Και έκλεισαν οι ουρανοί και είδαμε άσπρη μέρα!
Μπορεί το θερμόμετρο να μην λέει να ξεκολλήσει πάνω από το μηδέν,
μπορεί να κλαίει η τσέπη μας το πετρέλαιο που αδηφάγα καταπίνει ο λέβητας, μπορεί
το ρολόι της ΔΕΗ να γυρίζει τρελά από την αυξημένη κατανάλωση, αλλά το χιόνι
που έφτασε μέχρι τις παραλίες του νησιού είναι ένας τρόπος για να δούμε όλοι μας
την πολυπόθητη «άσπρη μέρα» που περιμένουμε εδώ και μια 5ετια σχεδόν.
Από νωρίς το πρωί παρατηρώ έξω από το παράθυρο το βιαστικό πέρα
δώθε των πουλιών. Ξαφνιασμένα κι αυτά με τον χιονιά που μας έχει καθηλώσει όλους
εντός. Βέβαια κάποιοι είναι υποχρεωμένοι για να μπορούμε εμείς να νιώθουμε όλη αυτή
την θαλπωρή, να μένουν στα πόστα τους και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Κυνηγετικά, να πω ότι μετά από επικοινωνία που είχα με την
θηροφύλακα του νησιού κ. Ξαγοράρη, η δασική υπηρεσία δεν έχει εκδώσει απαγόρευση
θήρας, οπότε, όποιος αντέχει το κρύο μπορεί να αφήσει τα ίχνη του στο χιόνι, ασκώντας
το συνταγματικό του δικαίωμα. Πάει όμως το χέρι κανενός να σηκώσει όπλο απέναντι
σε κάποιο ζωντανό που τρέμει από το κρύο και την πείνα; Γεγονός είναι ότι μια μικρή
βόλτα που έκανα στο δρόμο δεν συνάντησα συνάδελφο κυνηγό.
Ας πάρουμε όλοι μας, θηράματα και κυνηγοί, μια μέρα ρεπό –αφού
από αύριο στρώνει ο καιρός- και μόλις στεγνώσουν τα φτερά και ζεσταθούν τα χέρια,
δίνουμε εκ νέου ραντεβού στα κυνηγοτόπια.
Καλό, ζεστό υπόλοιπο της παγωμένης μέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου