Ευτυχώς, δυστυχώς!

Ξέρω ότι κάποιοι κρέμονται από τις οθόνες του υπολογιστή τους περιμένοντας να διαβάσουν τις ανακρίβειες και τις ασυναρτησίες – κατά την ταπεινή τους γνώμη - που αραδιάζω εδώ και καιρό στην προσωπική μου σελίδα. Σαν να μην έφτανε μόνο αυτό είναι κι οι άλλοι, αυτοί που δεν έχουν εκτός από pc και ιδέα, τι μπορεί να σημαίνουν αυτά που διαβάζουν οι άλλοι και τους μεταφέρουν.
Ορμώμενος λοιπόν από το ιερό καθήκον που έχω, να τους κρατώ ανεβασμένα τα επίπεδα αδρεναλίνης στο αίμα, θα γράψω για άλλη μια φορά, όχι την τελευταία!

Κουράστηκε ο Πρόεδρος να ακούει, από την μια εμένα να του λέω για τα στραβοπατήματα και από την άλλη, τους υπολοίπους του Δ.Σ. να του πηγαίνουν κόντρα. Για να καταλάβετε τι λέω, μπορείτε να φανταστείτε το μυαλό και το ένα σας πόδι να πηγαίνει από την μια και το άλλο, εκτός το γεγονός ότι παραστρατεί, να σας κλωτσάει κιόλας!

Ε άνθρωπος είναι κι αυτός, είδε κι απόειδε ότι το μέτωπο δεν είναι αρραγές, όλως αντιθέτως μάλιστα, και μέσα στην σύγχυση του, του πέρασε μια σκέψη από το μυαλό να τα σκάσει κάτω και να αφήσει την αγέλη, εκτός από ακέφαλη, να τρώγεται μόνη της ή μάλλον, να μην δαγκώνει εκείνον. Το κακό δεν είναι μόνο η σκέψη της φυγής του υποτιθέμενου ηγήτορα, αλλά το ότι το σκέφτηκε δυνατά! Αναθάρρησαν λοιπόν κάποιοι, ότι ήρθε η σειρά τους να αποδείξουν τις ηγετικές τους ικανότητες και μάλιστα εν τω μέσω κρίσης.

Κάποιοι άλλοι χάρηκαν, τι κρίμα άδικα και για λίγο, ότι θα βγει από την μέση άλλος ένας που, για δικούς του λόγους, έβρισκε πότε πότε την ευκαιρία να συμφωνεί μαζί μου σε κάποια θέματα. Όπως λόγου χάρη, τα περδικοδωράκια!

Ετοίμασαν λοιπόν κάποιοι την καλή τους τήβεννο, έστρωσαν το μαλλί για να τους κάτσει καλά η κορώνα στο κεφάλι και πήραν ύφος σοβαρό, βλέμμα σοφιστικέ και περίμεναν τον τίτλο να πέσει στα χέρια τους σαν ώριμο σύκο!
Τρικλοποδιά στα φρούδα όνειρα τους μπήκε το ταξίδι του Προέδρου στην έναρξη και πολλών, μαζί και οι δικές μου, παραινέσεις για μια επανεξέταση της απόφασης του, που όντως ήταν εν θερμώ.

Είδες Πρόεδρε που σου λέω ότι αυτά τα ταξίδια σου δεν μας βγαίνουν σε καλό; Ποιος θα πληρώσει τώρα για όλες αυτές τις ετοιμασίες; Άντε πάλι, ξανά κάθε κατεργάρης στον πάγκο του κι εσύ από πάνω (;).

Φέρμα τα λουριά Πρόεδρε, δώσε να καταλάβουν στα παιδιά πια είναι του καθενός η θέση. Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει μια παροιμία, εφάρμοσε την! Που ξέρεις κιόλας, μπορεί κάποιοι να έχουν κρυφό βίτσιο και να εκστασιάζονται με την εφαρμογή της ρήσης: Βίτσα, π....α και στενά παπούτσα!

Κλείνοντας να πω, ότι πραγματικά θα έκανες κακό στον σύλλογο αν γυρνούσες την πλάτη σου τώρα. Άστο για όταν αυτοί που θα αφήσεις πίσω έχουν τα κουράγια να κουμαντάρουν πρώτα τους εαυτούς τους. Εμένα θα μου επιτρέψεις να μην σταματήσω να σε κρίνω, πάντα με γνώμονα το καλό του συλλόγου. Καλή συνέχεια και να προσέχεις…τα πάντα και τους πάντες. Δεν είναι όλοι όσο αθώοι αφήνουν επιμελώς να φαίνονται!