοχές θεωρούνται «δάσος» και ποιες δασικές ή οικοδοµήσιµες, κανένα σχέδιο δεν προχωρά, ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται τα αυθαίρετα. Σύµφωνα µε τις ίδιες πηγές από το υπουργείο Περιβάλλοντος, ειδικά για περιοχές που βρίσκονται στα όρια οικισµών υπάρχει πολύ µεγάλη ευθύνη της Πολιτείας αφού – σε πολλές περιπτώσεις, όπως αναφέρουν– από τις Πολεοδοµίες «δεν δίνονται µε σαφήνεια τα όρια». Οπως εξηγούν, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι Υπηρεσίες εκδίδουν οικοδοµικές άδειες «µε επιφύλαξη», πράγµα που σηµαίνει ότι «δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να γνωρίζουν τα όρια των οικισµών και τη γενικότερη οικιστική νοµοθεσία».

Εκτός χρονοδιαγράµµατος.
Το αποτέλεσµα είναι – σύµφωνα πάντα µε πηγές του ΥΠΕΚΑ – ότι δεν µπορεί να εκπληρωθεί στο σύνολό της η δέσµευση του υπουργείου, από τον περασµένο Ιούλιο, να αποκτήσουν µέχρι το τέλος τού 2010 δασικούς χάρτες εννιά περιοχές της Αττικής: Πεντέλη, Νέα Πεντέλη, Σταµάτα, Νέα Μάκρη, Κηφισιά, Ανθούσα, Αγιος Στέφανος, Μαραθώνας και Φυλή. Η βασικότερη ένσταση που προβάλλεται (στις περισσότερες περιπτώσεις)είναι ότι η περιοχή δεν είναι δασική αλλά αγρόκτηµα – κάτι που, αν γίνει δεκτό, αλλάζει δραµατικά τους όρους δόµησης. Μέχρι στιγµής έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία – και αναµένεται να εξεταστούν οι ενστάσεις που θα υποβληθούν µέσα σε διάστηµα 45 ηµερών –για τους δασικούς χάρτες σε Μαραθώνα, Πεντέλη και Νέα Πεντέλη.

Ηδη έχει νοικιαστεί χώρος στον Ιππόδροµο για να γίνει η ανάρτηση και να ακολουθήσει η διαδικασία των ενστάσεων. Η πιο «δύσκολη» περιοχή θεωρείται από τις Υπηρεσίες του υπουργείου ο Μαραθώνας, επειδή περιλαµβάνει τις περισσότερες καµένες εκτάσεις.

Για τις υπόλοιπες έξι περιοχές θα χρειαστούν τουλάχιστον άλλοι τρεις µήνες, ενώ θα απαιτηθεί τουλάχιστον µία πενταετία για να αποκτήσουν δασικούς χάρτες και οι υπόλοιπες περιοχές της χώρας.

Οι αυθαίρετοι οικισµοί.
Με τους δασικούς χάρτες το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής επιχειρεί στενό µαρκάρισµα στους αυθαίρετους οικισµούς που ξεφυτρώνουν µέσα στα δάση, περιορίζοντας µε την καταγραφή τού εναποµείναντος πράσινου τη δυνατότητα επέκτασής τους. Σε ό,τι αφορά ωστόσο τους ήδη υπάρχοντες αυθαίρετους οικισµούς, από το ΥΠΕΚΑ δεν ανοίγουν – προς τοπαρόν τουλάχιστον – τα χαρτιά τους σχετικά µε το ποια µέτρα προτίθενται να πάρουν. Αφήνουν όµως ανοιχτό το ενδεχόµενο να επιβληθούν κυρώσεις σε όσους έκαναν τα στραβά µάτια στο χτίσιµο αυθαιρέτων, ενώ ρίχνουν το µπαλάκι στις Περιφέρειες για τις κατεδαφίσεις, λέγοντας πως «υπάρχει ένας νόµος που δεν εφαρµόζεται».

Για τα µεµονωµένα αυθαίρετα, από το ΥΠΕΚΑ παραδέχονται ότι δέχονται ασφυκτικές πιέσεις για τακτοποίηση, ωστόσο, όπως λένε, το τελευταίο διάστηµα στο υπουργείο Οικονοµικών έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν µπορεί να προχωρήσει τέτοια ρύθµιση από το Συµβούλιο της Επικρατείας.

ΠΗΓΗ: www.tovima.gr

===================================================

Η green Τίνα καίγεται ως άλλος Φοίνικας, σιδηροδέσμια των ισχυρών συμφερόντων που λυμαίνονται το περιβάλλον. Χαμένη πρασινοσκουφίτσα στα δαιδαλώδη δασικά μονοπάτια, παίζοντας κρυφτό με τους κακούς λύκους.

Η αποτελεσματικότητα της ίδιας και των επιτελών του ΠΕΚΑ, αρχίζει και τελειώνει με την επιβολή απαγορεύσεων κυνηγίου σε όλη την επικράτεια την οποία, καλά καλά, δεν γνωρίζει και που θα χρειαστεί άλλα 5 χρόνια (!) να την μάθει. Μια ακόμα τυχερή του ΛΟΤΤΟ που…δεν ξέρει τι έχει και που όταν το μάθει, θα το έχει χάσει!

Ένας απλός - περαστικός εξυπηρετητής των ΜκΟ και όλων όσων έλπιζαν σε μια κουφή και στραβή ηγεσία του ΥΠΕΚΑ. Το απαύγασμα της ανικανότητας και της πελατειακής σχέσης!