Κάποιοι, μάγκες, λένε ότι οι νόμοι φτιάχτηκαν για να καταπατιούνται!
Εκπρόσωποι αυτών, των φτωχών τω πνεύματι, βρίσκουμε σε όλες τις φάσεις της ζωής μας, σε διάφορες δραστηριότητες και σε διάφορα πόστα.
Αποτέλεσμα είναι αυτοί οι κάποιοι, οι γνωστοί – άγνωστοι, να ταλαιπωρούν και να εξωθούν στα άκρα άλλους ανθρώπους που, κατά σύμπτωση και κακή τύχη, βρέθηκαν στο διάβα τους! Το χειρότερο είναι ότι από τέτοιου είδους ανδρείκελα, ταυτοποιούνται όλοι όσοι εμπλέκονται με την ίδια δραστηριότητα και ενοχοποιούνται μηδενός εξαιρουμένου!
Έχουμε ακουστά όλοι φαντάζομαι την παροιμία που λέει: «Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Όπως όλοι μας κατά καιρούς έχουμε βάλει, ατυχώς, στο ίδιο σακί όλους τους οδηγούς ταξί. Αυτό είναι κάτι το οποίο αναμφισβήτητα είναι πέρα για πέρα άδικο. Κάτι ανάλογο γίνεται και με τους κυνηγούς οι οποίοι στοχοποιούνται από όλους αυτούς που είναι πολέμιοι, ή απλά θέλουν την ησυχία τους.
Μας ενοχλεί, εμάς τους κυνηγούς, όταν συμβαίνει αυτό. Το ίδιο και τους ταξιτζήδες φαντάζομαι και όλους όσους βρίσκουν τον μπελά τους, αιτία κάποιων κακών εκπροσώπων της φατρίας τους.
Το τελευταίο διάστημα λοιπόν, κάποιοι που θέλουν να λέγονται κυνηγοί, έχουν τραβήξει αρκετά το σχοινάκι στην περιοχή του Επισκοπείου. Η απροσεξία τους έχει γίνει αιτία πολλοί κάτοικοι της περιοχής να ξεφύγουν από τα παραδοσιακά «παράπονα» και να αρχίσουν την όχληση διάφορων υπηρεσιών!
Ο θόρυβος της τουφεκιάς, τον οποίο δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να ανέχεται όταν δεν έχει άλλα επακόλουθα, ξεπερνιέται εύκολα. Ποιος όμως είναι αυτός που μπορεί να ανεχτεί να λούζεται στα σκάγια; Φαντάζομαι ούτε εμείς οι κυνηγοί.
Πάνω εκεί στηρίχτηκε ο νομοθέτης και διευκρίνισε, όρισε τις αποστάσεις από οικισμούς και μεμονωμένες κατοικίες, οι οποίες είναι 250 και 150 μέτρα αντίστοιχα.
Από την άλλη, σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ζουν σε επαρχεία, ότι το σπίτι τους είναι μέσα στην φύση και ότι δεν είναι πανάκεια η αποστείρωσή της!
Επειδή, λοιπόν, ο νόμος είναι πάντα με το μέρος του πολίτη, καλό θα είναι να μην δοκιμάζουμε τις αντοχές – ανοχές του. Καλό θα είναι να βάζουμε στην θέση του τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, ή τους ηλικιωμένους γονείς μας και τότε να ανοίγουμε το στόμα μας, για να δείξουμε την γαλαζοαίματη καταγωγή μας!
Είναι σίγουρο, ότι θα συναντήσουμε και κάποιους οι οποίοι τα αυτιά τα έχουν μόνο για να κρεμούν τα σκουλαρίκια τους, συνεπώς δεν παίρνουν από λόγια. Καλό θα είναι τότε να αποφεύγουμε τις περεταίρω συζητήσεις, να βάζουμε το κυνήγι σε δεύτερη μοίρα και να δίνουμε τόπο στην οργή.
Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα στο βουνό, είμαστε εκπρόσωποι – αντιπρόσωποι του συλλόγου και της αγαπημένης μας δραστηριότητας. Ας μην εκθέτουμε και τα δυο σε δυσμενή σχόλια. Ας μην βάζουμε οι ίδιοι τρικλοποδιές στο κυνήγι.
Κλείνοντας, να προειδοποιήσω τους καουμπόηδες του Πισκοπειού, ότι τόσο η θηροφυλακή, όσο και η ασφάλεια είναι ενήμεροι για τα όσα διαδραματίζονται στην περιοχή. Αν και μια άλλη σοφή παροιμία λέει ότι: «Τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου